آمریکا اوباما را آنگونه که می‌خواهد می‌بیند

سه‌شنبه گذشته بود که دانشجوی ۲۵ ساله سفیدپوست آمریکایی در محوطه دانشکده خود در نیویورک در حال قدم زدن بود. ناگهان ۴ دختر نوجوان سیاه‌پوست به او نزدیک شده و پس از آنکه او را با ضربات مشت و لگد خود روی زمین انداختند، سیلی محکمی‌ بر صورتش نواختند. دختر سفیدپوست تنها به این دلیل مورد حمله همجنسان سیاه‌پوست خود قرار گرفت که تی‌شرتی بر تن داشت که روی آن نوشته شده بود باراک اوباما برده من است! دختر سفیدپوست هم مانند بسیاری از جوانان آمریکایی این تی‌شرت را از مغازه‌ای در مانهاتان خریداری کرده بود.
صاحب این مغازه اما از مخالفان دوآتشه ریاست‌جمهوری باراک اوباما است. این نخستین تی‌شرتی هم نیست که او در مخالفت با نامزدی یک سیاه‌پوست تولید کرده است. پیش از این نیز تی‌شرت‌هایی تولید شده بود که روی آن نوشته شده بود یهودیان مخالف باراک اوباما، اوباما = هیتلر. روی یکی از این تی‌شرت‌ها هم نوشته شده بود چه کسی اوباما را کشت؟
زمانی که از صاحب این مغازه در خصوص علت توسل به چنین راهکاری برای مبارزه با اوباما می‌پرسیم، ادعا می‌کند که این شعارها تنها باورهای شخصی او از اوباما نیست، بلکه حقایقی است که جامعه آمریکا در حال رسیدن به آنها است. آپولو براون در ادامه سخنانش می‌افزاید: بسیاری از مردم زمانی که از نزدیک اوباما را می‌بینند، احساس می‌کنند که با یک برده ملا‌قات کرده‌اند. مردم به این نتیجه رسیده‌اند که آمریکا هنوز آمادگی پذیرش یک سیاه‌پوست در جامه رئیس‌جمهور را ندارد. البته من به هیچ‌وجه نژادپرست نیستم بلکه به نظر من تنها حسن اوباما در رنگ پوستش است. من نمی‌توانم به اوباما رای بدهم چرا که او هم شبیه هیتلر است و البته مسلمان است. ‌
حقیقت این است که اوباما تاکنون بارها به صراحت مسلمان بودن خود را تکذیب کرده است. نتایج آخرین نظرسنجی‌ها اما حاکی از این است که ۱۲ درصد از مردم ایالا‌ت متحده اوباما را فردی مسلمان می‌دانند، ۱۰ درصد هم ادعا می‌کنند که در خصوص مذهب اوباما سخنان بسیاری شنیده‌اند. شاید به همین دلیل کاریکاتوری که مجله نیویورکر از او در جامه یک تروریست به تصویر کشید، چندان هم از نظر آمریکایی‌ها خنده‌دار نبود. از هر ۵ دموکرات آمریکایی که مخالف نامزدی اوباما بودند یک نفر اوباما را مردی مسلمان می‌داند. ‌
جیم پترمن از تحلیلگران سیاسی می‌گوید: بی‌توجهی به آنچه که در گوشه و کنار از زبان همه شنیده می‌شود، بسیار سخت است. اوباما به اندازه یک رئیس‌جمهور دغدغه‌های ملی ندارد و البته در گوشه و کنار ذهنش عقاید اسلا‌می ‌نهفته است. آیا می‌توان ادعا کرد که همه مردم اشتباه می‌کنند؟
جان برگر در باب دیدن و درک کردن می‌نویسد: نگاه ما به تحولا‌ت از پیش‌فرض‌های ما تاثیر می‌گیرد و البته از عقایدمان. ارتباط میان آنچه که می‌بینیم و آنچه که می‌دانیم هرگز مشخص نخواهد شد. ‌
این یک جمله به خوبی مشکل این روزهای اوباما را تشریح می‌کند. در طول ۶ ماه گذشته به خوبی مشخص شده است که مردم در اوباما چیزی را می‌بینند که خود می‌خواهند. پس از آنکه اوباما از رنگ پوست پدر و مادرش سخن گفت، ۵۵ درصد از آمریکایی‌ها او را دورگه خواندند. همزمان دوسوم جمعیت آفریقایی - آمریکایی ایالا‌ت متحده او را سیاه‌پوست نامیدند. آخرین نظرسنجی در مورد اوباما که هفته گذشته منتشر شد حاکی از این است که دوسوم سیاه‌پوستان آمریکا، اوباما را فردی بسیار وطن‌پرست می‌دانند. از سوی دیگر از هر ۵ سفیدپوست یک نفر بر این باور است که اوباما چندان هم گرفتار دغدغه‌های ملی نیست. ‌
هر سیاستمداری زمانی که پا به دنیای سیاست می‌گذارد، در حقیقت خود را با رویارویی با این تناقضات مهیا می‌کند. اما در مورد باراک اوباما این تناقض‌گویی‌ها به اوج خود رسیده است. بی‌شک او تنها مسلمان افراطی است که مشروعیت خود را از بزرگ‌ترین کلیسای مسیحیان دریافت کرده است. جامعه آمریکا از زمان حضور اوباما در انتخابات تمام توجه خود را به محتوای گیلا‌س‌های او در رقابت‌های انتخاباتی معطوف کرده است. اگر او مشروب بنوشد، خیال مسیحیان آمریکایی راحت می‌شود که باراک مسلمان نیست اما اگر به هر دلیل شخصی او نوشیدن هر نوشیدنی به جز مشروبات الکلی را ترجیح دهد، بی‌شک مسلمان است! مخالفان اوباما با دستانی مملو از پیش‌فرض‌های نه چندان درست به مخالفت با او می‌پردازند. ‌
جو حاکم بر فضای کشورهای اروپایی اما بسیار متفاوت است. اوباما خود را برای حضور در قاره سبز مهیا می‌کند. پیش‌بینی‌ها حاکی از این است که اروپایی‌ها استقبال گرمی ‌از اوباما به عمل خواهند آورد. مجله اشپیگل از هم‌اکنون به استقبال اوباما رفته است و او را به حضرت مسیح تشبیه کرده است. درک دلا‌یل محبوبیت اوباما در اروپا سخت نیست. حس آمریکاستیزی که جورج بوش در طول ۸ سال حضور در کاخ سفید بر اذهان جامعه جهانی حک کرد، هم عمیق است و هم دردآور. در سال ۲۰۰۰ میلا‌دی، نتیجه نظرسنجی از ۲۷ کشور حاکی از محبوبیت ۲۵ درصدی آمریکا بود، امسال اما این رقم با نزولی فاحش به ۷ درصد رسیده است. افزایش حس آمریکاستیزی در سطح جهانی به نفع اوباما است. اروپایی‌ها نه تنها از اوباما به عنوان رئیس‌جمهوری آتی ایالا‌ت متحده استقبال می‌کنند بلکه او را سیاستمداری ضد بوش می‌دانند. از میان ۲۴ کشور جهان، مردم ۲۳ کشور اوباما را به مک‌کین ترجیح می‌دهند. ‌
اروپایی‌ها انتظار دیدن جان اف کندی جوان را می‌کشند. اما آنها یک تفاوت بزرگ دارند؛ زمانی که کندی در سال ۱۹۶۳ به قاره سبز پا گذاشت، سه سال از ریاست‌جمهوری‌اش می‌گذشت اما اوباما در حالی محبوب قلب اروپایی‌ها است که هنوز تا رسیدن به کاخ سفید بسیار فاصله دارد. البته بدشانسی اوباما این است که اروپایی‌ها نمی‌توانند در رای‌گیری انتخابات ریاست‌جمهوری ایالا‌ت متحده شرکت کنند. ‌
اروپایی‌ها در باراک اوباما چیزی را می‌بینند که نه در آنگلا‌ مرکل است و نه در نیکلا‌ سارکوزی. ساکنان قاره سبز به استقبال مردی می‌روند که با زبان احساس از سیاست سخن می‌گوید. آنها در اوباما آرزوهای خود را می‌بینند، سیاستمداری که آنها را برانگیزد و از سیاست امید سخن بگوید. ‌

سارا سعیدی

منبع : روزنامه اعتماد ملی