پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

نحوه ارسال و دریافت پیام کوتاه در شبکه تلفن ثابت بررسی می‌شود


نحوه ارسال و دریافت پیام کوتاه در شبکه تلفن ثابت بررسی می‌شود
● نیازهای فنی برای ارائه SMS در تلفن ثابت
پیام کوتاه یکی از سرویس‌های تعریف شده در استانداردهای GSM است که توسط موسسه استاندارد اروپایی ETSI معرفی شده است. این سرویس در استاندارد ۰۳.۴۰ از سری استانداردهای ETSI توصیف شده است. بنابراین تولیدکنندگان سیستم‌های مخابراتی برای ارسال پیام‌های کوتاه متنی از یک موبایل به موبایل دیگر باید سیستم‌های خود را طبق این استانداردها پیاده‌سازی کنند. این پیام‌ها بسته به نوع کدینگ آن می‌توانند حداکثر شامل ۱۴۰ یا ۱۶۰ بایت اطلاعات باشند.
در شبکه ثابت PSTN/ISDN ارسل و دریافت پیام از SMSC طبق استاندارد ETSi ES ۲۰۱۹۱۲ پایه‌ریزی شده است. این سرویس در سال ۲۰۰۲ دارای ۳ میلیون مشترک در کشور آلمان توسط یکی از شرکت‌های سرویس‌دهنده به نام MATERNA بود. این شرکت با ارائه سرویس‌های Gateway متنوع، متن‌های SMS را به Email، Fax و Voice (Text to Speech) تبدیل می‌کند، که بدین‌صورت مشترکان را قادر می‌‌کند که پیام‌هایشان را به Emil و دستگاه Fax و تلفن‌های معمولی (non-SMS Phone) ارسال کنند. از آنجایی که راه‌اندازی سیستم پیام کوتاه در شبکه تلفن ثابت در ایران اخیرا مورد توجه قرار گرفته است خلاصه‌ای از مقاله پیمان بصیری در این مورد منتشر می‌شود.
ارسال و دریافت پیام کوتاه در شبکه تلفن ثابت با استفاده از دو پروتکل استاندارد ETSI ES ۲۰۱ ۹۱۲ انجام می‌شود و در هر دو پروتکل لایه‌های استفاده شده جهت ارسال اطلاعات SMS بین تجهیزات ترمینال انتهایی (SMTE) متصل به PSTN و مرکز SMSC تفاوت‌هایی دارد که استفاده از هر یک از این دو پروتکل بستگی به ارائه‌کننده سرویس دارد.
برای برقراری و حفظ کردن یک ارتباط بین SM-TE و SM-SC هر قسمت نیاز به یک پروتکل کنترلی تماس دارند که شامل Protocol۱ و Protocol ۲ در انتقال پیام در شبکه PSTN می‌شود.
▪ پروتکل ۱
این پروتکل بر مبنای سازگاری با پروتکل GSM تعریف شده لایه ترانسفر استفاده شده در این پروتکل به منظور سازگاری با سیستم GSM و ماندگار بودن با آن از لایه ترانسفر GSM موبایل پیروی و هماهنگی می‌کند. بدین‌ترتیب قادر است با پیشرفت‌های بیشتر GSM بدون نیاز به تغییری در این پروتکل در شبکه PSTN به خوبی عمل کند. بنابراین:
لایه‌ انتقال استفاده شده در این پروتکل‌ همان ویژگی‌های استانداردهای GSM را دارد که در استانداردهای ETSI و TS ۱۲۳۰۴۰ وTS ۱۲۴۰۱۱ تشریح شده‌اند و لایه فیزیکی در استاندارد EN۳۰۰۶۵۹-۲ در مورد چگونگی ارسال FSK و در ES ۲۰۰۷۸۸-۲ در مورد چگونگی دریافت FSK شرح مفصل داده است.
لایه فیزیکی ارائه‌دهنده سرویس به لایه Data Link است که با استفاده از آن امکان ارسال پیام در Data Link را از طریق Voice Band فراهم می‌کند. تمامی سیگنالینگ‌های بین SM-TE و SM-SC از طریق یک مسیر bi-directional-half duplex Voice به صورت مدلاسیون ۱۲۰۰ FSK انتقال می‌یابند. پس از اینکه یک تماس توسط SM-TE برقرار شد و SM-SC به آن پاسخ داد، اولین فریم FSK (پیام برقراری ارتباط SMS) از SM-SC به SM-TE فرستاده می‌شود و در دومین فریم SM-TE پاسخ می‌دهد که اطلاعات پیام را ارسال کند.
برای اطمینان از اینکه تمام اجزا شبکه که درگیر انتقال اطلاعات FSK هستند به درستی انتقال را انجام دهند یک مینیمم زمان delay time (T۱۰) بین پذیرش تماس و اولین فریم FSK باید در نظر گرفته شود.
لایه دیتا لینک، ارائه‌دهنده یک سرویس به SM-TL است که آن را قادر می‌کند پیام‌ها را ارسال و دریافت کند. SM-DLL مسئول تهیه bit error detection و مسئول time اجزا موجود است. حداکثر قابلیت حمل یک پیام (Pay Load) در DLL برابر است با ماکزیمم طول پیام لایه انتقال که برابر است با ۱۷۶ بایت. در آینده و برای انتقال پیام‌های بیشتر از ۱۷۶ بایت، لایه دیتا لینک باید این پیام‌ها را توسط مکانیزم extension bit به segmentهای متعدد تا ۳۹۰۱۵ کاراکتر قطعه قطعه کند.
به دلیل half duplex بودن انتقال در لایه فیزیکی هر پیام SMS-SUBMIT، SMS-DELIVER، SMS-COMMANDو SMS-STATUS-REPORt باید درگیرنده Confirm شود. یک شرح کامل از انتقال پیام‌ها و ساختار داخلی از Transfer layer در AnnexA این استاندارد آمده است.
▪ پروتکل ۲
در این قسمت برقراری ارتباط و ارسال و دریافت SMS در لایه‌های پروتکل ۲ توضیح داده خواهد شد. لایه انتقال (TL) در پروتکل ۲ شامل یک سری پارامترهایی است که ویژگی‌های مربوط به PSTN/ISDN را ساپورت می‌کند و کاری به استانداردهای GSM ندارد. این لایه انتقال نیز همانند پروتکل ۱ به صورت open بوده تا در آینده با اضافه کردن پارامترهای جدید قابل توسعه باشد. لایه Data Link امنیت لازم را جهت ارسال و دریافت لایه انتقال فراهم می‌کند. ارسال مجدد پیام‌هایی که شامل Error شده‌اند و یا از بین رفته‌اند وظیفه این لایه است. لایه فیزیکی نیز همانند پروتکل ۱ عمل می‌کند.
برای برقراری ارتباط بین SM-SC و SM-TE در ابتدا SM-TE خط را Seize می‌کند و شماره مرکز SM-SC را به طریق پالس یا تون شماره‌گیری می‌کند. پس از اینکه تماس توسط SMSC پاسخ داده شد ارتباط آمادگی ارسال SMS را بین SMSC و SM-TE دارد. در این هنگام SMSC با فرستادن پیغام DLL-SMS-EST ارسال را آغاز می‌کند.
منبع : پایگاه اطلاع رسانی فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران