سانشوی مباشر - Sansho Dayu

سال تولید : ۱۹۵۴
کشور تولیدکننده : ژاپن
محصول : ماسائیچی ناگاتا
کارگردان : کنجی میزوگوچی
فیلمنامه‌نویس : یاهیرو فوجی و یوشیکاتا یودا، برمبنای داستانی نوشته اوگائی موری.
فیلمبردار : کازوئو میاگاوا.
آهنگساز(موسیقی متن) : فومیو هایاساکا.
هنرپیشگان : کینویو تاناکا، یوشیاکی هانایاگی، کیوکو کاگاوا، ایتارو شیندو، آکیتاکه کونو و ماسائو شیمیزو.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۲۳ دقیقه.


ژاپن قرن یازدهم. فرماندار تایرو به‌خاطر مخالفتش با فساد فئودالی برکنار و تبعید می‌شود. همسرش "تاماکی" (تاناکا)، پسرش "زوشیو" (هانایاگی) و دخترش "آنجو" (کاگاوا) عازم ملحق شدن به او در تبعیدگاه هستند. در طول راه مردانی آنان را به زور به بردگی می‌گیرند؛ "تاماکی" به یک خانه بدنام فرستاده می‌شود و بچه‌ها نیز در املاکی خصوصی که زیر نظر "سانشوی مباشر" بی‌رحم اداره می‌شود، به خدمت گرفته می‌شوند. سال‌ها بعد که آنان بزرگ شده‌اند، خبر زنده بودن مادرشان را می‌شنوند و "آنجو"، "زوشیو" را به فرار ترغیب می‌کند و خود می‌ماند و خودکشی می‌کند. "زوشیو" خود را به کیوتو می‌رساند و اصل و نسبش به رسیمت شناخته می‌شود. او به سمت فرماندار جدید تایرو منصوب می‌شود و فوراً دستور لغو بردگی را صادر می‌کند و شخصاً "سانشو" را به تبعید می‌فرستد. پس از شنیدن خبر خودکشی "آنجلو"، استغفا می‌دهد و عازم یافتن مادرش، که اینک "ناکاگیمی" نام دارد، می‌شود و او را تنها و کور در ساحل سادو می‌یابد...
٭ این ملودرام جان‌گداز و تکان‌دهنده، از بزرگ‌ترین آثار تاریخ سینماست. در این فیلم، سادگی توهمی بیش نیست و هم مضمون و هم سبک، به شبکه‌ای پیچیده و به دقت طراحی شده می‌مانند. تراژدی فراز و نشیب‌ها و جدائی‌های خانوادگی در هر لحظه‌ بیش از آن‌که توسلی صرف به احساسات تماشاگر باشد، آگاهی جدید و مکاشفه گونه‌ای به او می‌بخشد. تصاویر جائی میان واقعیت، شعر، کابوس و رویا سیر می‌کنند. میزوگوچی جهان خشن و بی‌ترحم را در منتهای بی‌پروائی و تقدیرگرائی به تصویر می‌کشد. پایان فیلم، تجدید دیدار مادر و پسر و آن کرین شگرف دوربین به بالا، شکوه محض است و حصار زمان و مکان را در می‌نوردد.