پشت بام‌ها - Rooftops

سال تولید : ۱۹۸۹
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : هوارد کوچ
کارگردان : رابرت وایز
فیلمنامه‌نویس : ترنس برنان، برمبنای داستانی نوشته آلن گُلدستاین و تونی مارک.
فیلمبردار : تئو وان دِ ساند
آهنگساز(موسیقی متن) : مایکل کیمن و دیوید استوارت
هنرپیشگان : جیسن گدریک، تروی به‌یر، ادی وِلز، تیشا کامبل، الکسیس کروز، آلن پین، استیو لاو، رافائل بائز و جِیمی تیرلی.
نوع فیلم : رنگی، ۹۵ دقیقه.


نیویورک. در منطقه‌ای معروف به «شهر الفبا»، گروهی نوجوان محروم روی بام خانه‌های متروکه ساکن شده‌اند. «تی» (گدریک)، یکی از آنان، طی مهمانی شبانه‌ای در خیابان‌ها مجذوب دختری به نام «النا»، برای او مشکل ایجاد می‌کنند. از طرف دیگر «لوبو»، «النا» را مجبور می‌کند تا در جریان رد و بدل کردن‌های مواد برای آنان دیده‌بانی کند. «لوبو» که تصمیم گرفته پاتوق کاری خود را در خانه «تی» برقرار کند، او را از آنجا بیرون می‌اندازد. وقتی که پلیس، به رهبری «ریورا» (تیرلی) به خانه حمله می‌کند، «لوبو» تصور می‌کند که «تی» او را رلو داده است...
* فیلم به نوعی نسخه روزآمد داستان وست ساید (ساختل خود وایز، 1961) است، در حالی که از هیچ نظر در حد آن نیست. اینجا قصه و شخصیت‌ها، مثل اغلب آثار موزیکال قدیمی، به نحو احساسات گرایانه‌ای ساده هستند. اما صرف نظر از یکی دو صحنه رقص و نوع موسیقی‌اش، نمی‌توان فیلم را موزیکال دانست. پشت بام‌ها که بیشتر از نماهای هوائی شکل گرفته، واقعیت و انتزاع پا به پای هم پیش می‌رود. به طوری که صحنه‌پردازی آن حس آثار افسانه - علمی را دارد. وایز ده سال پس از آخرین فیلمش (سفر ستاره‌ای: فیلم سینمائی) واقع‌گرائی سبک مداری خود را با دیگر مضمون مورد علاقه‌اش (ماجراهای عاشقانه نوجوانی) تلفیق کرده است و البته موفق نیست!