جدیدترین کتاب مقدس!

نـامه‌نگاری اخیر محمود احمدی‌نژاد با رئیس مجلس که اطرافیان رئیس‌جمهور آن را <اخـطار قانون اساسی> نامیده‌اند از جهات مختلف می‌تواند مورد ارزیابی قرار گیرد. البته به نظر می‌رسد احمدی ‌نژاد زمان مناسبی را برای نامه‌نگاری انتخاب نکرد. زیرا این نامه، دقیقا در روزی منتشر شد که بسیاری از اصولگرایان خبر انصراف خاتمی از کاندیداتوری را شنیده بودند و با خیالی آسوده می‌توانستند آنچه را در دل دارنـد بـرای دیگران نیز آشکار سازند. عدم حمایت اکثریت اصولگرایان از تذکر احمدی‌نژاد و پاسخ بی‌نظیر لاریجانیبه رئیس‌جمهور را می‌توان ناشی از همین وضعیت دانست.
در مورد میزان تطابق بندهای نامه احمدی ‌نژاد با اصول قانونی، توضیحات علی لاریجانی کافی به نظر می‌رسد. اما یک نکته موجود در نامه احمدی‌نژاد، می‌تواند بسیاری از اظهارات رئیس و اعضای دولت نهم در سه سال گذشته را در خـاطـره‌هـا زنـده کند.‌احمدی‌نژاد ضمن طرح ایرادهای متعدد به مصوبه مجلس اشاراتی به برنامه چهارم و سند‌ چشم‌ انداز داشته و مغایرت بودجه مصوب مجلس با آن اسناد را به علی لاریجانی یادآوری نموده است.
البته بعید است کسی این حق را برای رئیس‌جمهور قائل باشد که در جایگاه شورای نـگـهبان و سایر اجزاء قوه مقننه بنشیند و در خصوص تطابق مصوبه مجلس با قانون اساسی یا سایر قوانین حاکم بر بودجه‌نویسی کشور، حـکـم صـادر کند.اما این <برنامه چهارم> و<سند چشم‌انداز> چیست که احتمال تخطی مجلس از آن، رئیس‌جمهور را تا این حد نگران کرده است و بر همین اساس، تذکری برای مجلس می‌فرستد که از نظر بسیاری از حقوقدانان، فاقد استحکام حقوقی می‌باشد؟ آیا این برنامه، اخیرا به جمع مقدسات پیوسته است؟
آقای رئیس‌جمهور به یاد دارد که یکی از احکام برنامه چهارم، آزادی صادرات کالاست. ایشان همچنین لابد سخنان ۱۹ تیرماه ۸۵ خود در جـمع استانداران را فراموش نکرده است که <به صراحت اعلام می‌کنم احمدی‌نژاد و دولت، قـانـونی را که اجازه می‌دهد مردم برای تهیه حبوبات دچار مشکل شوند تا چند واسطه با صادر کردن آن به سودهای کلان برسند، قبول ندارند.> بگذریم که این حرف ظاهرا مردم‌پسند هم، خیلی زود فراموش شد و بعضی مسئولان دولتی پس از این اظهارنظر، بارها در توجیه بسیاری از گـرانـی‌هـا، حـکـم برنامه چهارم برای آزادی صادرات را به رخ رسانه‌ها و مردم کشیدند. اما تاکید ۹۸۰ روز قبل احمدی‌نژاد بر قبول نداشتن یکی از احکام برنامه چهارم و مقایسه آن با بعضی بندهای نامه اخیر او به لاریجانی، چه چیزی را ثابت می‌کند؟ برنامه چهارم و سند چشم‌انداز که اکنون تا این حد عزیز شده است مگر همان قوانینی نیست که مقامات دولت نهم، بعضی از مبانی آنها را <مایه شرمندگی> می‌دانند و ادعاهایی در خصوص نفوذ عناصر نامطلوب در مراحل تدوین و تصویب آنها مطرح می‌کنند؟ آیا احمدی‌نژاد به یاد ندارد که چه کسی مدعی شد <تنظیم‌کنندگان این قوانین، منافع اطرافیان خود را در تدوین آنها در نظر گرفته‌اند>؟ اکنون چه شده است که به فرض دستکاری مجلس در قانون مصوب خود، رئیس جمهور و همراهان او تا این حد نگران می‌شوند؟
براساس احکام برنامه چهارم - که ناگهانتا این حد مقدس شده است- رئیس‌جمهورهمه ساله بایستی در زمانی مشخص، عملکرد یکساله دولت خود برای رسیدن به اهداف برنامه رابه مجلس ارائه نماید.‌آیا حتی یکبار در دوره مسئولیت احمدی‌نژاد، این حکم برنامه چهارم اجرا شده است؟آیا تاکیدات قانونی در خصوص زمان تقدیم لایحه بودجه به مجلس، در تقدیم چهارلایحه بودجه دولت احمدی‌نژاد، رعایت شده است؟
حقیقت آن است که رفتار و گفتار بعضی از حامیان دولت نهم در سه سال گذشته نشان می‌داد که اقدامات و اظهارات احمدی‌نژاد، به مهم‌ترین <میزان الاعمال> برای عده‌ای از آنها تبدیل شده است.اکنون به نظر می‌رسد سران دولت نیز دچار همین توهم شده‌اند و لذا هرگونه مخالفت با مطالبات خود را برنمی‌تابند. دریک کلام، ظاهرا از نظر مسئولان دولتی، جدیدترین کتاب مقدس، احکام و اقوالی است که مورد تایید سران دولت نهم می‌باشد و هرگونه تخطی از آن، هـمـچـون شکستن حرمت کتاب‌های مقدس، موجب عصبانیت می‌شود!
ای کاش حداقل درصدی از این عصبانیت و نگرانی، زمانی ابراز می‌شد که در حضور یک معاون رئیس‌جمهور به مقدس‌ترین کتاب آسمانی توهین شد و اعتراض مراجع تقلید را برانگیخت اما هیچ‌مقامی‌‌‌‌در دولت نهم حتی حاضر به معذرت‌ خواهی هم نشد!

منبع : روزنامه آفتاب یزد