یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

مدل ارتباطی منبع معنی


مدلى را که به‌عنوان مدل منبع معنى براى فراگرد ارتباط خواهيد ديد تلاشى است براى طراحى مدلى که اولاً با تعريف از ارتباط منطبق باشد و ثانياً از درجات بزرگنمائى آن ميکروسکوپ فرضى به موقع و با نظمى منطقى استفاده شود. در کنار اين هدف اصلى تلاش کرده‌ايم که فراگرد ارتباط را چنان مطالعه و مدل آن را بازسازى کنيم که اولاً تا آنجا که ممکن است تمامى عناصر اصلى که در فراگرد ارتباط وجود دارد در داخل مدل به وضوح ديده شود و جايگاه آن نيز صحيح باشد، ثانياً روابط پيچيدهٔ خاص ارتباط نيز در مدل جاى گيرد (نه روابط مربوط به همسايگان). با اين اهداف طرح اوليهٔ مدل در سال ۱۳۵۵ ٭ ريتخته شد و آنچه مى‌بينيد آخرين طرح اين مدل است که طى يازده سال گذشته تکميل شده است.
٭ سال ۱۳۵۶، براى نخستين بار تعريف تدوين شده براى ارتباط که در مباحث قبل ملاحظه کرديد همراه با مدل اوليه در يک مجمع علمى در سازمان راديو و تلويزيون سابق با حضور جمعى از کارشناسان مطرح شد و مدل حجمى آن همراه با اسلايدهائى از ساير مدل‌ها به‌صورت يک سخنرانى علمى عرضه شد. عکس‌العمل‌هاى مثبت آن جلسهٔ طولانى و تأييد ويژگى‌ها و برترى‌هاى اين مدل بيش از انتظار بود. سال بعد اين مدل براى نخستين بار در جزوهٔ درسى به نام ارتباطات انسان که از سوى دانشکدهٔ کشاورزى دانشگاه تهران به‌عنوان مأخذ درسى براى دانشجويان رشتهٔ ترويج کشاورزى منتشر مى‌شد مطرح شد. چند ماه بعد اين مدل به تفصيل همراه با خلاصه‌اى از چند مدل غربى در کتابى با عنوان ارتباطات انسانى از سوى دانشکدهٔ علوم ارتباطات اجتماعى در تيراژ محدود همراه با خلاصهٔ آن به زبان انگليسى که حاوى عکسى از مدل حجمى بود منتشر شد و طى سال‌ها علاوه بر دانشکده‌هاى مذکور در رشته‌هاى مديريت و پرستارى چند دانشکده همراه با ساير مدل‌ها تدريس شد.
سال ۱۳۶۴، مبحث مربوط به مدل مذکور از سوى وزارت فرهنگ و آموزش عالى ايران براى شرکت در داورى جايزهٔ جهانى ارتباطات کالينگا (Kalinga Prize) همراه با مباحثى از ديگران براى يونسکو ارسال شد. يونسکو اول مى ۱۹۸۵ طى تلگرامى اين مبحث را جزء کانديداى نهائى اعلام کرد.
۷ نوامبر ۱۹۸۵ پرفسور پاکاس (P.Pakkas)، از قسمت علوم اجتماعى بخش تحقيقات علمى يونسکو (UNESKO-Science and society SectionDivision of Scientific Research) طى نامه‌اى مفصل اطلاع داد که اين مدل به‌عنوان يکى از منابع مطالعاتى در آرشيو يونسکو قرار گرفته است.


همچنین مشاهده کنید