سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
مجله ویستا
عشق پریشان - PUNCH DRUNK LOVE
سال تولید : ۲۰۰۲
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : دانیل لوپی، جون سلار و پل توماس آندرسن
کارگردان : آندرسن
فیلمنامهنویس : آندرسن
فیلمبردار : رابرت الزویت
آهنگساز(موسیقی متن) : جان بروین
هنرپیشگان : آدام سندلر، امیلی واتسن، فیلیپ سیمور هافمن، لوئیس گوسمان، جیسن اندروز، دن مک مانوس و شان کانوی
نوع فیلم : رنگی، ۹۵ دقیقه
̎بَری ایگان̎ (سندلر) مرد جوانی است که در ارتباط برقرار کردن با دیگران مشکل دارد و با وجود چندتائی خواهر، این ناشیگری در ارتباط با زنان پیرامونش بیشتر هم میشود. او در یک انبار کار میکند و وسائل لولهکشی و ابزارهائی مشابه میفروشد و تازگی یک تبلیغ چند ورقی که دربارهٔ یک نوع محصولات غذائی بهدستش رسید، نظرش را به شدت جلب کرده است. او به کمک همین آگهی مفرّ و راه گریزی پیدا میکند و مدام از آن کالای تبلیغ شده میخرد تا جایزهاش را ببرد. یک روز، یکی از خواهرهایش او را با ̎لنا̎ (واتسن) آشنا میکند که از این دیوانگیِ ̎بَری̎ خوشش میآید. در همین حال، تلفنی که ̎بَری̎ محض تفریح به یکی از بنگاههای سرگرمی زده او را توی دردسرهای فراوان میاندازد و طرف مقابل، به کمک دوستش (هافمن) شروع میکند از ̎بَری̎ اخاذی کردن. در این فاصله، ̎بَری̎ احساس میکند که بیش از پیش به ̎لنا̎ نیاز دارد.
● مؤلف مسئلهساز و بحثانگیز سینمای آمریکا در دههٔ ۱۹۹۰، آندرسن، در چهارمین فیلمش بسیاری را ناامید کرد. شاید آنان توقع چیزی بسیار بیشتر از یک کمدی رُمانتیک و نستباً سرراست ـ آن هم با بازی کمدین بدنامی مثل سندلر ـ را داشتند. اما درواقع توسل به ژانر، گمراه کننده است و فیلم اگرچه آرام و سربهراه جلوه میکند و تلاطم توفانی شبهای عشرت (۱۹۹۷) یا ماگنولیا (۱۹۹۹) را ندارد، اما اصلاً خالی از لطف یا جسارت نیست. اصولاً سندلری که نقش معمول و ̎عقبافتادهٔ̎ خود را در فیلمی از یک آوانگارد حرفهای بازی میکند، تقابلی خلق میکند که مورد نظر آندرسن نیز بوده است (البته آندرسن اداهای همیشگی ستارهاش را معمولاً در نماهای متوسط و دور میپوشاند و او را بیشتر اوقات سر جای خود مینشاند، اما ارجاع به جری لوئیس در سرووضع و لباس سندلر آشکارتر است). سندلر به وسیلهٔ فیلم و در خود فیلم منزوی شده است. بازیگران دیگر یا غیرحرفهای هستند یا ـ در مورد امثال گوسمان و هافمن ـ نمیدانند چگونه با او بدهبستان کنند. آندرسن با پرتاب یک ستارهٔ کمدی مردمپسند در دنیائی دور از خاستگاه راحتش، مشغول آزمایشهائی میشود که یکیشان، برداشت بسیار بلند از ̎بَری̎ است که میکوشد با یک خط تلفن آنچنانی تماس بگیرد و مورد اخاذی قرار میگیرد. آزمایش بزرگ فیلم، کمینهگرائی و تکرار است و این از فیلمنامهای که سعی شده لخت و نحیف باشد، پیداست (و همینطور از مثلاً تکرار وسواسی ترانهٔ ̎او به من نیاز دارد̎ از فیلم پاپای رابرت آلتمن، ۱۹۸۰). اما هرچه هست و با همهٔ مهارت آندرسن، نتیجه به انتظارات تماشاگر از کارگردان ماگنولیا پاسخ شایستهای نمیدهد.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
رافائل گروسی اسماعیل هنیه عراق رهبر انقلاب حج نیچروان بارزانی مجلس شورای اسلامی شورای نگهبان انتخابات دولت حسین امیرعبداللهیان دولت سیزدهم
حجاب قتل تهران شهرداری تهران قوه قضاییه وزارت بهداشت فضای مجازی آموزش و پرورش سلامت سیلاب سازمان هواشناسی شهرداری
مسکن قیمت خودرو مالیات ایران خودرو خودرو قیمت دلار قیمت طلا بانک مرکزی بازار خودرو دلار حقوق بازنشستگان قیمت
تئاتر دفاع مقدس محمدعلی علومی تلویزیون نمایشگاه کتاب سینمای ایران مسعود اسکویی صدا و سیما سریال
دانشگاه آزاد اسلامی دانش بنیان
حماس اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه فلسطین جنگ غزه آمریکا روسیه رفح اوکراین طوفان الاقصی نوار غزه
استقلال فوتبال پرسپولیس لیگ برتر ذوب آهن نساجی لیگ برتر ایران لیگ برتر فوتبال ایران بازی سپاهان رئال مادرید جواد نکونام
هوش مصنوعی اپل سامسونگ آیفون باتری گوگل مایکروسافت ناسا تلفن همراه ماهواره
آب معدنی آب بیماران خاص کاهش وزن زیبایی چای بیمه دندانپزشکی فشار خون سبزیجات