برکات انتخابات

سال دیگر زمان انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری در ایران است، و هرچند در مورد برگزاری یک انتخابات آزاد، رقابتی، عادلانه و سالم (با توجه به چند انتخابات اخیر) حرف و حدیث بسیار وجود دارد اما از هم‌اکنون می‌توان آثار و نشانه‌های خیز برداشتن نیروها و گروه‌های فعال فکری و سیاسی را برای مواجهه با این رخداد و بهره‌برداری از آن دید.
از یک طرف جناح حاکم برای ادامه حاکمیت خود نیاز به رای مردم دارد و به ناچار باید با پاسخگویی نسبت به عملکرد خود در دوران مسوولیت و دست زدن به اقداماتی که بتواند اعتماد دوباره رای‌دهندگان به این جریان را در پی داشته باشد به میدان انتخابات آید، و از سوی دیگر اصلاح‌طلبان با نقد عملکرد جناح حاکم و ارائه چشم‌اندازی متفاوت و مقایسه‌ای از عملکرد دوران اصلاحات و دولت نهم تلاش می‌کنند تا با بازسازی جایگاه و نیروهای خود و جلب اعتماد قهرکردگان از صندوق‌های رای و افراد خاموش جامعه به مصاف رقیب قدرتمند خود بروند و از امکان انتخابات برای تغییر وضعیت موجود و انجام اصلاحات استفاده کنند. در این گیرودار انتخاباتی است که هریک از طرفین (و ایضا نیروهای خارج از این دو) با تکیه بر عملکرد خود و گفتمانی خاص عرصه عمومی را صحنه چالش‌های فکری و سیاسی و انتقادی ساخته و راه آینده بهتر را به روی شهروندان برای تصمیم‌گیری باز می‌نمایند و در نهایت می‌توان انتظار داشت که در سایه یک انتخابات آزاد با رای اکثریت مردم رئیس‌جمهور برگزیده و سکاندار قوه مجریه شود، و این از «برکات انتخابات» در نظام‌های مردم‌سالار است که در هر مقطع انتخاباتی مردم از آن برخوردار می‌شوند.هرچند هنوز معلوم نیست نامزد جناح حاکم در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده چه کسی است اما از قرائن و شواهد می‌توان دریافت که آقای احمدی‌نژاد در پی آن است تا خود را به عنوان نامزد یگانه جناح حاکم اثبات کند و از پشتیبانی کامل نیروها و گروه‌های این جناح در انتخابات آتی بهره برد و از این رو تلاش دارد که در سال آخر مسوولیتش دست به کارها و اقداماتی بزند تا شرایط محیطی و رای افراد را به نفع خود رقم زند و قطعا اگر انتخابات و نیاز به رای نبود هرگز نیازی به انجام این کارها نمی‌شد و این از «برکات انتخابات» است که رئیس قوه مجریه را وا می‌دارد برای انتخاب مجدد دست به کارهایی بزند که رای‌آور باشد! آقای احمدی‌نژاد با استفاده از امکانات و وضعیت منحصر به فردی که دارد در این آخرین سال دولت نهم با درک اوضاع وخیم اجتماعی و اقتصادی ناشی از سیاست‌های اشتباه دولتش و اینکه اگر در همین شرایط وارد انتخابات شود شکست خواهد خورد، چراکه حتی بخش قابل توجهی از نیروها و گروه‌های اصولگرا از او حمایت و پشتیبانی نخواهند کرد، به ناگاه با یک چرخش کامل نسبت به سیاست‌های گذشته اقتصادی دولتش در عرصه داخلی و سیاست خارجی درصدد بازسازی وضعیت رای خود برآمده است.
محتوای طرح تحول اقتصادی دولت و اجزای آن، که به گونه‌ای از بازگشت دولت نهم به نظام اقتصادی بازار خبر می‌دهد و در تقابل کامل با شعارها و مدعاها و سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی دولت نهم از بدو روی کارآمدن تاکنون است، شاهدی براین مدعاست. دولتی که با شعار بردن درآمد نفت به سر سفره‌های مردم و عدالت محوری و بهبود معیشت و اقتصاد اقشار محروم و متوسط بر سر کار آمد و با افزایش بودجه عمومی و تثبیت قیمت‌ها و... وضعیت کنونی را رقم زده و اسباب نارضایتی اقشار وسیعی از مردم را فراهم آورده است می‌خواهد با یک دوربرگردان (همانند طرح اصلاح ترافیک تهران) به آزاد‌سازی قیمت حامل‌های انرژی و نقدی پرداخت کردن یارانه آنها بپردازد و اصلاح ساختار اقتصاد کشور را پی گیرد، و به همین شکل در عرصه سیاست خارجی نیز با یک دور برگردان از تنش‌زایی به تنش‌زدایی روی آورده و تلاش دارد تا با انجام برخی اقدامات فشارهای سیاسی و اقتصادی ناشی از سیاست خارجی تهاجمی همین دولت را مهار و به ویژه آثار مخرب و هزینه‌زای ناشی از تحریم‌های اقتصادی را از روی دوش اقتصاد کشور ‌بردارد و راه‌های تنفسی بسته شده را باز نماید و به واقع از تغییر سیاست در عرصه سیاست خارجی برای تغییر در عرصه سیاست داخلی به نفع خود بهره‌برداری نماید.
اینکه آیا این اقدامات آقای احمدی‌نژاد به نتیجه مطلوب می‌رسد یا نه؟ محل بحث ما نیست و البته نویسنده امیدوار است به نتیجه برسد اما این نوع چرخش در مواضع و اقدام را باید از «برکات انتخابات» در جمهوری اسلامی ایران دانست و به همین دلیل بر ماست تا آنجا که می‌توانیم از نهاد انتخابات پاسداری کنیم و نگذاریم این نهاد موضوعیت خود را در اداره کشور از دست دهد چرا که تا وقتی این نهاد وجود دارد و دولت باید مشروعیت خود را از رای مردم بگیرد ناچار از انجام اقداماتی است که رای و رضایت مردم را در پی داشته باشد و همین رای است که حتی سرسخت‌ترین افراد و سیاست‌ها را اصلاح می‌کند و راز تداوم نظام‌های مردم‌سالار نیز در همین نکته کلیدی نهفته است. والبته اصلاح‌طلبان باید بدانند در میدانی که رقیب همه گونه امکانات و قدرت مانور دارد و به راحتی می‌تواند با دست زدن به اقداماتی میزان رای‌آوری خود را افزایش دهد آسان نمی‌توان وارد شد و ورود به این میدان تمهیدات و مقتضیات و برنامه‌های ویژه‌ای را می‌طلبد و قطعا در انتخابات آینده نیرویی پیروز میدان انتخابات خواهد بود که «برکات انتخابات» بیشتری را برای مردم عرضه کند و به نظر می‌رسد انتخابات آینده ریاست جمهوری نقطه عطف و سرنوشت‌سازی برای ایران و ایرانیان خواهد بود.

نویسنده : علی مزروعی

منبع : امروز