حوادث صنعتی

يک سيماى شايع در بشتر صنايع حوادث است. در واقع بعضى صنعت‌ها با حوادث آنها معروف هستند، مانند صنعت معدن ذغال و بعضى ديگر از معادن، کارهاى ساختمانى و سنگ‌بري. در سال ۱۹۵۸ پرداخت بيمهٔ حوادث در هندوستان ۸۶/۹۱ درصد بابت از کارافتادگى موقت، ۸۶/۵ درصد از کارافتادگى دائم ۲۸/۲ درصد به‌علت مرگ بوده است. ميزان حوادث به‌ازاء هزار کارگر در صنايع مختلف آن کشور در جدول زير آمده است:

جدول مقايسهٔ ميزان حوادث (در هندوستان)

	موضوع			ميزان حادثه به‌ازاء هزار کارگر
		۱۹۵۷			۱۹۵۸
	معادن			۵۸/۴			۴۹/۳۹
	بنادر و کشتيرانى			۴۹/۴۴			۴۵/۵۵
	متفرقه			۲۳/۱۵			۱۷/۰۱
	راه‌آهن			۱۸/۵۴			۲۰/۳۵
	کارخانه‌ها			۱۶/۸۴			۱۸/۵۱
	ترامواى			۱۶/۲۷			۲۶/۱۶
	ساختمانى			۱۵/۱۴			۲۲/۲۱
	کشاورزى			۱/۶۴			۲/۰۶
	پست و تلگراف			۰/۹۴			۰/۷۲
	شهردارى‌ها			۰/۳۰			۰/۰۹

اين جدول نشان مى‌دهد که در کان‌ها حوادث بيش از همه‌جا بوده است و از نظر نيروى کار انسانى از دست‌رفته برآورد شده است که در هندوستان در هر سال سه ميليون روز کار به‌علت حوادث از دست مى‌رود. از نظر کارگر افزون بر گرفتارى‌هاى انسانى زيان متوجه دستمزد او مى‌شود، از نظر صنعت زيان شامل هزينه‌هاى غرامت، تدارک خدمات پزشک، کاسته‌شدن از روحيهٔ کارگران، کاهش توليد و خسارت به ماشين‌ها و اجناس است. از نظر ملى موجب کاهش توليد مى‌شود.