کمال‌الدین شیرعلی بنایی هروی

جنسیت: مرد
نام پدر: استاد محمدمعمار
تخلص: بنائی
تولد و وفات: ( ... - ۹۱۸) قمری
محل تولد: هرات
شهرت علمی و فرهنگی: خطاط ، موسیقیدان ، شاعر و عارف
در شهر هرات متولد شد و از مشاهیر شعراء آن ‌شهر است که به ‌جهت معمار و بنابودن پدر او بنائی تخلص می‌کرده است. به‌ وی ملای شاعران هم لقب داده‌اند. بنایی در جوانی جزء شاعران دستگاه امیرعلیشیر نوایی درآمده بود. و سپس به‌ دربار سلطان‌یعقوب آق‌قویونلو ، و بعد از آن در سمرقند نزد سلطان علی‌میرزا رفت و قصیده‌ای به‌ زبان مروزی به‌نام "مجمع‌الغرایب" در مدح او گفت و زمانی هم مداح محمود سلطان بود. وی در زمان استیلاء محمدخان شیبانی منصب ملک‌الشعرائی دربار او را یافت. بعد به هرات بازگشت و در زمان امیرنجم ثانی در قتل عامی که به ‌فرمان شاه‌اسماعیل صورت گرفت او هم در آن میان کشته شد. وی در قصیده ، غزل و مثنوی دست داشت و حالی تخلص می‌کرد. وی استاد نظیره‌سازی است. غالب اشعار سعدی حافظ را استقبال کرد. "دیوان" قصاید و غزلیات او شامل شش‌هزار بیت است. دیگر سروده‌های وی عبارت‌اند از: "مثنوی‌‌های باغ ارم / بهرام و بهروز"؛ "شیبانی‌نامه". وی در پایان عمر به موسیقی پرداخت و آهنگ‌ساز زبردستی شد و دو رساله در ادوار موسیقی نگاشت. علامه دوانی دربارۀ وی گفته است: "وی دانشمند شاعران و شاعر دانشمندان است".

منبع : مطالب ارسالی