دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 29 April, 2024
مجله ویستا

شیخ‌الاسلام‌ ابوبکراحمدبن‌اسحاق‌بن‌ایوب صبغی نیشابوری


جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۲۵۸ -۳۴۲) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: مفتی ، محدث ، عالم و فقیه شافعی
پدر او از علمای نیشابور بود. احمد از نیشابور به ری ، بصره ، بغداد و حجاز سفر کرد. او یحیی‌‌بن محمد ذهلی و ابوحاتم رازی را درک کرد و از فضل‌بن‌محمد شعرانی و اسماعیل‌بن قتیبه و یوسف‌بن یعقوب‌بن یوسف قزوینی و حارث‌بن ابی‌اسامه و هشام‌بن‌علی سیرافی و علی‌بن عبدالعزیز بغوی و محمدبن‌ایوب بجلی و اسماعیل قاضی و هم‌طبقۀ آنان حدیث شنید و آن‌گاه به جمع‌آوری و تصنیف پرداخت. صبغی در فقه و شناخت حدیث سرآمد بود. در ۲۸۳ ق به حج رفت. او رئیس شافعیه نیشابور شد و متجاوز از پنجاه سال متصدی منصب افتاء بود و به‌ عقل و رأی ضرب‌المثل. حاکم گوید که صبغی به احدی اجازه نمی‌داد که در مجلس او غیبت کند. حمزهٔبن‌محمد زیدی و ابوعلی حافظ نیشابوری و ابواحمد حاکم نیشابوری و ابوبکر اسماعیلی و محمدبن‌ابراهیم جرجانی و ابوعبدالله حاکم نیشابوری و بسیاری دیگر از او حدیث روایت کرده‌اند. از وی آثا مبسوطی ، در فقه و حدیث ، به‌جای مانده است که از آن جمله‌اند: "الطهارهٔ"؛ "الصلاهٔ"؛ "الزکاهٔ"؛ "المبسوط"؛ "الاسماء و الصفات"؛ کتاب "الایمان"؛ کتاب "القدر"؛ کتاب "فضائل الخلفاء الاربعهٔ"؛ کتاب "الرؤیهٔ"؛ کتاب "الاحکام"؛ "الامامهٔ". در "الوافی بالوفیات" کتاب "الایمان" وی تحت عنوان "الایماء" و سه کتاب "الرؤیهٔ" و "الاحکام" و "الامامهٔ" تحت یک عنوان "الرؤیهٔ و الاحکام و الامامهٔ" آورده شده است. در "شذرات الذهب" و "العبر" ، صاحب عنوان به‌نام ضبعی آمده است.
منبع : مطالب ارسالی


همچنین مشاهده کنید