سگ‌های نگهبان

● نژاد آیرِدل تِریِر
آیردل تریر از نوع تریرهای بزرگ به همراه پوشش زبر سیمی مانند ، دارای سر بلند صاف و سینه فراخ می باشد. پوشش او بسیار در مقابل رطوبت مقاوم است اما نیاز به جوریدن و مراقبت دارد. دست و پاهایی بلند وصاف دارد. دم خود را همیشه برافراشته نگاه می دارد اما توجه داشته باشید که دم نباید بصورت فرخورده باشد. در زیر پوشش زبر خودداری موهای نرم و لطیف است رنگ پوشش ? قهوه ای? سرخ است و دارای خال و مارکهای سیاه بر روی آن می باشد. البته مقداری رنگ قرمز در بین پوشش سیاه و همچنین مقدار کوچکی از موهای سفید بر روی سینه سگ طبیعی است. پوشش تمامی پاها تا پایین ، سینه ، زیر بدن سگ ، سر و گوشها باید به رنگ قهوه ای باشد. گاهی اوقات رنگ قهوه ای تا بالای شانه نیز ادامه دارد.
▪ خلق وخو
این نژاد معمولاً با کودکان مهربان است به شرطی که به خوبی اجتماعی شده باشد. اما بازی آنها با بچه های خیلی کوچک توصیه نمی شود. این نژاد به محبت و احترام نیاز دارد. شجاع و مدافع است و به ندرت با غریبه ها خو می گیرد. سگی باهوش ، بازیگوش و با وفا است و می تواند بصورت حرفه ای مورد تعلیم و تربیت قرار گیرد. توله های این نژاد علاقه زیادی به بازی و جست و خیز دارند. آیردل تریر عاشق جلب توجه می باشد و علاقه دارد صاحب خود را خشنود سازد. آنها خیلی سر زنده و شادابند اما در صورتی که به درستی تربیت نشده باشند می توانند به سگی جنجالی و آشوبگر تبدیل شوند. آیردل تریر می تواند به سادگی بیاموزد و به سرعت به آنچه از او درخواست می شود عکس العمل نشان می دهد. آیردل تریر عاشق مسابقه و رقابت است و معمولاً به خوبی با حیوانات دیگر کنار می آید اما گاهی اوقات نسبت به سگهای دیگر حالت تهاجمی دارد.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۲۳-۲۹) ک.گ ، در ماده ها: (۱۸-۲۰) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۵۶-۶۱) س.م ، در ماده ها: (۵۶-۵۸) س.م
▪ مشکلات سلامتی
نژاد مقاومی است اما گاهی دچار عفونت چشمی و پوستی می گردد. اگر پوست سگ شما خشک است باید به غذای او Omega ۳ و Omega ۶ و روغن اضافه کنید.
▪ شرایط نگهداری
آیردل تریر برای نگهداری در آپارتمان توصیه نمی شود. آنها خیلی پر تحرک هستند و حداقل به یک حیاط متوسط برای زندگی نیاز دارند.
▪ فعالیت بدنی
این نژاد برای انجام کارهای سخت پرورش یافته و به فعالیت بدنی زیادی نیاز دارد آنها عاشق بازی با توپ ، شنا ، آوردن وسایل و دویدن پشت دوچرخه می باشند. اگر به حد کافی ورزش نکند خیلی زود آزرده و کسل می شود و می تواند به خودش آسیب برساند. البته میزان فعالیت بدنی آنها بعد از دو سالگی کاهش میابد.
▪ طول عمر
حدود ۱۰-۱۲ سال.
▪ آراستن
آیردل تریر دارای پوشش مضاعف و موهای کوتاه زبر است. موهای آن را باید دوبار در سال تمیز و کوتاه کرد. شانه زدن روزانه کافی می باشد. مو و ریش آنها به سادگی کثیف می شود به همین دلیل باید ریش آنها را روزانه شست تا آثار و باقی مانده غذا را تمیز کرد. ریزش مو در این نژاد کم می باشد.
▪ تاریخچه
قدمت آیردل تریر به صد سال قبل در کشور یورک باز می گردد. این نژاد نشعت گرفته از تریر باستانی است. اسم آیردل تریر از نام دره ای در انگلستان نشعت گرفته ، مکانی که مملو از ماهیان کوچک می بوده. اصولاً شکارچی درون آب است. بعد ها جفتگیری با اترهاند (Otter Hound) او را به شناگر ماهرتری تبدیل نمود.
▪ گروه/ تریرها.
● نژاد اِستافورد شِر بول تِریِر
اِستافورد شِر بول تِریِر سگی قدرتمند و عضلانی می باشد. دارای سر پهن و فک بسیار قوی است و قدرت زیادی در مقایسه با جثه اش دارد. خطوط ماهیچه ها به خوبی از زیر پوست نمایان است. چشمها به رنگ قهوه ای و بینی سیاه می باشد. گوشها به شکل گلبرگ رُز و نیمه افراشته است. پاهای جلویی با فاصله از یکدیگر قرار دارد. دارای پوشش کوتاه و نرم می باشد و به رنگهای سیاه ، آبی ، قهوه ای و بلوطی یافت می شود.
▪ خلق وخو
سگ بسیار سر سخت و شجاعی است. غالباً نسبت به افراد جدیدی که می بیند خوش خلق می باشد. با اعضای خانواده رفتار مهربانی دارد اما برای کودکان پیشنهاد نمی شود. غالباً با سایر حیوانات خانگی کنار می آید اما گاهی اوقات حالت تهاجمی نسبت به سایر سگها خصوصاً نژادهای شبیه به خودش پیدا می کند. بسیار باهوش است و گاهی اوقات لجباز می شود. به نظر می آید که بسیاری از رفتارهای انسان گونه را در قالب یک سگ دارا می باشد. سرسخت و فعال است. در زمان تولگی به جویدن علاقه زیادی دارد بنابراین باید از اسباب بازیهای مخصوص جویدنی محکم برای او استفاده نمود. از جنگیدن لذت می برد و دارای فک قدرتمندی است. هرگز نباید در اماکن عمومی از قلاده اش آزاد شود. بسیار نترس و شجاع است و هیچ ترسی از پریدن از ارتفاع یا را رفتن بر روی خورده شیشه ندارد. غالباً برای نگهداری در خانواده پیشنهاد نمی شود مگر آنکه تحت آموزشهای سخت یک فرد با تجربه قرار گرفته باشد.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۱۱-۱۷) ک.گ ، در ماده ها: (۱۰-۱۶) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۳۶-۴۱) س.م ، در ماده ها: (۳۳-۳۸) س.م
▪ مشکلات سلامتی
آب مروارید و سایر بیماریهای حاد چشمی مانند: HC و PHPV قابل ذکر می باشد. بنابراین باید قبل از خرید از سلامت چشمی توله و والدین اطمینان حاصل نمود. مانند سایر اعضای تیپ بول ها ، اِستافورد شِر بول تِریِر نیز دارای مشکل گاز معده می باشد.
▪ شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپارنمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. اصولاً پر جنب و جوش است و یک حیاط کوچک مکان مناسبی را برایش فراهم می آورد.
▪ فعالیت بدنی
اِستافورد شِر بول تِریِر دارای استقامت زیادی است و به میزان قابل توجهی به فعالیت بدنی و ورزش نیاز دارد. باید در اماکن عمومی از قلاده استفاده شود.
▪ طول عمر
حدود ۱۰-۱۶ سال.
▪ آراستن
موهای کوتاه و صاف آن برای آراستن آسان می باشد. برس کشیدن روزانه ، شامپو خشک و استحمام در مواقع ضروری پیشنهاد می شود. پاک کردن سطح پوست با یک حوله نمدار مناسب است.
▪ تاریخچه
اِستافورد شِر بول تِریِر در قرن ۱۹ میلادی در شهر استافورد انگلستان به وجود آمد. این نژاد حاصل جفتگیری بولداگ با چندین تریر می باشد. در گذشته در اروپا و خصوصاً آمریکا جهت جنگ با سگها و گاوهای وحشی مورد استفاده قرار می گرفت. به صاحبی سلطه گر و با تجربه نیاز دارد. نگهبان خوبی می باشد.
▪ گروه/ تریرها.
● نژاد بولداگ انگلیسی
بولداگ دارای جثه کوچک اما پهن وعضلانی و سری بزرگ می باشد (سر هر چقدر پهن تر باشد امتیاز بیشتری دارد). پوست صورت افتاده و آویزان است. گوشها کوچک و نازک به شکل برگ گل رُز می باشند. دمی کوتاه دارد و در رنگهای متنوعی اعم از قرمز ، سفید ، قهوه ای و یا چند رنگ یافت می شود (رنگ سیاه مورد قبول نمی باشد). پاهای جلویی به حالت نیم دایره در دو طرف بدن عضلانی حیوان قرار دارد.
▪ خلق وخو
اگرچه بولداگ ظاهری هراسناک دارد اما حقیقت امر این است که این نژاد از جمله سگهای آرام می باشد. بولداگ سگی استقلال طلب و مهربان است. نسبت به کودکان آرام است و به شجاعت و استعداد خوبش در نگهبانی معروف می باشد. برای خوشحال کردن این سگ باید توجه و محبت زیادی به او نشان داد. بولداگ می تواند گاهی اوقات حالت سلطه گر داشته باشد بنابراین به صاحبی نیاز دارد که بتواند قدرت خود را به این سگ نشان دهد. وقتی بولداگ ها جوان هستند انرژی زیادی دارند که این انرژی با گذشت زمان کاهش می یابد. صدای خر و پف آنها بلند است و بیشتر آنها ریزش آب از چشم و بینی دارند.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۲۴-۲۵) ک.گ ، در ماده ها: (۲۲-۲۳) ک.گ
ارتفاع در نرها و ماده ها (۳۱-۴۰) س.م می باشد که هرچه کوتاه تر باشند ارزش بیشتری دارند.
▪ مشکلات سلامتی
مشکلات تنفسی و دید ضعیف در این نژاد شایع است بولداگ به هوای گرم و فضاهای بسته مثل ماشین و یا اتاق در بسته بسیار حساس می باشد. هوای سرد را نمی تواند تحمل کند. توله ها بعلت داشتن سر پهن غالباً با سزارین به دنیا می آیند. سیستم گوارشی بسیار فعالی دارد که می تواند باعث ایجاد گاز معده زیاد شود. عفونت های پوستی و مشکلات کپل و زانو نیز قابل ذکر می باشد.
▪ شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد. غالباً در داخل خانه آرام است و نیازی به حیاط ندارد. نسبت به سرما و گرمای شدید بسیار حساس است .
▪ فعالیت بدنی
بولداگ های بزرگسال گاهی اوقات هیچ تمایلی به فعالیت بدنی ندارند حال آنکه برخی دیگر بسیار پر انرژی اند. به هر حال مقداری فعالیتهای روزانه می تواند به سلامتی آنها کمک کرده و مانع از چاق شدنشان بشود.
▪ طول عمر
معمولاً ۸ سال. حال آنکه برخی بیشتر و برخی نیز کمتر عمر می کنند.
تعداد توله ها ۵-۴ توله. به علت اینکه این نژاد شامل سر بزرگ می باشد ، اکثراً سگ مادرهنگام زایمان باید سزارین شود.
▪ آراستن
موهای کوتاه و صاف بولداگ برای آراستن آسان می باشد. برس کشیدن و استحمام در مواقع ضروری پیشنهاد می شود ، صورت ، گوشه چشمها و ما بین چین خوردگی های پوست را باید روزانه با یک دستمال نمدار تمیز کرد. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
▪ تاریخچه
بولداگ امروزی نسبت به اجدادش بسیار متفاوت است. اجداد آن نژاد ماسیف های باستانی می باشند. موطن اصلی آن بریتانیا است و این نژاد در قرن ۱۹ مورد توجه انگلیسی ها قرار گرفت.
▪ گروه/ سگهای غیر ورزشی.
● نژاد باکسِر
بهترین نوع باکسِر سگی است با اندازه متوسط ، اندامهای قوی ، موهای کوتاه و عضلات پرورش یافته که از زیر پوست جلب توجه می کنند. گامهای او محکم ، ارتجاعی و آزادانه است. این سگ اصولاً به منظور حفاظت و نگهبانی و بدلیل شکل بدنی و رفتار خاص بعنوان یک حیوان خانگی نگهداری می شود. زیبایی سر بستگی به میزان هماهنگی بین پوزه و جمجمه دارد. پوزه مسطح آن باید در حدود یک سوم طول سر از ناحیه نوک بینی تا پس سر و دو سوم پهنای جمجمه باشد. سر نباید دارای چین های عمیق باشد. موها کوتاه ، براق ، نرم و چسیبده به بدن است.
▪ خلق وخو
باکسِر سگی شجاع ، باهوش ، خوشحال ، بازیگوش و پر انرژی است. هوشی سرشار و اشتیاق زیادی به آموختن دارد ، البته گاهی اوقات لجباز می شود. بسیار مهربان و باوفا نسبت به اعضای خانواده. باکسِر بدلیل رفتار مهربانش با کودکان شهرت دارد. اگر به خوبی اجتماعی شود رابطه خوبی با سایر سگها و حیوانات خانگی خواهد داشت. باکسِرهای ماده معمولاً حالت سلطه گری و تهاجمی نسبت به سایر ماده ها دارند. نام این نژاد از نحوه جنگیدن آن گرفته شده است. در زمان جنگیدن این سگ درست شبیه به ورزش بوکس و مشت زنی در انسان از پنجه های جلویی خود بهره می گیرد. باکسِر به همراهی صاحبش نیاز دارد و باید در سنین پایین به او آموخت تا بر روی افراد نپرد. چراکه این کار مورد علاقه او می باشد. شجاعت و هوشیاریش او را به یک محافط و سگ پلیس عالی تبدیل کرده است. همچنین دیدبان خوبی است و از ورود مزاحمین همانند بولداگ جلوگیری می کند.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۲۷-۳۲) ک.گ ، در ماده ها: (۲۴-۲۹) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۵۶-۶۳) س.م ، در ماده ها: (۵۳-۶۱) س.م
▪ مشکلات سلامتی
برخی از بیماریها مانند سرطان ، مشکلات لگن و صرع قابل ذکر می باشد. برخی از سن ۸ سالگی به بعد دچار تومار می شوند که این بیماری در مقایسه با سایر نژادها بیشتر می باشد. آلرژی ، مشکلات قلبی و مشکل گرفتگی بینی و خر خر کردن نیز در این نژاد مشاهده می شود. برخی از باکسِرهای سفید ممکن است ناشنوا باشند.
▪ شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرطی که در طول روز به او اجازه ورزش و فعالیت بدنی کافی داده شود. درداخل خانه فعال است و یک حیاط متوسط می تواند مکان مناسبی برای نگهداریش باشد. این نژاد خیلی زود احساس سرما می کند و همچنین در هوای گرم برای خنک کردن خود مشکل دارد.
▪ فعالیت بدنی
این نژاد فعال و پر جنب وجوش به بازی کردن ، کار و پیاده روی های روزانه علاقه دارد. باکسِر همچنین از آوردن اشیاء پرتاب شده و سایر بازیها لذت می برد.
▪ طول عمر
حدود ۱۱-۱۴ سال
▪ تعداد توله ها
۱۰-۲ توله. معمولاً ۶ عدد.
▪ آراستن
موهای کوتاه و صاف باکسِر برای آراستن آسان می باشد. برس کشیدن و استحمام در مواقع ضروری خصوصاً برای پاک کردن چربیهای پوست پیشنهاد می شود. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
▪ تاریخچه
این نژاد در قرن۱۶ میلادی از سگهای اروپایی نشعت گرفته است. باکسِرها عملاً یکی از اعضای خانواده تیپ بولداگ می باشند. همچنین مدارکی وجود دارد که باکسِر از نتایج سگهای جنگنده قدیمی است که در تبت زندگی می کردند. در واقع این سگ آلمانی اضافه بر خون بولداگ خصوصیات تریر را نیز دارا می باشد.
▪ گروه
سگهای کاری.
● نژاد جایانت اِشنوزر (اِشنوزر غول پیکر)
اِشنوزر غول پیکر سگی بزرگ ، تنومند و باهوش است. دارای ابروهای پرپشت و ریش می باشد. از لحاظ ظاهری به اِشنوزر استاندارد شباهت دارد. پوشش خارجی او دولایه است که در زیر نرم و لایه بیرونی دارای موهای زبر و زمخت می باشد. طول بدن و ارتفاعش تقریباً یکسان است. دارای بینی بزرگ سیاه و رنگ چشمها قهوه ای تیره یا خاکی می باشد. دندانهای سفید و منظم دارد و به رنگهای مشکی ، طوسی و برنز یافت می شود.
▪ خلق وخو
اِشنوزر سگ باهوش ، مدافع ، شجاع و حواس جمع است. آرام ، باوفا ، دوست داشتنی و مسئولیت پذیر. اِشنوزر علاقه دارد تا همیشه در کنار صاحبش باشد. سگ سلطه گری است که به آموزش های یک مربی با تجربه نیاز دارد آموزشها را به خوبی یاد می آموزد و نسبت به آنچه از او می خواهند سریع عکس العمل نشان می دهد. سگ کاری بسیار خوبی است که رفتارش به تریرها شباهت دارد. معمولاً نوع غول پیکر آن برای نگهداری در آپارتمان مناسب نیست و به فضای کافی برای جست و خیز نیازدارد ، همچنین اِشنوزر صاحبی می خواهد که این نژاد را بشناسد و بداند چگونه به این سگ بفهماند رئیس کیست! اِشنوزر در سه اندازه ۱) غول پیکر ، ۲) استاندارد ، ۳) مینیاتور یافت می شود.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن: در نرها : (۲۷-۳۶) ک.گ ، در ماده ها : (۲۵-۳۴) ک.گ
ارتفاع: در نرها : (۶۶-۷۱) س.م ، در ماده ها : (۵۸-۶۶) س.م
▪ مشکلات سلامتی
اِشنوزرها در مقایسه با سایر نژادها بیشتر به بیماری سرطان مبتلا می شوند خصوصاً سرطان انگشت پا ، بیماری ورم کردن ماهیچه ها و همچنین صرع در این نژاد بسیار شایع است.
▪ شرایط نگهداری
سگ پر جنب و جوشی است و برای زندگی در محیط آپارتمان مناسب نمی باشد.
▪ فعالیت بدنی
به فعالیت و ورزش زیاد نیاز دارد و اگر حداقل دوبار در روز فعالیت بدنی سخت نداشته باشد ، کلافه شده ، از دیوار بالا می رود و غیر قابل کنترل می شود حتی اگر به خوبی هم تربیت شده باشد. اگر در طول روز انرژی زیادش را تخلیه نکند در شب مشکل ساز می شود. اِشنوزر علاقه زیادی به انجام فعالیتهای بدنی سخت خصوصاً دویدنهای طولانی مدت دارد.
▪ طول عمر
در حدود ۱۲-۱۵ سال.
▪ آراستن
تمیز نگه داشتن موهای آن آسان است اما گاهی لایه زیرین مو به حالت نمدی در می آید که این مشکل را می توان با شانه کردن هفته ای از بین برد. حداقل چهار بار در سال ناخن هایش را کوتاه کنید و همیشه از خشک و تمیز بودن گوشهایش اطمینان حاصل نمایید. اطراف چشم هایش را با دستمال نمدار تمیز کنید و ریشش را بعد از غذا خوردن بشوئید تا آثار باقیمانده غذا از بین برود. ریزش مو در این نژاد بسیار کم می باشد ( تقریباً ندارد).
▪ تاریخچه
برخی معتقدند که مبدا این نژاد روسیه می باشد. به نظرمی رسد که اِشنوزر غول پیکر حاصل جفتگیری Great Dane و Standard Schnauzer می باشد. معنی کلمه اِشنوزر در آلمانی ماهیچه است. این سگ در ابتدا برای کشیدن سورتمه و بعدها بعنوان سگ پلیس و دوست و همرا انسان مورد استفاده قرار گرفت.
▪ گروه
سگهای کاری.
● نژاد چوُچوُ
یکی از دلایل معروف بودن این نژاد زبان آبی - مشکی و پاهای عقبی صاف اوست که باعث خرامیدنش می شود. پوشش خارجی چوچو دو نوع می باشد: یکی پوشش صاف و دیگری زبر و خشن. رنگ موی آن اغلب سرخ ، قهوه ای ، مشکی و آبی است و ممکن است به رنگ کرم وسفید نیز یافت شود که در برخی قسمتها کم رنگ و پر رنگ می شود اما هرگز رنگ پوشش دو رنگ نمی باشد. گوشها گرد و کوچک است و در قسمت پشت سر دارای یال می باشد که به چوچو چهره ای شیر مانند می بخشد. بینی پهن و مشکی و سینه ای فراخ دارد. دم آن پر پشت و پوشیده از موهای زبر است و آن را بصورت فر خورده نگاه می دارد.
▪ خلق وخو
چوچو معمولاً سگ با تربیتی است. اما گاهی اوقات حالت تدافعی دارد. سلطه گر ، جدی و مستقل است. نسبت به اعضای خانواده باوفا است و اصولاً فقط از یک نفر ( صاحبش) فرمانبرداری می کند. سگی حاکم و سلطه جو صاحبی حاکم می خواهد! از چو چو توقع فرمانبرداری زیاد نداشته باشید ، او سگ لجوجی است که افکار خود را دنبال می کند. چوچو آموزشها را به خوبی فرا می گیرد چرا که سگ احمقی نیست اما در اغلب موارد باید علت این فرمانها را بداند. بعضی ها معتقدند که نوع مو کوتاه آن فعالتر و باهوش تر از نوع مو بلند است.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۲۰-۳۲) ک.گ ، در ماده ها: (۲۰-۳۲) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۴۶-۵۶) س.م ، در ماده ها: (۴۶-۵۶) س.م
▪ مشکلات سلامتی
غالباً دچار عفونت چشمی می شود که دلیلش برگشتن پلک به درون چشم است. این بیماری توسط جراحی قابل درمان است. بیماری شایع دیگری نمی توان ذکر کرد.
▪ شرایط نگهداری
برای زندگی در آپارتمان مناسب می باشد به شرطی که در طول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. چوچو در داخل خانه آرام است اما نسبت به حرارت و گرما حساسیت دارد. به هر حال برای محیط بیرون از خانه مناسب می باشد و یک حیاط کوچک ایده آل است.
▪ فعالیت بدنی
چوچو اصولاً سگ تنبلی است اما مقداری فعالیت روزمره آن را از چاق شدن بازمی دارد.
▪ طول عمر
حدود ۱۵ سال.
▪ آراستن
باید به طور روزانه موهایش شانه شود تا ظاهر خوب خود را حفظ کند. ریزش موی فصلی در این نژاد زیاد است که در آن زمان به شانه زدن بیشتری نیاز دارد.
▪ تاریخچه
چوچو هزاران سال است که در چین بعنوان شکارچی ، محافظ قایق ها و سگ ارابه شناخته شده. روایت است که یک امپراطور در چین دو هزار و پانصد جفت از آنان را نگهداری می کرده است. بعد ها یکی از آنها بعنوان هدیه به پرنس ویلز داده شد. از چوچو برای شکار گرگ و سمور استفاده می شده و پوست آن برای تهیه کت های گرم مورد استفاده قرار می گرفت و گوشت آن هنوز هم در چین مصرف می شود. این سگ در دهه ۱۸۰۰ به انگلستان وارد شد و در آمریکا او را بعنوان یک دوست و همراه خوب می شناسند. چوچو همچنین سگ محافظ و نگهبان خوبی است.
▪ گروه
سگهای غیر ورزشی.
● نژاد دابِرمَن
دابِرمَن سگی است با جثه متوسط ، بدنی تو پر ، عضلانی و قوی که جهت سرعت زیاد و استقامت طراحی شده است. از لحاظ ظاهری زیبا و از لحاظ رفتار و حرکات نجیب ، پرانرژی ، مصمم ، هوشیار ، نترس ، مطیع و اشرافی می باشد. یک دابِرمَن اصیل و تربیت یافته ماهیت خود را بعنوان یک دوست و یک محافظ باوفا به اثبات رسانده است. چشمها بادامی شکل ، دارای عمق متوسط با حالتی قوی و پر انرژی که رنگ آن از قهوه ای معمولی تا قهوه ای تیره در سیاه رنگ و قرمز و خاکستری و حنایی در سگهای لکه دار متغیر است. گوشهای کوتاه شده را بصورت افراشته نگاه می دارد. دندانها بسیار قوی و سفید هستند و عملکرد آن دقیقاً شبیه به قیچی است.
▪ خلق وخو
سگی است پر انرژی ، دقیق ، مصمم ، هوشیار ، نترس ، اشرافی و مطیع و در عین حال مهاجم. هوشیاری ، چاوکی و چالاکی عضلات و رفتار وجود آشکاری است که در چشم هر بیننده ای جلب توجه می کند. دابِرمَن سگی باوفا است و بیشتر از هر نژادی اثرات حیوانات نجیب زاده را دارا می باشد. حس شجاعت و کنجکاوی در چشمهای تیره و در هماهنگی با ویژگیهای بدن کاملاً مشخص است.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۳۰-۴۰) ک.گ ، در ماده ها: (۳۰-۴۰) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۶۶-۷۱) س.م ، در ماده ها: (۶۱-۶۶) س.م
▪ مشکلات سلامتی
غالباً سگ سلامتی است. بیماریهای خونی ، مشکل چاق شدن در سنین بالا ، نفخ ، مشکلات لگن و بیماریهای قلبی قابل ذکر می باشد.
▪ شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز به آن اجازه انجام فعالیت بدنی کافی داده شود. اما بهترین مکان برای او یک حیاط متوسط خواهد بود. دابِرمَن نسبت به سرما حساس است بنابراین در مناطق سردسیر، پلیس قادر به کار با این نژاد نمی باشد.
فعالیت بدنی دابِرمَن بسیار پر انرژی است و به ورزش و فعالیت بدنی زیادی نیاز دارد.
▪ طول عمر
بالای ۱۳ سال.
▪ آراستن
به آراستن کمی نیاز دارد. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.▪ تاریخچه
دابِرمَن در سال ۱۸۶۰ در ناحیه آپولدا در آلمان توسط شخصی بنام لویی دابِرمَن پرورش یافت. اجداد او را نژادهای German Pinscher ، Rottweiler ، Beauceron ، Grey Hound و English Grey Hound تشکیل می دهند. این نژاد در سال ۱۹۰۰ برای اولین بار به ثبت رسید.
▪ گروه
سگهای کاری و سگهای نگهبان ، سگهای آموخته با تفنگ.
● نژاد رُتوایلِر
رُتوایلِر دارای جثه عضلانی بزرگ و قدرتمندی است. دارای سر پهن است وجمجمه اش گرد می باشد. چشمانی سیاه و نافذ دارد. گوشها به شکل مثلث می باشد و بسمت جلو متمایلند. بینی سیاه و پهن دارد. لب ها به رنگ سیاه هستند و داخل دهان تیره رنگ می باشد. دارای پوشش کوتاه و ضخیم است که رنگ آن سیاه به همراه لکه های قهوه ای بر روی سینه ، پاها و گونه می باشد. (رنگ سرخ به همراه لکه های قهوه ای نیز گزارش می شود). معمولاً رُتوایلِر های ماده توله های زیادی به دنیا می آورند. حتی دوازده توله نیز غیر عادی نمی باشد.
▪ خلق وخو
رُتوایلِر نژادی آرام ، با استعداد ، شجاع و باوفا نسبت به اعضای خانواده می باشد. خلق و خوی قابل اعتمادی دارد. مدافع است و از اعضای خانواده بدون هیچ ترسی محافظت می کند. جنگنده قدرتمندی است و به نظرمی رسد که درد را حس نمی کند. آموزش های جدی و سخت در سنین پایین باید انجام شود در غیر این صورت شما با یک سگ بسیار قدرتمند و غیر قابل کنترل مواجه خواهید شد! رُتوایلِر به صاحبی نیاز دارد که بتواند ازپس جثه بزرگ و قدرتمند او به خوبی برآید. ذاتاً سگی نگهبان با روحیه آرام است. می تواند هم بازی خوبی برای کودکان باشد . اگر از تولگی با سایر حیوانات بزرگ شود با آنها کنار می آید اما بدلیل داشتن خوی تهاجمی نسبت به سایر سگها و غریبه ها هرگز نباید بدون قلاده در مکانهای عمومی حضور یابد.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۴۳-۵۹) ک.گ ، وزن در ماده ها: (۳۸-۵۲) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۶۱-۶۹) س.م ، ارتفاع در ماده ها: (۵۶-۶۳) س.م
▪ مشکلات سلامتی
مشکلات لگن ، پر خوری ، خر و پف و همچنین بیماری آنتروپی (تحلیل انرژی) قابل ذکر می باشد.
▪ شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپارتمان مناسب است به شرط آنکه در طول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. یک حیاط کوچک می تواند مکان مناسبی را برایش فراهم کند.
▪ فعالیت بدنی
دویدن درون جنگل ، پارک و فضای باز او را خیلی خوشحال می کند. همچنین شنا ، دویدن کنار دوچرخه و آوردن توپ پرتاب شده از تفریحات دیگر آن به حساب می آید.
▪ طول عمر
حدود ۱۰-۱۲سال.
▪ آراستن
تمیز نگه داشتن موهای کوتاه آن بسیار آسان است. شانه زدن منظم و استحمام در مواقع ضروری توصیه می شود. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
▪ تاریخچه
این طور به نظرمی رسد که رُتوایلِر نشعت گرفته از نژاد ماستیف ایتالیایی می باشد در قرون وسطی از آن بعنوان سگ گله استفاده می شده است. موطن او شهری در آلمان به نام Rotweil می باشد. این نژاد در دهه ۱۸۰۰ به ثبت رسید. رُتوایلِر را بعنوان سگ گله ، نگهبان ، دیدبان ، پلیس و مسابقه می شناسند.
▪ گروه
سگهای کاری.
● نژاد ژِِرمَن شیپِرد
ژرمن شیپرد در تمام ایام به دلیل رفتار و ساختار بدنی ممتازش در بین سایر نژادها مورد انتخاب قرار گرفته است و حتی ویژگی های دفاعی و تربیت های اختصاصی آن نیز به معرض قضاوت گذارده می شود. مهمترین ویژگی در این نژاد رفتارهای اشرافی ، شهامت و توانایی آموختن رفتارها و فعالیتهای اختصاصی است. اولین ویژگی یک ژرمن شیپرد خوب ، قدرت ، چالاکی ، عضلات مناسب و هوشیاری است. رنگ در سگهای ژرمن شیپرد متفاوت است و تقریباً اکثر رنگها قابل قبول هستند. با این وجود رنگهای خیلی کم رنگ و یا سفید یک دست قابل قبول نمی باشد.
▪ خلق وخو
اغلب بعنوان سگ کار از آن استفده می شود. ژرمن شیپرد سگی باهوش ، نترس ، مشتاق ، شجاع ، شاداب و بیقرار برای آموختن است. به شجاعت و وفاداری شهرت دارد. سگی است جدی و به نظرمی رسد مقداری از هوش خود را از انسان به ارث برده است! استعداد بسیار خوبی در آموختن دارد. آنها خیلی دوست دارند که همیشه نزدیک اعضای خانواده باشند و بلعکس از غریبه ها دوری می جویند. ژرمن شیپرد سگ اجتماع دوستی است و نباید او را برای مدت طولانی تنها گذاشت. تنها زمانی پارس می کند که لازم باشد. شمه قوی در محافظت ونگهبانی دارد و بهتر است که از سنین پایین به آن آموزشهای اختصاصی داده شود. با حیوانات دیگر کنار می آید و با کودکان بسیار مهربان است. به راحتی می توان آنه را برای اهداف گوناگون اعم از سگ گله ، سگ نگهبان ، سگ پلیس ، راهنمای نابینایان ، ناجی و سگ ارتش تعلیم داد.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۳۰-۴۰) ک.گ ، در ماده ها: (۳۰-۴۰) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۶۰-۶۵) س.م ، در ماده ها: (۵۵-۶۰) س.م
▪ مشکلات سلامتی
مشکلات کپل ( باسن) و آرنج در آنها شایع است بنابراین قبل خرید توله سگ از سلامت والدین نسبت به این بیماری اطمینان حاصل نمایید. بیماریهای خونی ، مشکلات هضم غذا ، صرع ، اگزما و کوتاه ماندن اندام قابل ذکر می باشد.
▪ شرایط نگهداری
برای زندگی در آپارتمان مناسب است به شرطی که به آن اجازه فعالیت بدنی روزانه داده شود. در داخل خانه آرام است اما یک حیاط بزرگ برای زندگیش مناسب خواهد بود.
▪ فعالیت بدنی
فعالیت و جست و خیز رادوست دارد. گاهی اوقات به تعلیم و آموزش علاقه نشان می دهد و از کشتی گرفتن و مبارزه لذت می برد.
▪ طول عمر
حدود ۱۳ سال.
▪ آراستن
ریزش مو در این نژاد خصوصاً در فصل ریزش مو زیاد می باشد. شانه کردن روزانه مناسب است. نباید آنها را زیاد استحمام کرد. شستشوی دو بار در سال کافی است تا از خشک شدن و از بین رفتن روغن طبیعی پوست جلوگیری شود.
▪ تاریخچه
در بین سگهای قدیمی گله و مزارع و همچنین از جمله ملازمان و همراهان انسان طی قرون گذشته این نژاد توسعه بسیار زیادی یافته است. ژرمن شیپرد توانست از سال ۱۹۱۴ از آلمان به بسیاری از نقاط جهان انتقال یلبد.
▪ گروه
سگهای کاری - چند منظوره.
● نژاد کِری بلو تِریِر
کِری بلو تِریِر سگی است با جثه متوسط و عضلانی که تمامی خصوصیات و رفتارهای تریرها را دارا می باشد. در هنگام تولد به رنگ سیاه است که این رنگ با گذشت زمان به آبی تیره ، طوسی تیره و روشن و قهوه ای تغییر می کند. به هر حال رنگ پوشش در سن ۱۸ ماهگی بصورت ثابت در می آید. گوشها به شکل V می باشند و حالت نیمه افراشته دارد. چشمها فرو رفته و تیره و بینی سیاه رنگ می باشد. دمش صاف است که آنرا همیشه برافراشته نگاه می دارد.
▪ خلق وخو
سگی باهوش ، هوشیار و با اراده می باشد. دیدبان خوبی است اما حالت تهاجمی ندارد. سگ با محبتی است که ترجیح می دهد همه اوقاتش را در کنار اعضای خانواده و دوستان سپری کند. اصولاً با سایر حیوانات خانگی کنار می آید اما ممکن است گاهی اوقات نسبت به سایر سگها حالت تهاجمی داشته باشد. معمولاً بی دلیل پارس می کند که ممکن است این امر زیاد خوش آیند نباشد. حافظه قوی دارد و معمولاً افکار خود را دنبال می کند.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۱۵-۱۸) ک.گ ، در ماده ها: (۱۵-۱۸) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۴۶-۵۱) س.م ، در ماده ها: (۴۴-۴۸) س.م
▪ مشکلات سلامتی
اصولاً سگ سلامتی می باشد و طول عمرش زیاد است. برخی از آنها دارای مشکل کپل ، آب مروارید و تومارهای پوستی می باشند.
▪ شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد. اصولاً در داخل خانه پر جنب وجوش است و یک حیاط کوچک مکان مناسبی را برایش فراهم می کند.
▪ فعالیت بدنی
کِری بلو تِریِر به ورزش علاقه دارد و از پیاده روی های روزانه به همراه صاحبش لذت می برد اما اصولاً یک روز بیرون نرفتن او را چندان ناراحت نخواهد کرد.
▪ طول عمر
حدود ۱۲-۱۵ سال.
▪ آراستن
باید موهای کِری بلو تِریِر را هر ۶ هفته آراست. همچنین باید موهای داخل گوش اصلاح شود زیرا بلندی موها سبب ایجاد جرم و چرک گوش می شود. ریزش مو در این نژاد بسیار کم و ناچیز است ، باید هر هفته شانه و برس کشیده شود. اگر به تمیزی آن رسیدگی نشود این نژاد خیلی سریع کثیف می شود و بو می گیرد. برای افرادی که نسبت به موی حیوانات آلرژی دارند مناسب می باشد.
▪ تاریخچه
موطن این تریر کشور ایرلند می باشد که در آنجا او از Irish Blue Terrier می نامیدند و سمبل ایرلند به شمار می آمد. علت نامگذاری او رنگ پوشش می باشد. هیچ توافق نظری در مورد اجداد این نژاد به وجود نیامده اما عده ای معتقدند که این نژاد نشعت گرفته از Portuguese Water Dog می باشد. عده ای نیز بر این اعتقادند که نژادهای Soft Cuated Wheatn Terrier , Wolf Houns , Irish Terrier و تریرهای روسی و اسپانیایی (Blue Dogs) در به وجود آمدن کِری بلو تِریِر سهیم بوده اند. از این نژاد جهت شکار جوندگان ، چوپانی ، نگهبانی و حتی بعنوان سگ پلیس استفاده می شود. این نژاد درسال ۱۹۲۴ در آمریکا به ثبت رسید.
▪ گروه
تریرها.
● نژاد کُمُندور
کُمُندور جثه بسیار بزرگی دارد و بدنش را موهای بلند و مجعدی به طول ۲۰-۲۷ س.م فرا گرفته و رنگ پوشش آن همیشه سفید می باشد. این پوشش بلند سفید و ضخیم به حیوان این امکان را می دهد که خود را در میان گله گوسفندان استتار کند و همچنین این پوشش او را در هنگام جنگیدن برای دفاع از گله در برابر حیوانات وحشی محافظت می کند. معمولاً دو سال زمان می برد تا موهای کُمُندور بلند شود و پنج سال تا هنگامی که به طول ایده آل برسد. دارای سری بزرگ و ماهیچه های بزرگ و کوتاه است. چشمها به رنگ قهوه ای تیره و گوشها به شکل U در دو طرف سر آویزان هستند. دم به حالت افتاده است. کُمُندور به آرامی و با تأنی و غرور راه می رود.
▪ خلق وخو
کُمُندور سگی جدی ، هوشیار و مورد اعتماد است. در برابر قلمرواش ، خانه ، ماشین و اعضای خانواده بسیار محافظ و جدی است. نسبت به غریبه ها حالت تهاجمی دارد. هیچ جایگزینی مانند کُمُندور نمی تواند گله را در برابر حمله ناگهانی خرس ها و گرگ ها محافظت کند. کُمُندور قدرتمند ترین دشمننان را در کمتر از چند دقیقه شکست می دهد. برای جلوگیری از حالت تهاجمی اش نسبت به افراد و یا سگهای غریبه باید از سنین پایین اجتماعی شود. اگر از تولگی با کودکان بزرگ شود با آنها کنار می آید اما بطور کلی برای نگهداری در خانه و خانواده پیشنهاد نمی شود.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۵۹) ک.گ و در ماده ها ۱۰% کمتر.
ارتفاع در نرها: (۶۵) س.م یا بیشتر ، در ماده ها: (۶۵) س.م یا بیشتر.
▪ مشکلات سلامتی
مشکلات کپل ، نفخ و بیماریهای پوستی قابل ذکر می باشد.
▪ شرایط نگهداری
معمولاً برای نگهداری در مزرعه و فضای باز مناسب می باشد. می تواند برای ماههای متوالی در بیرون و تحت هر شرایط آب و هوایی به خوبی زندگی کند. اگر علاقه به نگهداری آن در آپارتمان دارید باید قادر باشید تا فعالیت بدنی روزانه و ورزش مورد نیاز او را تأمین نمائید.
▪ فعالیت بدنی
اگر در محیط بیرون نگهداری شود می تواند نیازهای بدنی خود را تأمین نماید. کُمُندور سگ تنبلی است که علاقه دارد ساعتهای متوالی به لمیدن و استراحت بپردازد.
▪ طول عمر
حدود ۱۰-۱۲ سال.
▪ آراستن
موهای کُمُندور را نباید هرگز برس و یا شانه کشید. موهای آن به حالت تکه تکه می باشد که باید بطور منظم شست و شو شود و زمان زیادی طول می کشد تا خشک شود. ریزش مو در این نژاد بسیار کم و ناچیز می باشد.
▪ تاریخچه
اجداد کُمُندور را سگهای تبتی تشکیل می دهند. کُمُندور هزاران سال پیش جهت چوپانی به هانگاری برده شد و در آنجا پرورش یافت. بعدها در سال ۱۹۲۰ به سایر کشورها راه یافته و به معرض نمایش گذارده شد. در آمریکا از او بعنوان سگ نگهبان ، محافظ و همچنین دوست و همراه استفاده می کنند.
▪ گروه
سگهای نگهبان و کاری.
● نژاد ماستیف
ماستیف یکی از سنگین ترین سگهای دنیا می باشد. یک ماستیف نر می تواند وزنی معادل ۹۰.۷۱۸ ک.گ پیدا کند. این نژاد بسیار بزرگ ، قدرتمند و عضلانی است. دارای سر بزرگ و گرد به همراه ماهیچه های کوچک می باشد. هاله ای به رنگ مشکی اطراف چشمها و بینی را پوشانده که این نکته در همه رنگها یکسان می باشد. چشمها کوچک و تیره و دارای دندانهای قوی و منظم است. در رنگهای متنوعی اعم از طلایی ، خاکستری ، ببری و قهوه ای یافت می شود.
▪ خلق وخو
اصولاً بدلیل شجاعت و نترس بودن در محافظت و بعنوان سگ جنگجو شهرت دارد. ماستیف امروزی یک غول آرام ، نگهبان عالی و سگی مهربان نسبت به اعضای خانواده می باشد. به ندرت پارس می کند اما بطور غریزی نسبت به قلمرو و اعضای خانواده خود حالت دفاعی دارد. با کودکان مهربان است. آموزشها را به خوبی فرا می گیرد. ماستیف علاقه زیادی به خشنود کردن صاحبش دارد و به توجه و همراهی زیاد او نیازمند است. هرگز ماستیف را تنبیه بدنی نکنید چراکه به شدت عکس العمل نشان خواهد داد! نسبت به غریبه ها حالت تهاجمی دارد و هرگز اجازه ورود به آنها نمی دهد مگر با موافقت صاحبش. اگر در تولگی به خوبی اجتماعی نشود در بزرگسالی نسبت به سایر سگها حالت تهاجمی پیدا می کند. ماستیف مشکل خس خس کردن و خر و پف با صدای بلند دارد.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۷۲) ک.گ ، در ماده ها: (۶۸) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۷۶) س.م ، در ماده ها: (۶۹) س.م
▪ مشکلات سلامتی
مشکلات لگن و بیماری نفخ قابل ذکر می باشد. بهتر است در ازای یک وعده غذای بزرگ از دو یا سه وعده کوچک استفاده کرد. بیماری vaginal Hyperplasia ، بیماری برگشتگی پلک به درون و همچنین بیماری Cardiomyopathy ندرتاً دیده می شود.
▪ شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپاتمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز به او اجازه ورزش و فعالیت بدنی کافی داده شود. اصولاً در داخل خانه آرام است و یک حیاط کوچک مکان مناسبی را برایش فراهم می کند.
▪ فعالیت بدنی
این نژاد معمولاً آرم و تنبل است اما ورزشهای منظم به سلامت ماندن او کمک می کند. در مکان های عمومی باید از قلاده استفاده نمود.
▪ طول عمر
حدود ۱۰-۱۲ سال.
▪ آراستن
موهای صاف و کوتاه ماستیف جهت آراستن آسان می باشد. برس کشیدن منظم و تمیز کردن سطح بدن با حوله مرطوب مناسب می باشد. استفاده از شامپو خشک و استحمام در مواقع ضروری پیشنهاد می شود. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
▪ تاریخچه
موطن ماستیف بریتانیا می باشد. این نژاد قدیمی انگلیسی در زمان امپراطوری روم بعنوان سگ جنگنده با گاومیش ها و خرس ها و همچنین در مسابقه جنگ سگها مورد استفاده قرار می گرفت. این نژاد همچنین بعنوان سگ گله ، نگهبان و همراه انسان در طول قرنها شهرت دارد. در پایان جنگ جهانی دوم نژاد ماستیف در انگلستان رو به انقراض بود که بعدها واردات این نژاد از کانادا و آمریکا به رشد دوباره جمعیت آن در انگلستان کمک کرد. از ماستیف بعنوان دیدبان ، نگهبان ، سگ پلیس و ناجی استفاده می شود.
▪ گروه
سگهای کاری.
● نژاد نیپُلین ماستیف
نیپلین ماستیف یک سگی با ظاهری جدی ، قدرتمند و عضلانی است. عضلات بدن مسطتیل شکل ، صورت بسیار بزگ و پوستی چروک دارد. چروکها در سرتاسر صورت و تا پایان گردن ادامه دارد و آویزان است. فرم اسکلت بندی کمر حیوان پهن و صاف می باشد ، بینی بزرگ و دندانهای دو فک بصورت منظم بر روی هم قرار می گیرند. برای اینکه در گذشته بمنظور جنگ سگها از این نژاد استفاده می کردند معمولاً گوشهای حیوان را می بریدند. قالباً در رنگهای آبی و مشکی یافت می شوند. رنگ شکلاتی بسیار کمیاب است. رنگ پوست حیوان می تواند بصورت یکپارچه و یا راه راه باشد. مقداری رنگ سفید بر روی پنجه و سینه قابل قبول است اما نباید هیچ رنگ سفیدی بر روی صورت نمایان شود. توله ها با چشمهای آبی به دنیا آمده که با مرور زمان به رنگ تیره تری متمایل می شود. چشمها در بزرگسالی دقیقاً همرنگ پوشش بدن حیوان می شود. در خیلی از کشورها ناخن های حیوان را جراحی کرده و به کل بیرون می آورند. نیپلین ماستیف دارای گامهای رها ، شُل و سست می باشد و مانند گربه می خرامد.
▪ خلق وخو
علیرقم ظاهر خشمناک و دیو مانند دارای خلق و خویی آرام و بدور از خشم و کینه است. علت پدید آروردن این نژاد داشتن سگی بوده با ظاهری بسیار ترسناک که در مواقع لزوم از هیچ چیز ترسی نداشته باشد. با اعضا خانواده بسیار مهربان است. نترس و دارای قدرت دفاعی بالا است. بسیار باهوش و مشتاق برای یادگیری است. ضریب هوشی بالایی در یادگیری دارد و آموزش آن نیاز زیاد به تکرار مکرر ندارد. نیپلین به خواسته صاحبش بسیار عمل می کند. اگر درست تربیت نشود ممکن در بزرگسالی زیاد پارس کند. بسیار خونسرد و آرامند تا زمانی که آنها را تحریک نکنید. با غریبه ها رفتار محتاطی دارد. نرها غالباً خشمگین تر از و سلطه گرتر از ماده ها می باشند. اکثراً ماده ها برای نگهداری در بین اعضای خانواده پیشنهاد می شوند زیرا حرف شنوایی بیشتری از صاحب خود دارند و با کودکان رابطه بهتری دارند. اگر از تولگی با سایر حیوانات بزرگ شود در بزرگسالی مشکلی نخواهد داشت. اگر از سوی کودکان آزار نبیند رفتار بسیار دوستانه و پر محبتی با آنها خواهد داشت. این نژاد به صاحبی قدرتمند و حکمفرما نیاز دارد تا بتواند او را کنترل کند به هر حال این نژاد برای تمامی افراد پیشنهاد نمی شود. آموزشهای لازم باید بصورت جدی و در سنین کم به سگ داده شود. باید به کودکان آموخت تا به او احترام بگذارند. باید از سنین پایین به خوبی اجتماعی شود تا از بروز حالتهای دفاعی و تهاجمی در سنین بالا جلوگیری شود. ناپولیتن ماستیف را باید از تولگی اجتماعی کرد تا از خوی دفاعی بیش از حد آن جلوگیری کرد. اگر آنها را اجتماعی کنیم بازهم تقریباً خوی دفاعی دارند. آموزشهای دفاعی به آنها لازم نمی باشد زیرا آنها بطور طبیعی سگهای نگهبان هستند. آموزش فرمانبرداری کردن به آنها بسیار لازم می باشد. در آموزش حیوان بسیار استوار باشید و هرگز دستوراتی را که از شما اطاعت نمی کند را پی در پی تکرار نکنید. بیشتر اوقات آب دهان نرها به مفدار زیاد به بیرون می ریزد. آب دهان آنها بیشتر در تابستان و زمانی که آب می خورند به بیرون می ریزد. ناپولیتن های بالغ ۱۰-۸ پیاله غذای سگ در روز می خورند. اگر شما برنامه ریزی کردید تا سگ خود را به نمایش بگذارید ، اطمینان حاصل کنید که توله ای را انتخاب کنید تا خلق و خوی خوبی با غریبه ها داشته باشد.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن : (۷۴) ک.گ
بزرگترین ناپولیتن ماستیف نر به ۹۰ ک.گ می رسد.
ارتفاع در نرها: (۷۵-۶۵) س.م ، در ماده ها: (۷۰-۶۰) س.م
▪ مشکلات سلامتی
بیماری دیسپلاسیا (رشد غیر عادی و ناقص) ، وقوع دردهایی در بدن هنگام رشد ، که این مورد ممکن است در سنین ۱۴-۸ ماهگی رخ دهد که این بیماری معمولاً خود به خود از بین می رود. داشتن پلک سوم که باعث ورم کردن چشم و قرمز شدن آن می شود که باید آنرا عمل کرد.
▪ شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپاتمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز به او اجازه ورزش و فعالیت بدنی کافی داده شود. اصولاً در داخل خانه آرام است و یک حیاط کوچک مکان مناسبی را برایش فراهم می کند. یک خانه سگ همراه با مقدار زیادی ملافه در زمستان برای او کافی می باشد. نیپلین ها به محیط خشک جهت خواب نیاز دارند که باید جایی نرم باشد تا از فشار آوردن به بدن حیوان که باعث گذاشتن علامت روی آن می شود جلوگیری کند. در فصول گرما این حیوان به مقدار کافی سایه و آب تازه نیاز دارد.
▪ فعالیت بدنی
به نیپلین ماستیف های جوان اجازه دویدن و بازی بیش از حد را ندهید ، فعالیت او را محدود کنید زیرا نباید بیش از حد خسته شود. در سنین رشد او را از بازی های خشن منع کنید و اطمینان حاصل کنید که تمام انرژی خود را صرف سلامت استخوانها و رشد عضلاتش کند. ناپولیتن ماستیف بالغ به فعالیت بدنی زیادی نیاز دارد. او باید در روز دو بار پیاده روی به مدت طولانی داشته باشد.
▪ طول عمر
حدود ۱۰ سال.
▪ آراستن
سگهای مو کوتاه آراستن ساده ای دارند. موهای مرده آنها را با برس کشیدن از روی بدن حیوان بردارید. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
▪ تاریخچه
تمامی ماستیف ها در اروپا بوجود آمده نژاد ماستیف تبتی می باشند. آنها یکی از قدیمی ترین نوع سگها می باشند. محققان در این گمانند که اولین ماستیف آسیایی توسط مرد هندی به نام آلکساندر ۳۰۰ سال قبل از میلاد به یونان برده شده. یونانی ها سگها را به رومی ها معرفی کردند و رومی ها از آنها در نبرد سگها استفاده می کرند. کلمه "Mastiff" بر گرفته از کلمه لاتین "Masssivus" به معنای بزرگ گرفته شده است. محققان انگلیسی بر این باورند که ماستیف ۵۰۰ سال قبل از میلاد توسط فنیقی ها به بریتانیا آورده شده و از آنجا به تمامی اروپا پخش شده است . بعضی ها بر این عقیده اند که قدمت ماستیف به ۲۰۰۰۰ سال می رسد. ماستیف برای کمک در جنگها و مسابقه های نبرد سگها در روم پرورش داده می شد. امروزه این سگ قدرتمند یک سگ نگهبان خوب و ترسناک شناخته شده است. نیپلین ماستیف برای پلس و ارتش ایتالیا و کشاورزان ، کارخانه ها مورد استفاده قرار گرفته می شده. ولو اینکه نیپلین ماستیف برای اولین بار در سال ۱۹۴۶ در ایتالیا دیده شده است ، این نژاد هنوز در آمریکا به ندرت یافت می شود.
▪ گروه
سگهای کاری.

منبع : دیجیتال پت