ساختار و مقررات پیشنهادی سرمایه گذاری خارجی در بازار سرمایه ایران

از دیدگاه اقتصادی ٬ آنچه پذیرش سرمایه گذاری خارجی را به ویژه برای کشورهای در حال توسعه ناگزیر می سازد ٬ وجود شکاف بین پس انداز و سرمایه گذاری در آن کشورهاست که از یکسو به دلیل ناکافی بودن پس انداز ملی و از دیگر سو بر اثر توسعه نیافتگی بازارهای مالی در کشورهای مزبور ٬ پدیده عام کمبود سرمایه و روی آوردن به سازوکار جذب سرمایه های خارجی را به همراه داشته است.
سرمایه گذاری خارجی در کلی ترین حالت ٬ اغلب به دو گونه سرمایه گذاری مستقیم و سرمایه گذاری نامستقیم یا سرمایه گذاری در سبد مالی قابل بخش بندی است. صرف نظر از تفاوتهای آشکار ویژگیها ٬ عوامل تعیین کننده و شیوه های هر یک از این دو گونه سرمایه گذاری خارجی با کارکردهایی مکمل - و نه جانشین - یکدیگر ٬ شناخته شده ترین معیار کاربردپذیر برای تشخیص سرمایه گذاری مستقیم از نوع دیگر ٬ آن است که شخص حقیقی یا حقوقی خارجی ٬ بیش از ده درصد سرمایه یا سهام عادی یا حق رأی یک بنگاه اقتصادی به ثبت رسیده یا معادل آن از یک بنگاه به ثبت نرسیده را در اختیار گیرد.

منبع : مديريت پژوهش،توسعه و مطالعات اسلامي