۱۷ آبان ـ ۸ نوامبر ـ همه قلمرو امپراتوری روم در آسیا به تصرف ایران درآمد

پس از پیروزی درخشان ایران در جنگ سال ۵۳ پیش از میلاد در منطقه حران (كارهه) كه ضمن آن كراسوس از اعضای سه گانه شورای عالی ریاست بر روم و پسرش كشته و هفت لژیون رومی منهدم شد،«ارد Orod» شاه وقت ایران از دودمان اشكانی به مداخله در امور روم پرداخت و این مداخلات در جریان جنگ داخلی رومیان ( سال ۴۹ تا ۴۴ پیش از میلاد)برسر قدرت كه مسبب آن سرداران جاه طلب رومی بودند به اوج خود رسید و شاه ایران هردم از یكی از سرداران حمایت و وعده كمك نظامی و اعزام سرباز می داد و آتش اختلاف را شعله ور می ساخت .
« ارد » پس از فروكش كردن اختلافات ژنرالهای رومی و سپس ترور سزار در سنای روم تصمیم گرفت پیش از ان كه رومیان در صدد حمله به قلمرو او برایند كه قابل پیش بینی بود باقیمانده متصرفات روم در اسیا را از انها بگیرد و جای پای برای انها باقی نگذارد .
با این هدف پسر خود «پاكر كه رومی ها پاكروسPacorus نوشته اند» را با نیمی از ارتش ایران به سوریه فرستاد و این سپاه در جنگی كه هفتم نوامبر سال ۴۰ پیش از میلاد روی داد و ضمن آن ژنرال رومی«دسیدیوس ساكسا» فرماندار سوریه كشته شد رومیان را شكست داد و روز بعد ( هشتم نوامبر ) بار دیگر سوریه از آن ایران شد.
در این عملیات پنج هزار سرباز رومی اسیر شدند . تلفات رومیان بیش از ۱۱ هزار كشته نوشته شده است . «پاكر » سپس فلسطین و آنگاه حاشیه غربی آسیای صغیر ( نواحی ساحل غربی تركیه امروز )را متصرف شد و جای دیگری برای امپراتوری روم در آسیا باقی نماند .
«ارد» پس از این پیروزی به مهستان ( سنای ایران ) پیشنهاد داد كه پاكر فرماندار مناطق متصرفه شود كه به تصویب رسید.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز