مسئولان ورزش ، وزنه برداری سده لنجان را دریابید .

شهر سده لنجان در ۵۰ کیلو متری غرب اصفهان با جمعیتی با لغ بر ۱۸۰۰۰ نفر درحاشیه زاینده رود واقع شده است که در زمینه های علمی ، فرهنگی و ورزشی از پتانسیلهای بالایی برخوردار است.
این شهر کوچک پس از معرفی چهره های ماندگار در زمینه علمی همچون دکتر اسفندیار معتمدی که از مفاخر این شهر و کشور می باشد در زمینه های ورزشی نیز حرف برای گفتن بسیار دارد.
ورزش این شهر کوچک از دیر باز در استان اصفهان مطرح و از جایگاه بالایی برخوردار بوده . به ویژه در ورزشهایی مانند وزنه برداری – پاورلیفتینگ – کونگ فو- تکواندو – جودو و ... جوانان این شهر موفق شده اند در رده های مختلف سنی سکوهای مختلف قهرمانی را در میادین داخلی و خارجی از آن خود کرده و بدین لحاظ کارنامه درخشانی از خود بجای بگذارند.
زمانی را که آقای مجید معینی وزنه بردار شایسته این شهر موفق شد به عضویت تیم ملی وزنه برداری درآید و در مسابقات جهانی ورشو مقام دوازدهم را از آن خود کند، می توان بعنوان نقطه عطفی در ورزش این شهر دانست. چرا که موفقیت این جوان در شهری ۱۰۰۰۰ نفری که هنوز مردم آن حال و هوای روستائیان را داشتند باعث شد جوانان به این رشته بیش از پیش گرایش پیدا کنند و با ایمان به توانایی های خود و تحمیل آن به شهرهای فرا دست جایگاه خود را در ورزش استان و حتی کشور ارتقا دهند و از آن زمان تا کنون تیم ملی وزنه برداری کشور در رده های سنی نو جوانان ، جوانان و بزرگسالان شاهد حضور نماینده گان غیور و شایسته این شهر بوده و از این بابت مدالهای رنگین بسیاری زینت افزای سینه های دلاوران این دیار بوده.
هم اکنون نیز با کمی درنگ در تیم ملی وزنه برداری جوانان و بزرگسالان به شایستگی ها و استعداد های مسلم جوانان این شهر و نقش آفرینی آنان در سرنوشت ورزش کشور پی خواهیم برد.
آقای سهراب مردای در دسته ۷۷ کیلو که عضو تیم ملی جوانان می باشد و در مسابقات جهانی تایلند نیز در تیم ملی بزرگسالان به میدان رفت.
آقای رشید شریفی قهرمان فوق سنگین تیم ملی بزرگسالان که امید اول تیم اعزامی به مسابقات جهانی تایلند محسوب می شد و جانشین شایسته ای برای جهان پهلوان حسین رضا زاده . در این باب همین بس که آنچه از او در این مسابقات انتظار میرفت را برآورده ساخت.
اما گذشته از نتیجه ای که کسب کردند آنچه قابل تأمل است این است :
دست اندرکاران ورزش کشور تا چه اندازه به شهرهایی مانند سده لنجان بها میدهند. تا چه اندازه از استعداد های جوانان این شهرها در رشته های ورزشی آگاهی دارند و آیا در زمینه شناسایی و کشف استعداد ها در شهرهای کوچک اقدام موثری صورت گرفته ؟
براستی اگر امکانات ورزشی در شهر سده لنجان مانند شهرهای بزرگ در اختیار جوانان قرار می گرفت و برای ورزش این شهر و جوانان با استعدادش سرمایه گذاری لازم می شد بازده کافی و رضایت کننده نداشت.
با یک حساب سر انگشتی براحتی میتوان نتیجه سرمایه گذاری در چنین شهرهایی را محاسبه کرد. یک شهر ۱۸۰۰۰ نفری قریب ۱۰ سال است قهرمان وزنه برداری و ملی پوش تقدیم تیمهای ملی در رده های سنی مختلف می کند. ولی مطمئنم هیچ کس نامی از این شهر نشنیده . علت را می توان در بی عدالتی از سوی مراکز استانها و شهرستان ها جستجوکرد . چرا که هرگز شهری به بزرگی اصفهان زیر بار نخواهد رفت که هویت واقعی دو ملی پوش را آشکار کند و آنها را متعلق به شهر اصفهان می داند تا در سایه نام آنها اهداف خود را دنبال کند. واقعیت این است که دست اندر کاران ورزش در مرکز استان و شهرستان معتقدند لزومی ندارد مردم ایران بدانند سده لنجان کجاست. همین که بدانند این دو ملی پوش متعلق به استان اصفهانند کافی است. اما این ظلم است به استعداد های درخشانی که سنگینی سایه شهرهای بزرگ هرگز مجال رشد و شکوفایی به آنها نمیدهد و چه بسا ممکن است مأیوس و نا امید از ادامه کار سر باز زنند.
امروز تقریباً همه علاقه مندان به ورزش و مخصوصا ً رشته وزنه برداری نام رشید شریفی را کم و بیش شنیده اند و این نام برای آنها بیگانه نیست.
اما آیا می دانند رشید شریفی – و سهراب مرادی و دیگر جوانان سده لنجان که بنده بدون اغراق آینده وزنه برداری کشور را در دستان توانمند آنان می دانم در کجا و با چه امکاناتی این راه دشوار را طی نموده اند و امروز قله های افتخار و ترقی را یکی پس از دیگری در می نوردند. این حقیر از نزدیک محل تمرین و امکانات این دو جوان شایسته را دیده ام و مشکلات و کمبودهای این جوانان را لمس کرده ام. دیده ام که چگونه و با چه مشقاتی این جوانان غیرتمند از بین صدها ورزشکار که چه بسا از امکانات ورزشی پیشرفته تر و کامل تری برخوردار بوده اند موفق شده اند از زیرزمینهای تنگ و تاریک قد علم کنند و به چنین جایگاهی برسند. اگر حضور این ورزشکاران اتفاقی و برای یک مرتبه بود جای هیچ گله و شکایتی نبود و بالطبع انتظارات هم کم. ولی نکته همین جاست که حضور جوانان ملی پوش این شهر در تیم ملی استمرار داشته. حضور نامهایی چون مجید معینی – مهراب مرادی – سهراب مرادی – رشید شریفی و ... طی چند سال اخیر در تیمهای ملی نوجوانان – جوانان و بزرگسالان نمی تواند یک اتفاق باشد. این مسئله فراتر از یک اتفاق است و بیان کننده استعداد و شایستگی جوانان و پتانسیلهای موجود در این شهر است که باید کشف شوند و پرورش یابند.
البته زحمات مربیان دلسوز و خستگی ناپذیری همچون آقایان صالحی که خالصانه در این شهر به شناسایی و پرورش استعدادها همت گمارده اند مزید بر علت موفقیت جوانان این شهر شده . ولی آیا تا کنون مسئولان ورزش استان اصفهان و فدراسیون وزنه برداری درد دلهای این مربیان زحمتکش را شنیده اند. اصلاً می دانند یاحتی المقدور از خود پرسیده اند که این جوانان ثمره زحمات چه کسانی هستند. تاکنون چقدر از خواسته های بر حق این مربیان در جهت توسعه ورزش این شهر تحقق یافته. آیا حضور نمایندگان این شهر در تیم ملی کافی نبوده تا دست اندر کاران ورزش کشور و استان نیم نگاهی هم به این شهر و جوانان غیرتمندش بیاندازند.
بدون اغراق می گویم اگر سرمایه گذاری لازم در زمینه ورزش بخصوص رشته وزنه برداری در شهر سده لنجان بشود تا جوانان از امکانات معقول ورزشی بهره مند گردند سهم ما در آینده وررزش قهرمانی کشور بیش از دو نفر خواهد بود و این تنها منحصر به رشته وزنه برداری نیست . بلکه هستند ورزشهایی که به دلیل عدم بهره مندی از امکانات لازم علی رغم توان و شایستگی های بالا امکان ترقی و پیشرفت ندارند و منتظرند تا دستی از آستین مسؤلان ورزش بیرون آید و با بذل عنایت آنها را از فضای تنگ و تاریک زیر زمینها نجات دهد .

حسین ادیبی سده
آدرس وبلاگ : http://sepehr۸۵.mihanblog.com