شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
مجله ویستا

مرغ در راه او پر اندازد


مرغ در راه او پر اندازد    شمع در پای او سر اندازد
پسته‌ی شور شکر افشانش    شور در تنگ شکر اندازد
هر که چون افعیش کمر گیرد    خویش را از کمر در اندازد
گرد مه جادویش فسون در باغ    خواب در چشم عبهر اندازد
چون لبش عکس در قدح فکند    تاب در جان ساغر اندازد
نیم شب راه نیمروز زند    چون ز شب سایه بر خور اندازد
سیم پالای چشم ما هر دم    سیم پالوده بر زر اندازد
مردم بحر از آب دیده‌ی ما    جامه‌ی موج در براندازد
در هوای تو چون پرد خواجو    که عقاب فلک پر اندازد


همچنین مشاهده کنید