استفاده از چراغ‌ها

راننده وسیله نقلیه‌ای كه در حركت است، شب یا هر موقع دیگری كه به‌علت كمی روشنایی نتواند اشیا و اشخاص را از فاصله ۱۵۰ متری به خوبی تشخیص دهد باید چراغ‌های آن را به ترتیب مقرر در موارد بعد ی روشن نماید.
در خیابان‌ها و جاده‌هایی كه نور كافی وجود دارد باید فقط از چراغ‌های كوچك و در صورت خرابی ناگهانی چراغ‌های كوچك جلو از نور پایین چراغ‌های بزرگ استفاده شود.
در ساعاتی كه چراغ‌ها باید روشن باشند اگر چند وسیله نقلیه متصل به هم حركت كنند، روشن كردن چراغ‌هایی كه به لحاظ محل نصبشان پوشیده می‌شوند ضرورت ندارد ولی در هر حال چراغ‌های جلوی وسیله اولی و چراغ‌های عقب وسیله آخری باید روشن باشند.
وسایل نقلیه موتوری موظفند كه در جاده‌ها از نور بالا استفاده كنند تا بتوانند كلیه اشیا و اشخاص را در فاصله دور ببینند مگر در موارد زیر كه باید از نور پایین استفاده نمایند:
۱) در موقع روبه‌رو شدن با وسیله نقلیه‌ای كه از جهت مخالف حركت می‌كند، در این صورت راننده بایستی از فاصله ۱۵۰ متری از نور پایین استفاده نماید تا نور بالا چشم‌های راننده مقابل را خیره نسازد.
در عین حال برای جلوگیری از تابش خیره‌كننده نور به چشم رانندگان دیگر ممكن است بر حسب مورد از چراغ‌های كوچك یا چراغ‌های مه‌شكن استفاده نمود.
۲) هنگامی كه وسیله نقلیه از فاصله ۱۵۰ متری عقب وسیله نقلیه دیگری كه در حال حركت است عبور می‌كند مگر وقتی كه در حال سبقت گرفتن باشد.
چراغ‌های داخل وسایل نقلیه عمومی مسافربری شب‌ها موقع حركت باید روشن باشند. استفاده از چراغ‌های چشمك‌زن در وسایل نقلیه ممنوع است مگر در مواردی كه به موجب این آیین‌نامه مجاز باشد.

منبع : روزنامه تهران امروز