صبح غروب

ان دم
ان دم که غروب صبح
هلهله می دهد سر
گل گونه های دلم
شعله ها می کشند
گویند که از ستاره ها نگفته ام
که گفته ام
و یا از اوج تر از خورشید
که باز گفته ام
و یا از بلندای گون و پستی ی سرو
که باز گفته ام
یا که از اسمانی که به رنگ ابی نیست
باز گو یم که گفته ام
پس نیست تر دید که تولدمن
در نفس گل می کشد نفس
و مرگم نیز
بی قراری از دودمان ارام
لیک
در صبح غروب دم می کشد .

از استاد پاپی

منبع : مطالب ارسال شده