پیشگیری اولیه

چاقى يک بيمارى مزمن، پيچيده و ناشى از عوامل متعدد است که از اختلاط عوامل ارثى و محيطى حاصل مى‌شود. اطلاعات ما درمورد اينکه چگونه و چرا چاقى ايجاد مى‌شود، ناقص است، ولى مى‌دانيم که عوامل متعدد اجتماعي، رفتاري، فرهنگي، فيزيولوژيک، متابوليک و ژنتيک در اين امر دخالت دارند.

پيشگيرى افراد سالم از ابتلا به بيمارى چاقى بسيار پيچيده است. آنچه مسلم است تغيير در شيوه زندگى مهمترين عامل براى پيشگيرى است. با اين حال با توجه به استعداد ژنتيکى که تأثير عمده‌اى در عوامل محيطى و نحوه مصرف غذا دارد، اين روش نيز با محدوديت‌هايى همراه است. شهرنشيني، کاهش فعاليت بدني، افزايش دريافت غذاهاى پرکالرى و يا چربى زياد از عوامل عمده چاقى در جوامع کنونى است. به هر جهت همانگونه که ديده شد، حتى در روستاهاى ايران نيز افزايش وزن و چاقى با شيوع قابل توجهى وجود دارد. بنابراين آموزش‌هاى عمومى درمورد تغيير در شيوه زندگى منحصر به شهرنشينان نيست و روستاييان را نيز شامل مى‌شود. نقش بهورزان در روستاها و داوطلبان در شهرها به همراه پرسنل مراکز بهداشتى در آموزش جامعه حائز اهميت است. براى تحقق اين امر بايد به‌نحو مطلوب‌تر و گسترده‌ترى از کارشناسان تغذيه در شبکه بهداشتى - درمانى استفاده نمود.