سی نکته تبلیغی در دین

۱) ازآنجا که اخلاق و کردار اثر بخش تر از کلام است پس آنچه را که می گویید بدان عمل کنید. پیامبر اکرم ( ص ) می فرماید : هرگاه یک عالم به علمش عمل نکند پند و اندرزش از دل ها زودوده می شود .
۲) با آداب و سلوک اجتماعی منطقه ای که در آن زندگی می کند آشنایی داشته باشد و از گفتن سخنانی که در عرفشان قبیح است دوری کند.
۳) قرآن کریم مسایل مربوط به جنسیت را به صورت کنایی بیان می فرماید نه با صراحت . پس بر مبلغ است که از ذکر آن اجتناب کند و اگر ضرورتی برای بیان آن پیش آمد آن را با کنایه و اشاره بیان نماید.
۴) مبلغ باید وقار و متانت خویش را حفظ کند و از مزاحی که سبب اهانت و توهین اشخاص می شود اجتناب کند و سخنان زشت و مستهجن به کار نبرد و سعی کند در کلامش عفت را رعایت کند تا مردم به دیده ی احترام به وی بنگرند.
۵) از مواضع و جایگاههای تهمت دوری کند. حدیثی نیز در این مورد هست که می گوید : ( من وضع نفسه مواضع التهمه فلا یلو من من اساء به الظن ).
۶) از تجسس در امور شخصی افراد بپر هیزد و به دنبال متاع دنیوی نیز نباشد.
۷) هرگاه جهت خطابه به مجالس زنانه دعوت شد سعی کند تنها جنس مذکر مجلس نباشد.
۸) از مردم اجر و پاداشی طلب نکند. قرآن کریم در این رابطه می فرماید : اتبعوا من لا یسیلکم اجرا و هم مهتدون.
۹) با اشخاصی که آنها را نمی شناسد عکس نگیرد و به غیر روحانی اجازه ندهد که لباس روحانیون را به تن کند.
۱۰) در دکان ها ننشیند و زیاد در بازار تردد نکند.
۱۱) هیچ کسی را بدون دلیل تایید و یا تکذیب نکند و از رد یا قبول دستور جناح های سیاسی و از ورود به آنها اجتناب کند تا روابطش با همه محفوظ بماند و از این طریق با تمام مردم امکان ارتباط داشته باشد.
۱۲) ارزش وقت خود را بداند و بدون هدف در محدوده ی تبلیغ خود به تفریح نپردازد.
۱۳) از بازی کردن با تسبیح و محاسن و سایر اعضاء و جوارح بدن خود بپرهیزد.
۱۴) توجه زیادی به جوانان داشته باشد . امام صادق علیه السلام در این باره می فرماید : بر شما باد جوانان زیرا آن ها در هر کار خیری سریع عمل می کنند.
۱۵) از راه رفتن با افرادی که در جامعه به سوء سابقه مشهور هستند اجتناب نماید و از مدح و ستایش کردن افراد متملق و صاحبان نفوذ در جامعه بپرهیزد.
۱۶) یاد و خاطره ی شهداء را فراموش نکند و برای آنها و خانواده ی شان طلب مغفرت و رحمت نماید و فراموش نکند که آنها را در مجلسش بسیار ذکر کند .
۱۷) سعی کند ستایش و مذ مت و انتقاد مردم در اخلاص وی اثری نگذارد و کارش را فقط برای خدا خالص گرداند.
۱۸) از ستایش و تزکیه ی نفس خود دوری کند و ادعای آنچه را که ندارد نکند.
۱۹) دین اسلام دین سخت گیری نیست پس باید آن طور که هست برای مردم آن را بیان کند. آن دینی سهل است نه دشوار که رسیدن به آن غیر ممکن باشد.
۲۰) تبلیغ باید هدفمند باشد.
۲۱) از گفتاری که مردم به آن احتیاج ندارند دوری گزیند.
۲۲) منابع و مصادر اعم از آیات و روایات و سایر معلومات را به دقت ذکر کند.
۲۳) احکام شرعی که مردم به آن مبتلا هستند را بیان کند.
۲۴) اعمال و کارهای شخصی را خودش انجام دهد و آن را بر دوش مردم نیندازد.
۲۵) به هنگام شنیدن اخبار و شایعات ثابت قدم باشد زیرا دشمن از طریق شایعات نفوذ می کند تا به اهداف و مقاصدش برسد و باید فتنه انگیزان را از پیرامونش دور کند.
۲۶) با مردم به عطوفت رفتار کند و در مجالس آنها شرکت کند و هرگاه حضورش باعث تایید گروه خاصی می شود از آن اجتناب کند.
۲۷) سعی کند حرکات و سکناتش سبب سبکی و از بین رفتن قبح گناه نشود.
۲۸) هدیه را قبول کند و به دعوت مردم پاسخ بدهد مگر زمانی که سبب تهمت می شود.
۲۹) بر نیازمند ی های محیط خود آشنایی داشته باشد و سعی نکند اعمال مسوولین و مشکلاتی که مردم با آن درگیر هستند را توجیه کند.
۳۰) تحلیلات غلط و گرایشات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی را ترک کند زیرا آنها محقق شدنی نیستند.

سیدضیاءحسینی فرد کارشناس ارشدادبیات عرب

منبع : پژوهه دین