دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 29 April, 2024
مجله ویستا

در برخاستن تو


چشم ها بسته اند رکوع
به قامت سپید گون تو
دل ها رفته اند به سجده
به شب گون قیام تو
زبان ها مانده اند از فریاد
به سکوت گون ناز تو
من از کدام دامنه به دامنه
خموش کشم روشنایی تو را
این ابی ها که سبز
می زنند کل در اسمان
و یا ان سبزها
که زیبا نشستند
در برخاستن تو
نه نه سپید من
سهم من دیگر ماهی است
و دگر خورشیدی .
شعر از استا پاپی
منبع : مطالب ارسال شده


همچنین مشاهده کنید