مامان چه مزه ای داره

وقتی پای مهر مادری به میان می آید، برخی از «كوم كورها» (Caecilian) با كمال میل پوست تن شان را هم به خورد بچه ها می دهند. كوم كورها، دوزیستان بی دست و پا و خاكزی ساكن مناطق استوایی اند كه طولشان از ۱۰ سانتی متر تا بیش از یك متر و بیست سانتی متر متغیر است. آنها بیشتر شبیه به كرم های غول پیكر به نظر می رسند. «الكساندر كوپفر» ( Kupfer.A)، زیست شناس موزه تاریخ طبیعی لندن، بیست و یك كوم كور كنیایی ماده از گونه Boulengerula taitanus را به دام انداخت و سپس از آنها فیلم گرفت.در ضمن هر یك از این ماده ها بین ۲ تا ۹ فرزند داشتند.
كوپفر و همكارانش از دیدن اینكه بچه ها به معنی واقعی كلمه تن مادرشان را با سر و صدا می جوند، به شدت شگفت زده شدند. یك taitanus.B تازه سر از تخم درآورده دندان هایی دارد كه مناسب كندن لایه خارجی پوست تن مادر یا همان اپیدرم است. مادر از این كار ممانعت نمی كند كه هیچ بلكه با كمال میل مساعدت هم می كند. اپیدرم پوست مادر در حین نگهداری از بچه ها تا دو برابر ضخامت عادی آن افزایش می یابد و سلول های اصلاح شده مملو از چربی ها و پروتئین های مغزی را در خود می پروراند. این شكل تازه كشف شده مراقبت های والدینی را نیز بایستی به فهرست شیوه هایی افزود كه والدین بدن خود را به مصرف تغذیه بچه ها می رسانند. مثلاً پستانداران ماده، شیر ترشح می كنند. برخی از قورباغه ها و ماهی های ماده برای تغذیه كودكان گرسنه شان، تخم های نابارور می گذارند. اما نرها هم می توانند برای بچه هایشان دست و دلبازی كنند: فلامینگوها، پنگوئن های امپراتور و كبوترهای نر و ماده هر دو برای بچه هایشان «شیر پرندگان» تولید می كنند كه در واقع عبارت است از سلول هایی كه از لایه داخلی چینه دان یا مری پرنده كنده می شوند. در بعضی ماهی های سیچلید نرها نیز مانند ماده ها از پوست خود مخاط مغذی ترشح می كنند.

Natural History, Jul.&Aug.۲۰۰۶

منبع : روزنامه شرق