اتومبیل هایی که فریب می دهند

از آنجایی که اکثر روسای جمهور، برخی سفارتخانه های خارجی و میلیاردرهای جهان اقتصاد از اتومبیل های آلمانی استفاده می کنند، ممکن است هر فردی در هر جایگاهی به برتری محصولات آلمانی حکم کند. این فرمول امروزه نیز به عنوان یک فرمول موفق برای آلمانی ها مطرح است، حتی اگر کیفیت واقعی محصولات، مطابقتی با شهرت آنها نداشته باشد. با اندکی تحقیق و بررسی درمی یابیم که اتومبیل های آلمانی به جز بی ام و از نظر کیفیت و قابلیت اعتماد در مقایسه با دیگران در سطحی پایین تر قرار دارند. بر اساس آماری، از چهل هزار نفر عضو صنعت حمل و نقل آلمان خواسته شد بر اساس تجربیات خود نسبت به خودروی مورد استفاده شان نظر بدهند. شش رتبه اول این نظرسنجی دراختیار شرکت های بزرگ ژاپنی یعنی به ترتیب تویوتا، مزدا، هوندا، نیسان، سوبارو و میتسوبیشی قرار گرفت. به عبارت دیگر مدل های گوناگونی که توسط سازندگان آلمانی عرضه می شود، تفاوت زیادی با محصولات عرضه شده توسط آمریکاییان، کره ای ها، سوئدی ها، فرانسوی ها و انگلیسی ها ندارد. امروز تقریبا در هر بررسی و مقایسه ای ملاحظه می کنیم که ژاپنی ها در جایگاه برتر قرار دارند.
این بررسی ها حاوی یک پیام است و آن اینکه به رغم آنکه اشتیاق خریداران آلمانی خودرو به سمت محصولات آلمانی است، اما آنها از خریداری خودروهای ژاپنی خوشحال تر و راضی تر هستند، چرا که کیفیت و پایداری برای آنها از اهمیت بیشتری برخوردار است و این زنگ خطری است که در «ولفسبورگ و اشتوتگارت» یعنی دو شهری که شرکت های فولکس واگن و مرسدس بنز در آنها واقع شده اند، به صدا درآمده است. البته در بسیاری از موارد، دلایل دیگری برای انتخاب یک خودرو وجود دارد که از جمله آنها می توان به موضوعاتی مانند کیفیت، پایداری و قابلیت اطمینان اشاره کرد، چون اگر فقط این عوامل در انتخاب خودرو مطرح بودند، تمامی خریداران خودرو در دنیا تویوتا و مدل های مختلف آن را انتخاب می کردند یا حداقل هیوندای را ترجیح می دادند.جالب است بدانید که موضوع کیفیت ساخت خودروساز کره جنوبی یعنی هیوندای که خودروسازی KIA را نیز در زیرمجموعه خود دارد، در طول دهه ۹۰ میلادی بیشتر به یک شوخی شباهت داشت، اما طی هفت سال گذشته آنها موفق شدند مشکلات خود را در زمینه کیفیت ساخت تا مرز ۶۵ درصد رفع کنند، به طوری که در سال ۲۰۰۵ بعد از کمپانی تویوتا در جایگاه دوم رعایت کیفیت در ساخت در جهان اتومبیل قرار گرفت. به عبارت دیگر این خودروساز کره ای توانسته تمامی تولیدکنندگان اروپایی و آمریکایی را در زمینه کیفیت پشت سر بگذارد. مشتریان و خریداران اتومبیل در انتخاب یک مدل پارامترهای دیگری را در نظر دارند که از جمله آنها می توان به طراحی، عملکرد، ویژگی های ایمنی، ارزش دست دوم و قابلیت های دینامیکی و تکنولوژیکی اشاره کرد. امروزه بیشتر خریداران به میزان زیادی تحت تاثیر پرستیژی هستند که خریداری بعضی از مارک ها می تواند برای آنها به ارمغان آورد. خریداران حاضرند برای هر کالایی به شرطی که مارک برتر باشد بهای اضافه تری پرداخت نمایند. این نگرش در مورد خودرو نیز وجود دارد.
بررسی های انجام شده در مورد خریداران انواع اتومبیل حاکی از آن است که کیفیت اتومبیل های آلمانی اغلب در حد متوسطی قرار دارد، بنابراین تا کی استراتژی پرداخت بهای بالاتر برای مارک برتر می تواندکارساز باشد؟ آنها هم اکنون با رقابت های نفس گیر دیگری نیز دست به گریبان هستند. امروزه دستمزد و سطح انواع هزینه ها در کشور آلمان بسیار بالا است و این در حالی است که بخش اعظم فعالیت های تولیدی اتومبیل سازان آلمان، در این کشور متمرکز شده است. در نتیجه بالا بودن سطح هزینه ها (که شاید در دنیا بالاترین حد باشد) تاثیری منفی بر روی قیمت تمام شده و فروش محصول گذاشته است. از طرفی چون آنها در محدوده پول یورو قرار دارند، زمانی که ارزش برابری یورو در مقابل دلار بالا باشد، امکان صادرات آنها به بزرگترین بازار دنیا یعنی آمریکا با مشکل روبه رو خواهد بود. از طرفی فروش اتومبیل در کشور چین که تا چندی پیش روندی رو به رشد داشت، هم اکنون کاملا برعکس شده و تقاضا در ژاپن، آلمان و بخش اعظمی از اروپا وضعیتی ثابت پیدا کرده است که علائمی از رشد در آن به چشم نمی خورد. حاکم بودن چنین شرایطی نشانگر شرایط دشوار برای سازندگان آلمانی خودرو است. اگر در وضعیت موجود تغییری ایجاد نشود، عواملی مانند هزینه ها، پرداخت ها و اشتغال تاثیر منفی در ارائه محصولات جدید خواهند گذاشت و تمامی پروژه های آنها که در مرحله ایده هستند، فعلا به بایگانی سپرده می شوند.
درک این مهم که استانداردهای کیفیت و قابلیت اطمینان دائما در حال بهبود هستند، از اهمیت زیادی برخوردار است و این بدان معنا است که اتومبیل های آمریکایی و کره ای تولیدی امروز حتی بهتر از مدل های ژاپنی چند سال پیش هستند که در زمان خود در راس جدول کیفیت قرار داشتند. باید گفت که نه تنها سرعت انجام اصلاحات در کمپانی های اتومبیل سازی آلمانی همپای دیگران نیست، بلکه در برخی سال ها و برخی از موارد حتی شاهد افول آنها نیز بوده ایم. در این مورد برای درک بهتر مطلب به ارائه توضیحاتی می پردازیم. نخست اینکه اتومبیل هایی که بعضا مارک های آلمانی را بر خود دارند، الزاما در کشور آلمان تولید نمی شوند. دوم اینکه عملکرد فقط بعضی از سازندگان آلمانی اتومبیل به معنای واقعی خوب و درخور توجه است. امروزه نباید در زمینه خودرو واژه های ملی گرایانه و ملی بودن را مورد استفاده قرار داد. به طور مثال بعضی از مدل های بی ام و و بنز در جنوب آمریکا ساخته می شوند. بعضی از مدل های نیسان، هوندا و تویوتا سال ها است که شهروند آمریکایی شده اند. دیگر اتومبیلی مثل فولکس واگن جتا را که در مکزیک ساخته می شود، نباید یک اتومبیل آلمانی به حساب آورد. پونتیاک GTO در ابتدا برای خریداران استرالیایی با نام هولدن عرضه شد و بسیاری از اتومبیل های ولوو و مدل های مختلف آن در کشور بلژیک تولید می شوند. اتومبیل های تویوتا در کشورهایی همچون فرانسه، انگلیس و حتی ترکیه تولید می شوند. به عبارت دیگر امروز مارک اتومبیل هنگامی که بحث کیفیت پیش می آید مهمتر از کشور مبداء آن است. بسیاری ازنارسایی های کیفیتی ریشه در استفاده و بهره گیری از جدیدترین و پیشرفته ترین تکنولوژی های الکترونیکی دارد. در بعضی موارد برخی از سیستم های پیشرفته که در فضای آزمایشگاه عملکردی ثابت و دقیق دارند، زمانی که بر روی اتومبیل و در دنیای واقعی استفاده می شوند نارسایی های زیادی از خود نشان می دهند. به طور مثال، نسل اول بی ام و سری ۷ و مرسدس های زیبای E کلاس از مدل هایی بودند که دچار چنین مشکلاتی شدند. اما در مورد کیفیت باید برخی از خودروسازان را سرزنش کرد، زیرا آنها از ارائه کامل اطلاعات در مورد یک مدل جدید به قطعه سازان اصولا اکراه دارند و معمولا این کار را انجام نمی دهند. مشتریان در بسیاری موارد نمی توانند این موضوع را شناسایی کنند و تشخیص دهند. ولی واقعیت این است که بخش عمده ای از قطعات خودروهایی که امروزه به بازار عرضه می شوند مانند تجهیزات داخلی، صندلی ها، قطعات مکانیکی، الکترونیکی، چراغ ها، چرخ ها و بسیاری از این قبیل توسط سازندگان و قطعه سازان مختلف تولید می شود. به عنوان مثال بی ام و هیچ گونه دخالتی در ساخت گیربکس های خودروهای تولیدی خود ندارد. زمانی فقط قطعات کوچک به وسیله قطعه سازان تولید می شد، اما امروزه قطعه سازان به نحو فزاینده ای حتی مسئولیت طراحی و مهندسی قطعات را نیز عهده دار هستند. وقوع چنین پدیده ای بدون داشتن یک رابطه نزدیک و دوستانه با شرکت های خوردوسازی، امکان پذیر نیست. متاسفانه بعضی از خودروسازان به دلیل فشارهای ناشی از کاهش هزینه ها، قطعه سازان را تحت فشار قرار می دهند که مشخص ترین نتیجه و پیامد آن پایین آمدن کیفیت قطعات تولیدی قطعه سازان است.
اما برگ برنده ژاپنی ها که باعث برتری آنها در زمینه کیفیت خودرو شده این است که در هر مکان و کشوری که دست به تولید اتومبیل می زنند، بالاترین استاندارد های کیفیت را مد نظر قرار می دهند. آنها درخصوص کیفیت قطعات تولیدی قطعه سازان در مرحله طراحی و بعد از آن، دقیق ترین کنترل ها را اعمال کرده و به جزیی ترین امور با دقت و حوصله زیاد می پردازند. به عبارت دیگر اگر مهندسان محصول یا کالا یا کار خود را درست انجام داده باشند، اتومبیل طراحی شده را تقریبا در هر کجای جهان می توان مونتاژ کرد. ناگفته نماند که نباید تمامی اتومبیل سازان آلمانی را در قالب یک گروه مورد بررسی قرار داد. در سال گذشته میلادی میزان فروش و سود حاصله برای دو کمپانی بزرگ پورشه و بی ام و به بالاترین میزان خود در طول عمر آنها رسید و همچنین در بررسی های انجام شده این دو کمپانی در فهرست رضایت مشتریان بالاتر از سایر تولید کنندگان آلمانی قرار گرفته بودند. مهم ترین رویداد هایی را که می توان آلمان را در انجام آنها مقصر دانست، یکی ادغام شدن مرسدس بنز و تبدیل آن به دایملرکرایسلر و همین طور ساخت خودرو هایی به نام اسمارت و دیگری تشکیل گروه فولکس واگن که شامل آئودی، اشکودا و Seat است.واقعیت این است که شاید بیشترین تداعی معجزه اقتصادی آلمان بعد از جنگ، در دو نام تبلور پیدا کرده عبارتند از فولکس واگن و مرسدس بنز. برخلاف آنچه اکثر مردم تصور می کنند شرکت فولکس واگن طی چند سال اخیر درخصوص موضوع رضایت مشتریان عملکرد ضعیفی داشته است و طی بیش از دو دهه هرگز نتوانسته فاصله زیادی از انتهای جدول رضایت مشتریان بگیرد. به هر حال واقعیتی وجود دارد که ممکن است بعضی ها حتی منکر آن شوند و آن این است که اتومبیل های آلمانی از نظر طراحی و تکنولوژی مخرب بوده و هنوز نام آنها به رغم آنکه کیفیت گذشته را ندارند ضامن فروش بالای آنها است.

منبع : روزنامه همشهری