۱۷ دی ـ ۷ ژانویه ـ انتخابات سال ۲۰۰۲ و نظر هگل در باره دموکراسی

به مناسبت پایان سال ۲۰۰۲ میلادی ، چند تاریخدان و فلسفه دان به بررسی نتایج انتخابات این سال در كشورهای مختلف پرداخته و با نظرات فلاسفه بزرگ تطبیق داده و مقایسه كرده اند. در این میان پاره ای از پیروان «هگل» به تفسیر عقاید وی پرداخته و دمكراسی را پروسه ای چند مرحله ای خواندند كه اگر دفعتاً در كشوری پیاده شود؛ بیشتر از سود، به جامعه زیان خواهد زد و اگر این كشور چند ملیتی و یا دارای دشمن خارجی باشد احیاناً به تجزیه آن منجر خواهد شد.
هگل فیلسوف آلمانی نیمه اول قرن ۱۹، از پایه گذاران «فلسفه تاریخ» نخستین رساله اش را درباره «حق طبیعی» و «قانون مؤثر» نوشت كه كار بزرگی بود. برعلم منطق تعریف تازه نوشت و سپس كتاب «فلسفه حق» را تالیف كرد. این نكته كه چه كسی، و چگونه رئیس كشور شود برای «هِگل» اهمیت ندارد؛ حتی اگر رئیس كشور « قیصر» باشد كه مقامی موروثی و غیر دموكراتیك است، ولی با این شرط ؛ كه این فرد [رئیس كشور] حامی و نگهبان حقوق مردم باشد و بكوشد كه قوای سه گانه حكومتی منفك از هم عمل كنند و بادمكراسی هم مخالفت قلبی نداشته باشد و از تحقق آن ممانعت بعمل نیاورد.
این گروه وقوع «كودتا» را در كشوری محتمل دانسته اند كه سیاسیون و دولتمردان آن از حل مسائل جامعه از راههای قانونی عاجز شده و به بن بست رسیده باشند و یا این كه ارتش و آن دسته از فرماندهان آن كه محبوبیت دارند زیر انتقاد غیر منصفانه قرار گرفته باشند و یا این كه یك قدرت خارجی برترچنین تغییری را حمایت كند و یا این كه برای دفاع قاطع از كشور و حفظ تمامیت و حاكمیت آن تغییر سریع مدیریت لازم باشد و در هر صورت ، كودتا در كوتاه مدت به دیكتاتوری منتهی خواهد شد و اگر بتواند رفاه مردم را تامین كند عمری طولانی خواهد داشت . این دانشوران كودتای تحت حمایت و نفوذ خارجی را بدترین نوع آن خوانده اند و....

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز