فصول سال و صنعت توریسم (۲)

توريسم تابستانى

با توجه به فصل سال مى‌توان دو نوع از جهانگردى را بازشناخت، يکى توريسم تابستانى و ديگر توريسم زمستاني، آنچه که به توريسم تابستانى رونق مى‌بخشد عوامل مساعد طبيعى و آب ‌و هوائى است. اين عوامل در کنار ساير شرايط و امکانات رفاهي، خدماتى و تأسيساتى لازم حرکت‌هاى توريستى را به‌طور چشم‌گيرى در فصل تابستان امکان‌پذير مى‌سازد. سواحل و حوزه‌هاى دورافتاده و چشم‌اندازهاى طبيعى نيز از جاذبه‌هائى محسوب مى‌شوند که توريست‌ها را به‌سوى خود جلب مى‌کنند. به‌عنوان نمونه درياچهٔ بايکال که مرواريد سيبرى خوانده مى‌شود،سخت مورد توجه قرار گرفته است. سواحل زيبا و آفتابى آن، با احداث پارک‌ها، هتل‌ها، متل‌ها، اردوگاه‌ها و قايق‌هاى مخصوص توريستى حوزهٔ بايکال را به‌صورت يک قطب پرجاذبهٔ توريستى درآورده است.

عواملى که جهانگردان را در فصل تابستان به مناطق توريستى جلب مى‌کنند به‌شرح زير هستند:

- دورهٔ درجه حرارت مناسب در فصل تابستان.

- مدت آفتابى بودن روزها

- درجه حرارت آب دريا

- رطوبت نسبى و پوشش گياهى و جنگل‌ها

- ناهموارى‌ها و ذخيرهٔ آب

شرايط درجه حرارت جهت تفريحات تابستانى براساس تعداد روزها با حد متوسط درجه حرارت روزانه از ۱۵ تا ۲۰ درجه‌سانتى‌گراد تعيين مى‌شود. سواحل برحسب درجه حرارت آب در طول گرم‌ترين ماه محاسبه مى‌گردد. عده‌اى از جغرافيدانان توريستى از نقطه‌نظر ميزان درجه حرارت آب، ۱۷ درجه را جهت شنا توصيه مى‌کنند و رطوبت نسبى را به‌ميزان ۵۶ تا ۷۰ درصد، مطلوب مى‌دانند.^(۱)

(۱) .yu. A. Vedenin, N.N. Miroshnichenko. "Evaluation of the Natural Environment for Recreational Purposes". Soviet Geography P.202.

در زمينهٔ ناهموارى‌ها، مطالعهٔ مناطق کوهستانى از مرتفعات تا پاى تپه‌ها مورد توجه است. قله‌هاى زيباى کوهستان همراه با يخچال‌هاى آن، دره‌هاى جالب و تماشائى با شيب ملايم آنها، براى انواع تفريحات و استفاده از ساعات فراغت تابستانى مورد بهره‌بردارى قرار مى‌گيرند. ساخت تأسيسات اقامتي، رفاهى و استراحتگاهى در اين‌گونه مناطق و راه‌هاى دسترسى به‌آن، موجب مى‌شود که در فصل تابستان عدهٔ بيشترى را توريست‌ها بتوانند تعطيلات خود را با رضايت و آرامش‌خاطر بگذرانند.

نواحى جنگلى نيز شرايط مساعدى را جهت توريسم تابستانى فراهم کنند. هواى جنگل معمولاً مطبوع و معتدل است، و در تعديل آب ‌و هواى محيط اطراف نيز نقش به‌سزائى دارد، از شدت سرماى زمستانى مى‌کاهد و گرماى تابستان را تقليل مى‌دهد. گازکربنيک هوا را مى‌گيرد و اکسيژن کافى در اختيار مى‌گذارد، بخار آب را در هوا افزايش داده و ريزش باران را منظم‌تر مى‌گرداند.

نواحى جنگلى از زيبائى‌ها و مناظر متنوعى برخوردار هستند، از اين‌رو در فصل تابستان تعداد انبوهى از مردم را به‌سوى خود جلب مى‌کنند. وجود اقامت‌گاه‌ها، کلبه‌هاى چوبى و رستوران‌ها در اين‌گونه مناطق، علاوه‌براينکه به توريسم داخلى هر کشورى کمک خواهد کرد، جهانگردان خارجى به‌ويژه اکوتوريست‌ها را نيز به‌طرف خود مى‌کشاند. بنابراين حفاظت از جنگل‌ها نه تنها به پشتوانهٔ اقتصادى کشورها کمک مى‌کند، بلکه به‌کارگيرى و بهره‌بردارى صحيح از آنها مى‌توان به‌عنوان جاذبه‌هاى طبيعى توريستى استفاده به‌عمل آورد و از اين رهگذر نيز به رونق صنعت توريسم افزود.