نسل من

▪ اثر گروه دهو
▪ تاریخ ارائه؛ سال ۱۹۶۵
▪ زمان آهنگ؛ ۳/۱۹ دقیقه
آهنگ «نسل من» یکی از اولین آهنگ های گروه راک انگلیسی «دهو» است (آهنگی متعلق به اولین آلبوم گروه) که به سرعت توانست یکی از بهترین های گروه و آهنگ های آن دوران شود و محبوبیت و مقبولیت آن چنان زیاد شد که در بین لیست پانصدتایی آهنگ های برتر همه زمان های مجله رولینگ استون در مقام یازدهم قرار گیرد.
«پیت تاوشنت» گیتاریست گروه این آهنگ را در ۱۹ ماه مه از سال ۱۹۶۵ که مصادف با روز تولد بیست سالگی اش بود هنگامی که در راه لندن به ساوتهمپتون برای حضور در یک برنامه تلویزیونی بودند نوشت. آهنگی که برای اهالی خرده فرهنگ «مد»۱ نوشته شده بود. آهنگی که نسل والدین آن جوانان را خطاب قرار داده بود و دوری آنها از حال و هوای جوانان و عدم درک نیازهای آنها را مورد انتقاد قرار می داد.
آهنگی که یکی از نغزترین و در عین حال تند ترین انتقادات آن زمان را در خود داشت، انتقادی که در قالب جمله « ای کاش پیش از آنکه پیر شوم، بمیرم» در متن ترانه وجود دارد. جمله ای که «کیث مون»۲ آن را به متن ترانه اضافه کرد.
در همین خصوص راجر دالتوری در سال ۱۹۶۵ ادعا کرد که خودش را پیش از ۳۰ سالگی خواهد کشت، البته او کماکان زنده است و به اجرای این آهنگ می پردازد. او بعدها اعلام کرد که منظور خصلت پیری است و نه سن و سال. آهنگی که مانند اغلب آهنگ های آن روزگار و تحت تاثیر موسیقی آر اند بی امریکا دارای ساختاری «پرسش و پاسخ» (call and response) گونه است، به طوری که «راجر دالتوری» هر خط را که می خواند، خواننده های مکمل «پیت تاوشنت» و «جان اینتویسل» جمله «درباره نسل من صحبت می کنند» را تکرار می کنند.
از دیگر وجوه قوی و قابل توجه در این آهنگ لحن و نوع بیان راجر دالتوری است که با لحنی خشمگین و لکنت دار جمله ها را ادا می کند. لکنتی که به فرم خواندنش می دهد، لکنتی نه از روی ضعف و یا جلب ترحم و بامزه بازی که مطابق با فضای انتقادی و نیشدار متن ترانه است. به همین خاطر بود که رادیو بی بی سی ابتدا از پخش این آهنگ به بهانه آنکه موجب آزرده خاطری افرادی که دارای لکنت زبان هستند سرباز زد، ولی پس از آنکه تبدیل به آهنگی محبوب شد، تصمیمش عوض شد.
همچنین می توان به نوازندگی گیتارباس خارق العاده و حیرت انگیز جان اینتویسل در این آهنگ اشاره کرد، که برای نواختن در این آهنگ یکی از بهترین گیتارهای باس آن زمان را خریداری کرده بود و البته پس از ضبط مجبور شد که گیتار دیگری بخرد، چرا که به کلی آن را از بین برده بود.
از آن حالت اعتراضی رادیکال و یاغی گری های گروه، جالب آن است که بدانید کیث مون در یکی از اجراهای این آهنگ در سپتامبر ۱۹۶۷ کاری کرده بود که پس از اتمام آهنگ درام بر روی صحنه منفجر شود، که البته مسوولان برگزاری کنسرت به سرعت از آتش سوزی زیاد و بروز خسارات بیشتر جلوگیری کردند، البته در اثر این حادثه، مقداری از موهای پیت تاوشنت سوخت و شنوایی وی برای همیشه آسیب دید.
این آهنگ تا به حال توسط تعدادی از خوانندگان و گروه ها اعم از انگلیسی، فرانسوی و آلمانی بازخوانی شده است. البته بهترین اجرا و شاخص ترین آهنگ مربوط به گروه آیرن میدن گروه هوی متال انگلیسی است که گرچه به لحاظ فرم موسیقایی بسیار با هم متفاوتند ولی بحق اجرای بسیار متفاوتی از این آهنگ ارائه داده اند. همچنین رابی ویلیامز آهنگی را در سال ۱۹۹۷ به نام «پیری، پیش از آنکه بمیرم» ملهم از این آهنگ خواند که توانست تا رتبه دوم جدول آهنگ های برتر بالا بیاید.

پی نوشت ها
نام اصلی آهنگ My Generation و نام گروه The Who است.
۱- مد، نام خرده فرهنگی در بین جوانان انگلیسی در اواخر دهه ۱۹۶۰ است.
۲- کیث مون درامر گروه بود که بر اثر زیاده روی در استفاده از مواد مخدر در سال ۱۹۷۸ درگذشت.

منبع : روزنامه شرق