دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 29 April, 2024
مجله ویستا
راشهای دارویی Drug-induced rashes
انواع متفاوت زیادی از راش هستند كه در بعضی افراد در طی یا بعد از درمان با داروهای خاص ایجاد میشوند.
سن، جنس، ژنتیك و نحوه زندگی: عوامل خطر مهمی محسوب نمیشوند.
راشها یك عارضه شایع درمان دارویی هستند. این واكنش در نتیجه یك پاسخ آلرژیك به دارو یا مواد حاصل از شكسته شدن دارو در بدن به وجود میآیند.
واكنشهای دارویی میتوانند تقریباً هر نوع راش، از جمله بعضی از اشكالی كه سایر اختلالات مثل لیكن پلان یا ارتیم مولتی فرم را تقلید میكنند، به وجود آورند.
با این وجود، اكثر راشهای دارویی به صورت نواحی برجسته پوستی كه به طور گستردهای در سطح بدن انتشار مییابند، ظاهر میشوند. راشهای دارویی ممكن است با خارش شدیدی همراه باشند. بعضی اوقات حتی زمانیكه یك راش خفیف است، احتمال دارد اثرات شدیدتر دیگری مثل خس خس سینه و شوك قلبی عروقی وجود داشته باشد. گاهی افراد مبتلا به واكنشهای شدید، نیازمند درمان در بیمارستان هستند.
داروهایی كه اغلب ایجاد راش میكنند، آنتی بیوتیكهایی مثل پنیسیلین هستند، اما تقریباً هر درمان دارویی در صورت حساس بودن فرد نسبت به آنها، قادر به ایجاد یك واكنش آلرژیك است. راشهای دارویی معمولاً در عرض چند روز اول شروع درمان به وجود میآیند، اما میتوانند پس از اینكه دوره درمان پایان یافت،
ایجاد شوند.
حساسیت پس از حداقل یك بار برخورد قبلی با دارو، به وجود میآید. اینكه مردم دارویی را برای اولین بار بدون ایجاد هیچ واكنشی مصرف كنند و سپس در دورههای بعدی درمان با آن دارو راش ایجاد شود، امری شایع است
كارهایی كه باید انجام شوند:
در صورت ایجاد راش در زمان مصرف یك دارو، باید قبل از استفاده دوز بعدی با پزشك خود مشورت كنید. پزشك ممكن است درمان را متوقف كرده یا داروی دیگری تجویز نماید.
اگر داروهای متعددی مصرف میكردهاید و یكی از آنها میتوانسته باعث راش شود، باید درباره همه داروهایی كه اخیراً استفاده كردهاید به پزشكتان اطلاع دهید، از جمله، درمانهای دارویی بدون نسخه، داروهای تجویز شده در بیمارستان و داروهایی كه توسط پزشك دیگری داده شده است. همچنین باید پزشكتان را از مصرف احتمالی داروهای هیجانبخش آگاه سازید.
اكثر راشهای دارویی با قطع مصرف دارو ناپدید میشوند. با این وجود، علایم ممكن است برای چندین هفته پس از آن ادامه یابند. اگر خارش مشكل اصلی باشد، پزشك ممكن است كاربرد یك كورتیكواستروئید موضعی یا یك آنتی هیستامین خوراكی را توصیه كند، هر دو نوع دارو به صورت بدون نسخه و نسخهای موجودند. به محض آگاهی از اینكه به دارویی حساسیت دارید، باید هر پزشكی را كه قصد درمان شما را در آینده دارد، از این موضوع آگاه كنید. در صورتیكه به یك داروی خاص حساسیت شدید داشتهاید باید یك علامت اخطار طبی بپوشید.
سن، جنس، ژنتیك و نحوه زندگی: عوامل خطر مهمی محسوب نمیشوند.
راشها یك عارضه شایع درمان دارویی هستند. این واكنش در نتیجه یك پاسخ آلرژیك به دارو یا مواد حاصل از شكسته شدن دارو در بدن به وجود میآیند.
واكنشهای دارویی میتوانند تقریباً هر نوع راش، از جمله بعضی از اشكالی كه سایر اختلالات مثل لیكن پلان یا ارتیم مولتی فرم را تقلید میكنند، به وجود آورند.
با این وجود، اكثر راشهای دارویی به صورت نواحی برجسته پوستی كه به طور گستردهای در سطح بدن انتشار مییابند، ظاهر میشوند. راشهای دارویی ممكن است با خارش شدیدی همراه باشند. بعضی اوقات حتی زمانیكه یك راش خفیف است، احتمال دارد اثرات شدیدتر دیگری مثل خس خس سینه و شوك قلبی عروقی وجود داشته باشد. گاهی افراد مبتلا به واكنشهای شدید، نیازمند درمان در بیمارستان هستند.
داروهایی كه اغلب ایجاد راش میكنند، آنتی بیوتیكهایی مثل پنیسیلین هستند، اما تقریباً هر درمان دارویی در صورت حساس بودن فرد نسبت به آنها، قادر به ایجاد یك واكنش آلرژیك است. راشهای دارویی معمولاً در عرض چند روز اول شروع درمان به وجود میآیند، اما میتوانند پس از اینكه دوره درمان پایان یافت،
ایجاد شوند.
حساسیت پس از حداقل یك بار برخورد قبلی با دارو، به وجود میآید. اینكه مردم دارویی را برای اولین بار بدون ایجاد هیچ واكنشی مصرف كنند و سپس در دورههای بعدی درمان با آن دارو راش ایجاد شود، امری شایع است
كارهایی كه باید انجام شوند:
در صورت ایجاد راش در زمان مصرف یك دارو، باید قبل از استفاده دوز بعدی با پزشك خود مشورت كنید. پزشك ممكن است درمان را متوقف كرده یا داروی دیگری تجویز نماید.
اگر داروهای متعددی مصرف میكردهاید و یكی از آنها میتوانسته باعث راش شود، باید درباره همه داروهایی كه اخیراً استفاده كردهاید به پزشكتان اطلاع دهید، از جمله، درمانهای دارویی بدون نسخه، داروهای تجویز شده در بیمارستان و داروهایی كه توسط پزشك دیگری داده شده است. همچنین باید پزشكتان را از مصرف احتمالی داروهای هیجانبخش آگاه سازید.
اكثر راشهای دارویی با قطع مصرف دارو ناپدید میشوند. با این وجود، علایم ممكن است برای چندین هفته پس از آن ادامه یابند. اگر خارش مشكل اصلی باشد، پزشك ممكن است كاربرد یك كورتیكواستروئید موضعی یا یك آنتی هیستامین خوراكی را توصیه كند، هر دو نوع دارو به صورت بدون نسخه و نسخهای موجودند. به محض آگاهی از اینكه به دارویی حساسیت دارید، باید هر پزشكی را كه قصد درمان شما را در آینده دارد، از این موضوع آگاه كنید. در صورتیكه به یك داروی خاص حساسیت شدید داشتهاید باید یك علامت اخطار طبی بپوشید.
منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
خلیج فارس ایران آمریکا مجلس شورای اسلامی مجلس دولت شورای نگهبان دولت سیزدهم افغانستان جمهوری اسلامی ایران رئیسی بودجه
شهرداری تهران هواشناسی تهران شورای شهر شورای شهر تهران سلامت پلیس فضای مجازی قتل سیل وزارت بهداشت سازمان هواشناسی
قیمت دلار ایران خودرو قیمت طلا خودرو مالیات دلار قیمت خودرو بانک مرکزی بازار خودرو مسکن تورم سایپا
سریال پایتخت تلویزیون تئاتر سریال سینمای ایران فیلم موسیقی کتاب بازیگر سینما
سازمان سنجش انتخاب رشته باتری
اسرائیل رژیم صهیونیستی فلسطین غزه جنگ غزه حماس روسیه اوکراین نوار غزه ترکیه عراق طوفان الاقصی
استقلال پرسپولیس فوتبال تیم ملی فوتسال ایران فوتسال وحید شمسایی بازی سپاهان تراکتور جام حذفی آلومینیوم اراک باشگاه پرسپولیس
اپل همراه اول ایلان ماسک آیفون تبلیغات گوگل مریخ فناوری ناسا بنیاد ملی نخبگان
مواد غذایی سرطان خواب دندانپزشکی آلزایمر روغن حیوانی بارداری مالاریا هندوانه