موزیک‌ تراپیست‌ها

در طول‌ دهه‌ ۱۹۴۰ انجمن‌ تخصصی‌ موسیقی‌ به‌ نام‌های‌ «انجمن‌ ملی‌ آموزگاران‌ موسیقی‌»M.T.N.A. «شورای‌ موسیقی‌ ملی‌»N.M.C و «کنفرانس‌ ملی‌ جریان‌ موسیقی‌» (M.E.N.C) تاثیر خاصی‌ در ارتباط‌ بین‌ افرادی‌ که‌ با درمان‌ موسیقی‌ کار می‌کردند داشتند. در اوایل‌ این‌ دهه‌ وقتی‌ مسئولان‌ انجمن‌M.T.N.A طرح‌ها و گزارش‌های‌ موسیقی‌ درمانی‌ را شنیدند کمیته‌هایی‌ در زمینه‌ بررسی‌ موسیقی‌ با روان‌ درمانی‌ و صنعت‌ تشکیل‌ دادند. همچنین‌ انجمن‌M.M.C کمیته‌یی‌ در زمینه‌ استفاده‌ از موسیقی‌ در بیمارستان‌ به‌ وجود آورد تا روانپزشکان‌ و موزیسین‌ها تاثیر موسیقی‌ درمانی‌ را برای‌ کارکنان‌ بیمارستان‌ روشن‌ کنند و آنها را آموزش‌ دهند. همچنین‌ در سال‌ ۱۹۴۵ شورای‌ M.E.N.C اشاره‌ کرد که‌ موزیک‌هایی‌ که‌ با هدف‌ درمان‌ در بیمارستان‌ها مورد استفاده‌ قرار می‌گیرند با موزیک‌های‌ رایج‌ و معمولی‌ در بیمارستان‌ها فرق‌ دارد. این‌ شورا به‌ افرادی‌ که‌ در زمینه‌ موسیقی‌ درمانی‌ آموزش‌ می‌دیدند گواهی‌ می‌داد. همچنین‌ انجمن‌ M.E.N.C کمیته‌ مخصوصی‌ را در زمینه‌ موسیقی‌ درمانی‌ و زمینه‌های‌ عمومی‌ دیگر تشکیل‌ داد تا به‌ تحقیق‌ کنترل‌ شده‌ بپردازند. در طول‌ سال‌های‌ ۱۹۴۸ و ۱۹۴۹ گردهمایی‌هایی‌ بین‌ موزیک‌ تراپیست‌ها و موزیسین‌های‌ بیمارستانی‌ و دیگر افراد فعال‌ در ایالت‌های‌ ماساچوست‌، کانزاس‌ و ایلینویز تشکیل‌ شد. در بعضی‌ از این‌ گردهمایی‌ها پیرامون‌ طرح‌هایی‌ برای‌ ایجاد سازمان‌ مخصوصی‌ برای‌ موسیقی‌ درمانی‌ بحث‌ شد اما پیشرفت‌ روشنی‌ به‌ دست‌ نیامد. در نشست‌ سالیانه‌ انجمن‌ M.T.N.A در کلیولند اوهایو ۱۹۵۰ «ری‌ گرین‌» به‌ عنوان‌ رییس‌ کمیته‌ تشکیلات‌ انتخاب‌ شد.
متعاقب‌ آن‌ در دوم‌ ژوئن‌ ۱۹۵۰ موسسه‌یی‌ تحت‌ عنوان‌ «انجمن‌ ملی‌ موسیقی‌ درمانی‌» N.A.M.T تشکیل‌ شد که‌ اهداف‌ آن‌ توسعه‌ کاربرد موسیقی‌ در بیمارستان‌ها، آموزش‌ مجامع‌ عمومی‌، پیشرفت‌ آموزش‌ و پرورش‌ و همچنین‌ تحقیق‌ در زمینه‌ موسیقی‌ درمانی‌ اعلام‌ شد.»
انجمن‌ ملی‌ موسیقی‌ درمانی‌ ۱۹۵۰ برای‌ دستیابی‌ به‌ اهداف‌ موردنظر به‌ تجدیدنظر در معیارهای‌ دانشگاهی‌ موزیک‌ تراپیست‌ها و تعیین‌ گواهی‌ و ایجاد استانداردهایی‌ برای‌ تمرینات‌ بالینی‌ و راهنمایی‌های‌ اخلاقی‌ و تشویق‌ اعضا به‌ امر تحقیق‌ و انتشار مطالب‌، ضوابطی‌ را مشخص کرد.
انجمن‌ ملی‌ موسیقی‌ درمانی‌ N.A.M.T از سال‌ ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۴ سالنامه‌هایی‌ از کارهای‌ انجام‌ شده‌ انتشار داد و بولتنی‌ نیز هر چهار ماه‌ یک‌ بار منتشر ساخت‌. همچنین‌ فصلنامه‌ تخصصی‌ دیگری‌ به‌ نام‌ «مجله‌ موسیقی‌ درمانی‌» که‌ حاوی‌ اطلاعات‌ و تحقیقات‌ پیرامون‌ موسیقی‌ درمانی‌ و خبرنامه‌یی‌ که‌ مخصوص‌ اعضای‌ انجمن‌ بود و هر دو ماه‌ یک‌ بار تهیه‌ می‌شد را به‌ چاپ‌ رسانید. در سال‌ ۱۹۸۲ انجمن‌ ملی‌ موسیقی‌ درمانی‌ به‌ انتشار دومین‌ مجله‌ خود به‌ نام‌ «چشم‌اندازهای‌ موسیقی‌ درمانی‌» اقدام‌ کرد که‌ مقالات‌ آن‌ بیشتر در زمینه‌های‌ بالینی‌ موسیقی‌ درمانی‌ بود. موضوع‌ دیگری‌ که‌ در تاریخچه‌ انجمن‌ ملی‌ موسیقی‌ درمانی‌ قابل‌ ذکر است‌ این‌ است‌ که‌ از سال‌ ۱۹۸۲ دفتر مرکزی‌ آن‌ از لارنس‌ کانزاس‌ به‌ واشنگتن‌ دی‌سی‌ انتقال‌ یافت‌.
● انجمن‌ ملی‌ موسیقی‌ درمانی‌ امریکا
در سال‌ ۱۹۷۱ دومین‌ سازمان‌ ملی‌ موسیقی‌ درمانی‌ در دانشگاه‌ نیویورک‌ تاسیس‌ شد. این‌ سازمان‌ در ابتدا به‌ عنوان‌ «اتحادیه‌ شهری‌ موزیک‌ تراپیست‌ها» معرفی‌ شد ولی‌ بزودی‌ به‌ «انجمن‌ موسیقی‌ درمانی‌ امریکا» N.A.M.T تغییر نام‌ داد. دفتر این‌ انجمن‌ از سال‌ ۱۹۸۴ در نیوجرسی‌ دایر شد. انجمن‌ موسیقی‌ درمانی‌ امریکا در پیشبرد موسیقی‌ درمانی‌، در اهداف‌ ذیل‌ تلاش‌ کرد:
۱.ایجاد استانداردهایی‌ برای‌ صلاحیت‌ حرفه‌یی‌ و راهنمایی‌ اخلاقی‌ به‌ برنامه‌های‌ خدمات‌ بالینی‌ و آموزش‌ و پرورش‌.
۲. تکمیل‌ استانداردهای‌ مربوط‌ به‌ گواهی‌ تحصیلی‌ و تصویب‌ آن‌.
۳. توسعه‌ و انتشار تحقیقات‌.
۴. آشنایی‌ با بهداشت‌، آموزش‌ و انجمن‌های‌ قانونگذار در زمینه‌ کاربردهای‌ موسیقی‌ درمانی‌.
۵. ایجاد فرصت‌هایی‌ برای‌ استخدام‌.
در سال‌ ۱۹۸۱ A.A.M.T مجله‌یی‌ تخصصی‌ به‌ نام‌ «موسیقی‌ درمانی‌» انتشار داد و هر سه‌ ماه‌ یک‌ بار خبرنامه‌یی‌ مخصوص‌ اعضا منتشر کرد.
● گواهینامه‌ برای‌ موزیک‌ تراپیست‌ها
از اوایل‌ دهه‌ ۱۹۸۰ موزیک‌ تراپیست‌ها احساس‌ کردند که‌ به‌ طرحی‌ نیاز دارند تا به‌ حرفه‌ آنها اعتبار بیشتری‌ بخشد و روش‌ آنها را تایید کند. از این‌ رو «هیات‌ گواهینامه‌ موزیک‌ تراپیست‌ها» C.B.M.T زیر نظر آژانس‌های‌ گواهی‌ کمیسیون‌ بهداشت‌N.C.H.C.A برای‌ اولین‌ بار گواهینامه‌ آزمایشی‌ موزیک‌ تراپیست‌ها را در ۱۶ نوامبر ۱۹۸۵ تهیه‌ کرد.

منبع : روزنامه اعتماد