یک سفر ضروری داخلی برای متکی!

در سال‌های گذشته، برخی كشورهای همسایه ایران با فروگذاشتن بسیاری از مشكلا‌ت جهانی و منطقه‌ای، توجه خود را معطوف یك ادعای واهی نموده‌اند و هر فرصتی را به كار می‌گیرند تا مالكیت غیرقابل انكار ایران بر جزایر سه‌گانه را زیر سوال ببرند. آنها حتی در مقاطعی از عبارات غیردوستانه نیز بهره گرفته‌اند.
اما واكنش مقام‌های ایرانی بدون هیچ‌گونه تغییری، تكرار مودبانه یك موضع بر حق بوده است. حتی در دولت نهم- كه بعضی از حامیان آن، رفتار دولت‌های قبلی را منفعلا‌نه و روش‌های دولت جدید را تهاجمی می‌نامند - نیز تغییری در لحن مسئولا‌ن ایرانی نسبت به ادعاهای سران كشورهای منطقه به وجود نیامد.
تكرار این ادعاها، یك روزنامه‌نگار ایرانی را - كه ما هم در بسیاری از موارد با او اختلا‌ف نظر داریم - به خروش آورد و با ارائه مداركی، از مالكیت تاریخی ایران بر بحرین سخن گفت. این سخن در حالی مطرح شد كه در سال‌های گذشته، بسیاری از روزنامه‌های عرب‌زبان، مالكیت ایران بر جزایر سه‌گانه را زیرسوال برده بودند و هیچ كس متعرض آنها نشده بود.
اما در برابر مندرجات این روزنامه ایرانی، فضاسازیهای شدیدی آغاز شد تا جایی كه برای خنثی سازی فضا سازیها، وزیر خارجه ایران به بحرین رفت و مراتب احترام و اعتراف ایران نسبت به حاكمیت بحرین، به اطلا‌ع مقام‌های آن كشور رسید. سرعت این حركت معقول و اجتناب ناپذیر، نشان داد كه مسئولا‌ن دستگاه دیپلماسی خارجی ایران، واقعیت‌های جهانی و منطقه‌ای را به خـوبـی درك مـی‌كـنـنـد ولـذا بـه فـوریـت، در برابر فضاسازیهایی كه می‌تواند هر نوع اجماع ضد ایرانی را گسترش دهد، چاره‌اندیشی می‌نمایند.
البته در سالهای گذشته نیز برخی موضع گیریها یا سكوت‌ها توسط دستگاه دیپلماسی خارجی ایران ، نشان می داد كه مسئولا‌ن ایرانی حاضر نیستند بسترساز اقداماتی باشند كه می‌تواند پتانسیل‌های موجود برای دشمنی با ایران را به فعلیت برساند.
بارزترین نمونه در این خصوص، خودداری ایران از اظهارنظر رسمی و تریبونی در مورد اقداماتی است كه توسط روسیه در چچن انجام می شود . همچنین اظهار نظر همراه با تدبیر وزیر خارجه ایران درخصوص مسائل داخلی فلسطین و تاكید بر <عدم ترجیح هر یك از گروههای فلسطینی بر دیگری > ثابت كرد كه در شرایط فعلی، مقامات ایرانی مایل نیستند با متهم شدن به حمایت از گروه حماس- در برابر گروه فتح - در برابر روندی بایستند كه مورد حمایت قریب به اتفاق كشورهای عربی ، اروپایی و اسلا‌می است.
اما این وضعیت از سوی دیگر، بر تعداد علا‌مت سوالهای موجود در برابر برخی اقدامات و اظهارات رسمی مـی‌افـزایـدكـه مـثـلا‌ً چـه اصـراری برپیگیری موضوع هولوكاست وجود دارد، چرا به راحتی سران بعضی از كشورهای منطقه را خیانتكار می‌نامیم و چرا در كنار موضع صریح وزیر امور خارجه ایران در خصوص مساله فلسطین، یك مقام عالیرتبه ایرانی - تلویحا و بلكه تصریحاً - سران گروه فتح را همدست مخالفان ملت فلسطین می‌نامد، سوالهایی است كه در این فرصت می توان به آنها اشاره كرد.
آیا واقعا نمونه‌هایی از این دست ، تاثیری كمتر از مقاله مندرج در یك روزنامه دارد ؟ آیا وزیر امور خارجه، بنا ندارد در كنار سفرهای متعدد خارجی ، سفری هم به دفتر برخی مسئولا‌ن ایرانی داشته باشد و آنها را از تأثیرات مخرب بعضی از اظهارنظرها و اقدامات آگاه كند؟اشتباه نشود! مقصود از این یادداشت ارزش گذاری نسبت به بعضی از سخنان و اقدام‌ها نیست، بلكه مقصود آن است كه حتی بسیاری از سخنان به حق، بایستی توسط افرادی مطرح شود كه پروتكل‌های سیاسی، محدودیت‌های خاص برای آنها تعیین نكرده است. ضمن آن كه <زمان شناسی> برای طرح بعضی از سخنان نیز، لا‌زمه هوشمندی و سیاستمداری است.
البته این سخن شامل حال رسانه‌های غیر خصوصی نیز می‌شود و شاید بهتر بود سخنان حقی كه در كیهان به آن اشاره شده است، در روزنامه‌هایی مطرح می‌شد كه هیچ نشانه‌ای از وابستگی مدیریتی یا سیاسی آنها به حاكمیت وجودندارد.در پایان، سخنی هم با همكاران خود در كیهان و كسانی داریم كه مقاله مورد اعتراض را نشانه آزادی در ایران می‌دانند و از عكس‌العمل بحرین، اظهار تعجب می‌نمایند.
تردیدی نیست كه وضعیت آزادی مطبوعات در ایران، با كشورهای منطقه قابل مقایسه نیست. اما متأسفانه همكاران مطبوعاتی ما، گاه اقداماتی انجام می‌دهند كه می‌تواند ادعای استقلا‌ل كامل مطبوعات را زیر سوال ببرد و یا آزادی آنها در بیان مواضع سیاسی و حتی امكان انعكاس دیدگاههای مختلف در مورد مسائل نه چندان مهم را زیر سوال ببرد.
نمونه آن، حادثه‌ای است كه سال گذشته برای روزنامه آفتاب یزد به خاطر درج چند پیام تلفنی - در مورد تحولا‌ت لبنان - اتفاق افتاد و متأسفانه همكاران ما در كیهان تلویحاً با حمله كنندگان به دفتر روزنامه آفتاب یزد، همراهی كردند. سرمقاله كیهان در مورد بحرین و بازتاب‌های گسترده آن، قاعدتاً به همكاران ما آموخته است كه از این به بعد از اقداماتی كه بازتاب آن <الزام روزنامه‌ها به اتخاذ راهبردها و راهكارهای واحد در همه زمینه‌ها> می‌باشد، خودداری نمایند. اگر چه دفاع اخیر و مستدل آنها از حقوق ملت و كشور ایران ستودنی است.

منبع : روزنامه آفتاب یزد