شعر نوجوانان؛ دلبستگی آدم‌ها

● دلبستگی
دلم به حالشان می‌سوزد
دو درخت پیر همسایه را می‌گویم
چه مظلومانه به بندرخت
دل بسته‌اند!
فرشته شریعتی، خبرنگار افتخاری از تهران
● اضافه‌کاری
حتی روزهای تعطیل
من مشغله دارم
به هرچیز که نگاه می‌کنم،
شعر می‌شود
چاره‌ای نیست
کارگاه ذهن من
همیشه باز است
حانیه جانباز، خبرنگار افتخاری از تهران
● آشیانه
تو جنگلی می‌شوی
و من
درختی
در وجودت!

مائده محتشمی‌نژاد، خبرنگار افتخاری از تهران
● آدمک‌ها
روی خورشید
پرده کشیدند
با چترهاشان
از چهره‌هاشان
کویر ساختند
وقت نداشتند
برای دیدن پرستوها
و نفهمیدند که دل‌هاشان
از کوچ ‌آسمان جاماند
آه،
چه دورند از زندگی
مجسمه‌ها!
پرستو علی‌عسگرنجاد

خبرنگار افتخاری، از اراک
● هیولای سایه‌ای
من می‌دوم و او به دنبالم
پابه‌پای من
کسی پشت‌سرم است
که قدش
اندازۀ نردبان و
بدنش به لاغری چوب‌کبریت
هیولای بزرگی که
هرلحظه
بلندتر می‌شود!
لیلا علیزاده، خبرنگار افتخاری از ورامین
● اختلاف
آسمان من پر از ابر
پر از نور
پر از باران
آسمان تو پر از دود
پر از چرک
پر از خاکستری‌ها
آسمان ما یکی است
ولی نگاهمان
با هم جفت نیست!
انیس بگری پاپی، از نجف‌آباد
● تو را تا بی‌کران
تو را با چشم گریان دوست دارم
تو را ای ابر باران دوست دارم
تو را در دشت و در دریا و در دل
و حتی در خیابان دوست دارم
نمی‌دانستم این اندازه با تو
جهان بی‌کران را دوست دارم
گلم با بال زخمی می‌نویسم
تو را تا حد ایمان دوست دارم
عاطفه گودرزی، خبرنگار افتخاری از تهران

منبع : همشهری آنلاین