برگی از تاریخ (۲۸ اردیبهشت) (۲)

● آغاز فعالیت ثبت اسناد در ایران
۸۶ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۰۰ شمسی ، فعالیت ثبت اسناد در ایران آغاز شد .
اجرای این قانون از همان آغاز موافقان و مخالفان فراوان داشته است. هنگام طرح لایحه ثبت اسناد در مجلس، برخی از روحانیون گفته بودند كه مالكیت زمین و منابع طبیعی و وسائل عمومی در اسلام به صورتی كه در فرنگ است وجود ندارد و سوسیالیستهای ایرانی آن زمان هم از نظر این روحانیون حمایت می كردند و اصولا معتقد بودند كه زمین باید متعلق به همه یعنی دولتی باشد و سند تنها برای اعیانی آن(آن چه در زمین به وجود می آید) تنظیم شود و دولت اراضی را به افراد اجاره دهد كه درآمد ملی قابل ملاحظه ای است. گروهی دیگر این بدبینی را دامن می زدند كه با ثبت اسناد، « جعل » هم در جامعه ما متولد می شود و مشكلات را افزون می سازد و شاهد حق و ناحق های متعدد خواهیم بود و صداقت كه در منش ایرانی است از میان ما رخت برخواهد بست ، مگر این كه برای نظارت بر آن و جلوگیری از جعل و تقلب در اسناد و مالكیت، محاكم و ضابطین اختصاصی ایجاد شود و .... در بسیاری از كشورها كه فاقد ادارات و محاضر ثبت اسناد هستند ازجمله بسیاری از ایالات آمریكا، این كار مشتركا توسط وكلای دادگستری، شهرداری و دفتر دادگاه محل انجام می شود و اسناد مالكیت نیز از سوی شركتهای بیمه در برابر هرگونه جعل و تزویر بیمه می گردد و فروش و واگذاری اراضی ملی (متعلق به دولت) تنها از طریق انتشار آگهی در جراید و به صورت مزایده صورت می گیرد و پس از انجام مزایده، جزئیات آن در جراید و تابلوی عمومی مقابل دفتر دادگاه محل اعلام می شود تا اگر كسی اعتراضی داشته باشد، اعتراضش را به دفتر دادگاه محل تسلیم دارد. اعتراض به صحت اسناد و درستی معاملات بعدا هم پذیرفته می شود و محدود به زمان معین(اصطلاحا مرور زمان) نیست.
در دهها سالی كه از ایجاد ثبت اسناد در ایران گذشته، جامعه ما شاهد پرونده های پر سر و صدای جعل اسناد و ثبت اراضی دولت و غیر بوده است كه می توان با ورق زدن جراید سابق شرح ما وقع را مطالعه كرد. در پی یك جنجال جعل و تصرف اراضی به ناحق در نیمه دهه ۱۳۳۰ دولت وقت با هدف سرپوش گذاردن بر اعتراض مردم ، به بهانه نوسازی اداره ثبت اسناد، بر در این اداره قفل زد و آن را برای مدتی تعطیل كرد و ....
● روز جهانی موزه وآغاز هفته بزرگداشت میراث فرهنگی
همه ساله چنین روزی به عنوان روز جهانی موزه در کشورهای مختلف گرامی داشته می شود .این نامگذاری براساس قطعنامه دوازدهمین مجمع عمومی کمیته بین المللی موزه های «ایکوم» انجام شده است .
گسترش موزه های سراسرجهان همكاری همه جانبه علمی- فرهنگی و صنعتی موزه ها درجهت دستیابی به اهداف فرهنگی ازطریق هماهنگ كردن اقدامات بین المللی و تدوین برنامه های مؤثردرسطح جهانی ازاهداف مهم این مجمع است.
نام موزه از لغت فرانسوی"Musee " گرفته شده و به معنای مكانی است كه مجموعه بزرگی از آثار باستانی و صنعتی و چیزهای گرانبها را در آن به معرض نمایش می گذارند و دانشمندان و پژوهشگران و هنرمندان و علاقه مندان از آن استفاده می كنند. كلمه موزه را فرانسویان از لغت یونانی گرفته اند. موزه نام تپه ای در آتن بوده است كه در آن عبادتگاهی برای موزه ها ساخته شده بود.
هدف ازتشكیل مكانی بنام موزه نگهداری آثارگذشتگان و انتقال آنها به آیندگان، ارزیابی و قیاس پدیده های تاریخی، علمی، هنری و صنعتی گذشته و حال و جلوگیری ازنابودی فرهنگ بومی و ایجاد مانع دربرابرفرهنگهای بیگانه است.
● سالروز بزرگداشت حكیم عمر خیام
همه ساله در چنین روزی ، یاد حکیم عمرخیام ، شاعر ، ریاضیدان و عالم بزرگ ایرانی گرامی داشته می شود.
حكیم ابوالفتح عمربن ابراهیم خیام نیشابوری از حكما و ریاضی دانان و شاعران بزرگ ایران دراواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم است.
قدیمی ترین مأخذی كه در آن از خیام نام برده شده، چهار مقاله نظامی عروضی است. خلاصه ی سخن نظامی درباره وی آن است كه: به سال ۵۰۶ در بلخ به خدمت خواجه امام عمر خیام رسید و در میان مجلس عشرت از وی شنید كه می گفت «گورمن در موضعی باشد كه هر بهاری شمال بر من گل افشان می كند» و چون در سال ۶۳۰ به نیشابور رسید چهار سال بود كه از وفات اومی گذشت. و نیز درباره ی اختیار او در نجوم حكایتی دارد.
بعد از نظامی عروضی، ابوالحسن علی بن زید بیهقی صاحب تتمهٔ صوان الحكمهٔ، كه خود، خیام را در ایام جوانی ملاقات كرده بود، شرحی مفصل درباره عمربن ابراهیم خیام دارد.
خیام از مشاهیر حكما و منجمین و اطبا و ریاضیدانان و شاعران بوده است. معاصران او وی را اندر حكمت، تالی بوعلی می شمردند و در احكام نجوم قول او را مسلم می داشتند و در كارهای بزرگ علمی از قبیل ترتیب رصد و اصلاح تقویم و نظایر اینها به او رجوع می كردند. برای حكیم سفرهایی به سمرقند و بلخ و هرات و اصفهان و حجاز ذكركرده و گفته اند كه با همه فرزانگی مردی تند خوی بود.
خیام اشعاری به پارسی و تازی و كتابهایی بدین دو زبان دارد. درباره رباعیات خیام تحقیقات فراوانی به زبان پارسی و زبانهای دیگر صورت گرفته است. استقبال بی نظیری كه از خیام و افكار او در جهان شده باعث گردیده است كه این رباعیات به بسیاری از زبانها ترجمه شود و بسیاری از این ترجمه ها با تحقیقاتی در باره احوال و آثار و افكار خیام همراه می باشد. خاور شناسان نیز در این باب تحقیقات مختلف دارند. بعضی از رباعیات خیام یا منسوب به اومنشأ افسانه هایی شده است، و به سبب شهرتی كه رباعیات فلسفی او از روزگار شاعر حاصل كرده بود، بسیاری از رباعیات فلسفی دیگر شاعران پارسی گوی به وی نسبت داده شده است و به همین سبب است كه هر چه به دوره های اخیر نزدیك شویم عدد رباعیات منسوب به خیام بیشتر می شود. اما رباعیهایی كه بتوان گفت از اوست بنابر دقیق ترین تحقیقات از میانه ی ۱۵۰ تا ۲۰۰ رباعی تجاوز نمی كند. این رباعیها بسیار ساده و بی آرایش و دور از تصنع و تكلف و با این حال مقرون به كمال فصاحت و بلاغت، شامل معانی عالی و جزیل در الفاظ موجز و استوار است. دراین رباعیها خیام افكار فلسفی خود را كه غالباً درمطالبی از قبیل تحریك متفكر دربرابر اسرار خلقت و تأثر از ناپیدایی سرنوشت آدمیان است، بیان می كند.
خیام رباعیهای خود را غالباً در دنبال تفكرات فلسفی سروده و قصد او از ساختن آنها، شاعری و درآمدن در زی شعرا نبوده و به همین سبب وی در عهد خود شهرتی در شاعری نداشته و به نام حكیم و فیلسوف شناخته می شده است و بس . اما بعدها كه رباعیهای لطیف فیلسوفانه وی شهرتی حاصل كرد نام او در شمار شاعران درآمد و بیشتر در این راه مشهور گردید و طریقه او مقبول بعضی از شاعران قرار گرفت و بسیاری از آثار آنان در شمار گفته های خیام درآمد ورباعیهای فیلسوفانه معدود او فزونی یافت و همچنانكه دیده ایم در نسخ اخیر بالغ به چند صد رباعی گردید. وی اشعار غیر از رباعی نیز دارد. خیام به نوشته كتب تاریخ عمومی، چهارم دسامبر سال ۱۱۳۱ وفات یافت .
هم چنین در چنین روزی در سال ۱۳۳۸ ، ساخت بنای آرامگاه حکیم عمرخیام در نیشابور توسط انجمن آثار ملی ایران و همراه با طرحی از مهندس هوشنگ سیحون آغاز شد . ساخت این بنا در سال ۱۳۴۰ شمسی پایان یافت .

منابع
۱- مهر
۲- روزنامک
۳- صداوسیما
۴- ویکی پدیا
۵- آفتاب
۶- سایت گویا
۷- سالنامه موسیقی ایران
۸- irib

منبع : تبیان