۲۱ دی ـ ۱۱ ژانویه ـ نگاهی به نظرات اصحاب حرفه روزنامه نگاری در باره ضرورت استقلال روزنامه نگار

عقاید «سیدنی هوك » فیلسوف تجربی (نه اثبات ریاضی) قرن بیستم آمریكا كه هر سال دو بار (به مناسبت زادروز و سالگرد فوت) در رسانه ها مطرح می شوند تا از یاد نروند، امسال (ژانویه ۲۰۰۵) با توجه به كاری كه «آرمسترانگ ویلیامز» روزنامه نگار آمریكایی كرده است رنگ و جلای ویژه داشت و توجه بیشتری به آن شده بود كه سالها پیش خصوصیات یك روزنامه نگار حرفه ای بیان كرده بود. ویلیامز به عنوان یك فرد، كاری مغایر قانون نكرده است ولی عمل وی در كسوت روزنامه نگار مغایر اصول این حرفه و مباین نظرات اجتماعی « هوك » و بسیاری از اصحاب حرفه روزنامه نگاری بوده است.
هوك كه در ژانویه ۱۹۰۲ به دنیا آمده بود و ۸۷ سال عمر كرد درباره رسانه های همگانی، روزنامه نگاری و روزنامه نگار تاكید بر استقلال كامل رسانه (جدا از دولت بودن) و بی طرف بودن روزنامه نگار دارد و خرید رسانه ها توسط شركتهای غیر تخصصی و كمپانی های بزرگ را عملی خلاف رسالت این حرفه دانسته كه اگر صورت گیرد؛ چنین رسانه ای از شمول تعاریف كلاسیك روزنامه نگاری خارج می شود و از آن پس نمی توان آن را رسانه همگانی(آیینه انعكاس زشتی و زیبایی های جامعه) نامید، و روزنامه نگاران را از سازش با اصحاب منافع و قرار گرفتن در درون آنها برحذر داشته و گفته است كه در این صورت ، دیگر مستقل و بی طرف نخواهند بود و رسالت خود را از دست خواهند داد( همان كاری را كه آرمسترانگ ویلیامز انجام داده و با دریافت ۲۴۰ هزار دلار از دپارتمان آموزش و پرورش آمریكا به معرفی یك برنامه این دپارتمان پرداخته و برای پیشبرد آن تبلیغ كرده است).
به نظر هوك و سایر اصحاب حرفه روزنامه نگاری، روزنامه نگار تا زمانی كه به این حرفه اشتغال دارد حتی نباید مشغله و منافع دیگر داشته باشد( مثلا كارمند دولت باشد و یا در روزنامه های متعلق به دولت كار كند) زیرا كه رسانه های همگانی نه تنها باید اطلاع رسانی جامع و بی غرضانه كنند و سطح دانایی مردم را به موازات تحولات روز بالا ببرند بلكه زبان حال مردم ، و وسیله منصفانه انتقال عقاید و نظریات و شناساندن بی غرضانه اصحاب اندیشه به جامعه ملی و جهانی باشند. رویدادهای بین مردمی ( حوادث ) و اجتماعی شیپور نقاط ضعف جامعه هستند كه به صدا در می آیند و اگر درست و ماهرانه توصیف و گزارش شوند برای مردم عبرت آموز و برای دولت زنگ خطر خواهند بود تا مسئله را دریابد و دست به حل معضل، اصلاح كار و پیشگیری بزند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز