دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 29 April, 2024
مجله ویستا
جمال و جلال محمد سیره اخلاقی پیامبر(ص)
● ادب در برخورد
حالت و گفتار هركس در اولین لحظه برخوردش با مخاطبان آینه ای است كه درون را نشان می دهد. سلام گفتن و دست دادن و مصافحه كردن، نشان ادب، تواضع و حسن خلق است.
▪ در حدیث آمده است:
«كان من خلقه ان یبدأ من لقیه بالسلام».
از خلق و خوی حضرت آن بود كه با هر كس برخورد می كرد، آغاز به سلام می نمود.
«اذا لقی مسلماً بدأ بالمصافحه».
هرگاه با مسلمانی دیدار می كرد، با او دست می داد.
در خود دست دادن نیز رعایت می كرد تا دست خویش را زود عقب نكشد، تا مبادا طرف مقابل احساس بی علاقگی و سردی در برخورد پیدا كند.
هرگاه با یكی از اصحاب ملاقات می كرد و آن شخص دست پیش می آورد، پیامبرخدا(ص) با او دست می داد و دست خویش را از دست او جدا نمی كرد تا این كه شخص مقابل دست خود را عقب بكشد و از دست آن حضرت درآورد.
● تفقد و احوالپرسی
آگاهی «پیشوا» از حال و وضع (پیروان) و خبرگیری از مشكلاتشان و سر زدن به خانه هایشان نیز از اسباب نفوذ در دلهاست. رسول خدا(ص) از یاران خود غافل نمی ماند و رابطه ها را همچنان زنده و قوی نگاه می داشت.
▪ به روایت امام علی(ع):
«هرگاه كسی، از برادران دینی اش را سه روز نمی یافت (و در جمع مسلمانان نمی دید) سراغ او را می گرفت. پس اگر غایب و در سفر بود، برایش دعا می كرد؛ اگر شاهد و حاضر در شهر بود، به دیدارش می شتافت و اگر بیمار بود، به عیادتش می رفت.»
این نشان دهنده رابطه ای صمیمی با زیردستان است و مقتضای «اخوت دینی» همین یكدلی و صفا و محبت است.
● مردمی زیستن
آنچه آن حضرت را به مردم نزدیك می ساخت و با او احساس «خودی» می كرد، رفتار مردمی و اخلاق متواضعانه و دور از تكلف او بود. با آنكه ازنظر فكر، علم، عصمت، پاكی و فضایل روحی و معنوی، در سطحی بالاتر از مردم بود و افراد عادی با افق معنویت و كمال وجودی او فاصله های بسیار داشتند، اما نحوه معاشرت و برخورد رسول خدا(ص) مردمی بود، هم در حرف زدن در سطح مردم سخن می فرمود، هم در معاشرت، با توده خلق الله، خود را هم افق می ساخت:
با تهدیستان همنشین و با بینوایان هم غذا می شد.
● به روایت زیدبن ثابت:
«چنان بودیم كه هرگاه در خدمت او می نشستیم، اگر شروع می كردیم به سخن گفتن در یاد آخرت، با ما در همان موضوع صحبت می كرد، و اگر به دنیا می پرداختیم، او هم با ما از دنیا سخن می گفت و اگر از خوردنی و نوشیدنی می گفتیم، آن حضرت هم درباره همان با ما به سخن می پرداخت.»
این نهایت مردمی زیستن آن بزرگوار بود و خود را تافته ای جدا بافته از مردم نمی دانست (اگر چه در واقع، چنان بود.)
منبع : روزنامه کیهان
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران اسرائیل آمریکا مجلس شورای اسلامی مجلس شورای نگهبان حجاب دولت دولت سیزدهم افغانستان جمهوری اسلامی ایران گشت ارشاد
سلامت هواشناسی شورای شهر تهران شورای شهر تهران شهرداری تهران پلیس قتل فضای مجازی سیل وزارت بهداشت کنکور
قیمت خودرو دلار مالیات قیمت دلار خودرو بانک مرکزی بازار خودرو قیمت طلا مسکن تورم ایران خودرو سایپا
تئاتر تلویزیون سریال سینمای ایران سینما فیلم موسیقی بازیگر قرآن کریم
سازمان سنجش خورشید
غزه فلسطین رژیم صهیونیستی جنگ غزه روسیه نتانیاهو اوکراین حماس نوار غزه ترکیه عراق ایالات متحده آمریکا
فوتبال استقلال پرسپولیس فوتسال تیم ملی فوتسال ایران بازی سپاهان باشگاه پرسپولیس لیگ برتر انگلیس آلومینیوم اراک تراکتور وحید شمسایی
هوش مصنوعی اپل آیفون تبلیغات گوگل فناوری ناسا نخبگان مریخ
خواب بارداری دندانپزشکی آلزایمر ویروس روغن حیوانی