اثر تحریک اولیه ماکروفاژها با گاما اینترفرون در پاسخ به لیپوپلی ساکارید و ترشح نیتریک اکساید

● مقدمه:
گزارش ها نشان می دهند که چنانچه ماکروفاژها را قبل از تحریک با لیپوپلی ساکارید و گاما اینترفرون در معرض اینترلوکین – ۴ قرار دهند ماکروفاژها قادر به کشتن انگل لیشمانیای بلعیده شده و ترشح نیتریک اکساید نمی باشند. در این مطالعه، اثر افزودن گاما اینترفرون بر ترشح نیتریک اکساید توسط ماکروفاژها بررسی شده است.
● مواد و روش:
ماکروفاژهای صفاتی موش Balbc، به تعداد ۱۰۶×۱ سلول در هر میلی لیتر مکعب در پلیت های ۲۴ خانه در ۲ میلی لیتر محیط کشت RPMI ۱۶۴۰ کشت داده و پس از ۲ ساعت انکوباسیون در ۳۷ CO۲ %۵ درجه سانتیگراد سلول های غیرچسبنده شسته شدند. به سلول های چسبیده (ماکروفاژها) ۲ میلی لیتر محیط کشت کامل اضافه و در گروه اول سلول ها بدون ماده محرک (کنترل) و یا همراه، با غلظت های مختلف LPS مقایسه گردیدند. در گروه دوم LPS یک ساعت بعد از g-IFN اضافه گردید. پس از ۲۴ ساعت انکوباسیون مجدد مقدار نیتریت (در NO۲) به عنوان اندیکاتوری از نیتریک اکساید (NO) به روش گریس اندازه گیری شد.
● نتایج:
نتایج نشان می دهد که LPS در حالت وابسته به دوز، باعث افزایش LPS و ترشح نیتریک اکساید می گردد. حداقل و حداکثر افزایش به ترتیب در پاسخ به ۰.۰۱ و ۱۰ در میکروگرم در میلی لیتر حاصل شد. چنانچه ماکروفاژها یک ساعت قبل از تحریک با LPS در معرض g-IFNقرار گیرند، g-IFN اثر افزایشی در ترشح NO ندارد ولی که مانع LPS معرض و g-IFN قرار گیرند، g-IFN اثر افزایشی در ترشح NO مانع از پاسخ ماکروفاژها به و ترشح نیتریک LPS نمی گردند.
● بحث:
نتیجه آنکه بر خلاف IL-۴ پاسخ ماکروفاژها به g-IFN گردیده، g-IFN تاثیری در پاسخ ماکروفاژها به LPS اکساید ندارد.

کاظم احمدی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی