از میان گفته های کوئنتین تارانتینو

▪ «وقتی مردم از من می پرسن که مدرسه فیلم رفته ام یا نه، جواب میدم؛ نه، من سینما رفته ام.»
▪ «من از هر فیلمی که تا حالا ساخته شده، می دزدم. اگه مردم خوش شون نمی یاد هم مشکل خودشونه، خوب نرن غفیلمای منوف ببینن. خیلی خب؟ من از همه چی می دزدم. هنرمندای بزرگ می دزدن؛ ادای دین نمی کنن.»
▪ «من عاشق ژانرها هستم، همه چی. از وسترن اسپاگتی گرفته تا فیلمای سامورایی.»
▪ «توصیه به علاقه مندان جوان فیلمسازی در جوایز سینمایی اسپیریت؛ اگه می خوای فیلم بسازی، خب بساز. منتظر اجازه نمون. منتظر نمون همه شرایط ایده آل بشن. بسازش.»
▪ «خشونت یه جور سرگرمی سینماییه.»
▪ «اگه کار کردن با موضوع خشونت رو برای هنرمندا یه ذره راحت تر کرده باشم، چه عالی، کار بزرگی کرده ام.»
▪ «معلومه که بیل رو بکش فیلم خشنیه. بالاخره یه فیلم تارانتینوئه دیگه. آدم که نمی ره کنسرت متالیکا و بعد توقع داشته باشه صدا رو کم کنن،»
▪ درباره خشونت در بیل رو بکش؛ جلد۱؛ «وقتی مهمون برنامه The View بودم، باربارا والترز ازم راجع به خونریزی و این طور چیزا پرسید. من هم گفتم؛ «خب، می دونی، غخشونتف اصلاً اساس سینمای ژاپنه.» اون هم جواب داد؛ «ولی اینجا امریکاست.» من هم گفتم؛ «من برای امریکا فیلم نمی سازم. برای سیاره زمین می سازم.»»
▪ هنگام دریافت جایزه در جوایز سینمایی ام تی وی ۱۹۹۴؛ «سوال؛ تموم سال می ری به مراسم جوایز سینمایی و هی به فورست گامپ می بازی، خیلی حالت گرفته می شه؛ پس چی کار می کنی؟ می ری به جوایز ام تی وی.»
▪ هیچ وقت قصه های عامه پسند۲ نمی سازم. ولی حالا که صحبتش شد، خیلی خب می تونم فیلمای دیگه با همین شخصیتا بسازم.»
▪ غفیلمسازیف یه ندای هنریه. یه مذهبه. نباید مثل یه شغل حقوق بگیری انجامش بدی، تا پول غدربیاری وف بدی برات استخر بسازن یا پول بدی توی باربادوس خونه بخری. باید وقتی انجامش بدی که خاص باشه؛ وقتی حاضری به خاطر اون فیلم بمیری؛ وقتی اون فیلم بچه ته.»
▪ امیدوارم که تا ۱۵ سال دیگه هم براتون فیلم بسازم. از این پیرمردا نمی شم که هی فیلم می سازن. برنامه ام اینه که تا اون موقع یه سالن سینما توی یه شهر کوچیک داشته باشم و مدیرش بشم؛ یه پیرمرد دیوونه فیلم باز.» (مارس ۲۰۰۵)
▪ «برای من شکنجه اینه که بشینم جلوی تلویزیون و مسابقه های ورزشی رو نگاه کنم.»
▪ «من اصلاً به نخبه سالاری اعتقاد ندارم. فکر نمی کنم بیننده این آدم احمقه که از من پایین تره. خود من بیننده ام.»
▪ «به جای اینکه از من امضا بگیرین، می شینین و با من یه فیلم نگاه می کنین. اگه می خواین اینجا بشینین و راجع به این صحبت کنین که چه جوری وارد این حرفه بشین یا از من راجع به قصه های عامه پسند سوال کنین، خیلی جواب تون رو نمی دم. احتمالاً توی ذوق تون می خورد.»

برگرفته از کتاب سینمای کوئنتین تارانتینو

منبع : روزنامه اعتماد