خطری عمده به نام «ژوکوویچ»

جدا از آن چه در فینال مسابقه های تنیس اخیر یو.اس.اوپن در نیویورک حاصل آمد (که البته حاصل آن شکست بود) نوواک ژوکوویچ صربستانی تبدیل به سرکرده نسل تازه ای شده است که می کوشند مانند نسل قبل حکومت برتنیس جهان را از دست روژه فده رر سوئیسی خارج نمایند.
البته سرکرده قبلی که رافایل نادال اسپانیایی باشد، نیز بسیار جوان است و بیشتر از ۲۱ سال سن ندارد، اما ژوکوویچ ۲۰ ساله را به این سبب و اعتبار که ۳-۲ سال دیرتر از تنیسور چپ دست اسپانیایی ظهور کرده است، باید در این خصوص تازه تر شمرد. ژوکوویچ و فده رر ۲۶ ساله روز دوشنبه ۱۹ شهریور بازی فینال جدید ترین دوره پیکارهای نیویورک را در برابر یکدیگر انجام دادند ولی تنها نتیجه حاصله که پیروزی جالب و ۳ سته تازه ای برای فده رر بود، برای برآورد امور و این که تنیسور صربستانی در تلاش اش تا چه میزان موفق خواهد بود، کفایت نخواهد کرد، همان طور که نتیجه رویارویی چندی پیش آنان در تورنمنت تنیس اوپن کانادا (پیروزی ژوکوویچ) نیز برای تشخیص مسأله فوق به تنهایی مناسب نیست.
آمار و رکوردهای موجود نیز برای رسیدن به نتیجه ای مشخص در قیاس فوق به تنهایی کافی نیست. به عنوان مثال ژوکوویچ در نیویورک برای سومین بار در مرحله نیمه نهایی یک گرنداسلم حضور بهم می رساند، ولی برای فده رر این رقم و روند به چهار دهمین گرنداسلم متوالی افزایش می یافت، این که کارنامه تنیسوری با سابقه ۶ ساله حضور در اوج ورزش اش با تنیس بازی که تنها دومین سال خود را در این زمینه سپری می کند، قیاس شود، این نیز نوعی کم لطفی به ورزشکار جوان تر است. اما قدر مسلم این که ژوکوویچ به آرامی به یکی از عمده ترین حریفان فده رر و به خطری «آنی، جدی و خطیر» برای او بدل شده و از آن جا که مثل نادال جوان تر از تنیسور سوئیسی است، دیرپایی بیشتری در قیاس با وی خواهد داشت و شاید سرانجام حکومت را از دست تنیسور زاده شهر باسل سوئیس خارج کند و تنها در زمان تحقق این امر شک وجود داشته باشد.
● در حال یادگیری
ژوکوویچ که در مرحله نیمه نهایی مسابقه های یو.اس.اوپن بر داوید فرر اسپانیایی (حذف کننده نادال) غلبه کرد، می گوید: «بدیهی است که فده رر مرا هنوز رقیب اول خود نشمرد، زیرا من هنوز چندان زیاد به فینال گرنداسلم ها نرسیده ام، در حالی که نادال، اندی رادیک، لیتون هیوویت و مارات سافین بارها این کار را کرده اند، اما من نیز در حال یادگیری این روند هستم و به تدریج مرا بیش از گذشته در فینال گرنداسلم ها خواهید دید.» به واقع در مرحله نیمه نهایی هر دو گرند اسلم قبلی (اوپن فرانسه و ویمبلدون) تنها نادال سد راه ژوکوویچ شد و نگذاشت او به فینال برسد.
ژوکوویچ می گوید: «انتظار نداشتم دراین مقطع از سال تا رده سوم جدول جهانی تنیس مردان ارتقا یافته باشم، ولی مدتی است که بشدت کار و تلاش می کنم و فکر می کنم که آن امر ثمر داده است.»
فده رر قدم به صدر و نود و دومین هفته متوالی استقرارش در صدر جدول جهانی تنیس مردان نهاده است و در شرایطی به فلاشینگ مدو آمد که از ۳ گرند اسلم قبلی ۲ تا را فتح کرده و دوازدهمین تورنمنت بزرگ و چهار گانه فتح شده به وسیله خود را جست وجو می کرد. او با رسیدن به فینال دهمین گرنداسلم متوالی اش رکورد موجود در این زمینه را که راهیابی به فینال ۷ گرند اسلم پیاپی بود و به اواسط دهه ۱۹۳۰ و مارک کرافورد استرالیایی مربوط می شد، شکسته است. او در همه این سال ها به رکورد ۱۴ قهرمانی پیت سمپراس آمریکایی در گرنداسلم ها چشم داشته است و با این که تا ۲-۳ سال پیش این امر را منکر بود و یا دور از خود توصیف می کرد، حالا که فاصله کمتر شده است، آن را جدی می شمرد.
● رکوردهای حیرت انگیز
به واقع نیز رکوردها و دستاوردهای ۵ ساله اخیر این تنیسور معمولاً متین سوئیسی، حیرت انگیز است. وقتی او در نیمه نهایی پیکارهای یو.اس.اوپن روبه رو نیکولای داویدنکو قرار گرفت و این تنیسور روسی را ۰-۳ برد، برای دهمین بار متوالی بود که این حریف ویژه را از پای در می آورد و حتی یک باخت را نیز در برابر او تجربه نکرده است.
جالب تر این که در نیمه نهایی یو.اس.اوپن سال پیش و مرحله نیمه پایانی پیکارهای امسال اوپن فرانسه نیز فده رر در برابر این رقیب آشنای روسی به پیروزی رسیده بود.
آن چه فده رر را از رقبایش متمایزتر می سازد، قوه و توان او در پیدا کردن محسنات در رقبایی است که پیوسته به وی می بازند. شاید هم او در دل آدم بداخلاقی است که هنر مهار زدن بر خشم ها و بددهنی های معمول و رایج بعد از هر شکست را دارد، ولی چون او بسیار به ندرت می بازد، تخمین زدن این امر و یافتن پاسخی دقیق بر هر یک از احتمالات فوق کاری سخت می نماید. حقیقت هر چه باشد، فده رر می گوید: «داویدنکو یک تنیسور فوق العاده است و با این که هرگز به او نباخته ام، از توانایی هایش کاملاً مطلعم و همیشه در انتظار نبرد هایی سنگین با وی بوده ام.»
● با فاصله ای کم
شکی نیست که رافائل نادال حریف اصلی فده رر در ۴ سال اخیر بوده و در هر ۳ سال اخیر اوپن فرانسه را برده و در هر ۳مورد برای رسیدن به این مهم فده رر را شکست داده است. نادال حتی در ویمبلدون که زمین های چمن آن بسیار بیشتر و بهتر از زمین های خاکی پاریس با بازی او مناسبت و تجانس دارد، در هر ۲ سال اخیر فینالیست شده و شکست او در مقابل فده رر در فینال امسال این پیکارها تنها در ۵ ست و با فاصله ای اندک به دست آمد و اگر نادال قدری میدان گیری و مدیریت بیشتر بر میدان می داشت، چه بسا می توانست ست پنجم آن بازی و به واقع نتیجه نهایی و جام قهرمانی را مال خود کند.
با این حال ژوکوویچ همان طور که پیش تر آمد تبدیل به نماینده «نسل و کوشش جدید»ی شده است که می کوشد فده رر را ساقط کند و به فتوحات نوار مانند و خسته کننده وی پایان بخشد و عده ای می گویند در ماندن او در صحنه و تبدیل شدنش به چیزی مانند نادال (و یا قدری پائین تر از وی) تردیدی وجود ندارد.
● ریتمی ثابت
کارلوس مویا، تنیسور کهنه کار اسپانیایی که سابقه یک بار فتح گرنداسلم اوپن فرانسه را در کارنامه اش دارد، می گوید: «اگر قرار باشد یک تنیسور را نشان کنیم که توان یکی شدن با فده رر و نادال را داشته باشد و همانند آنها کار کند، او ژوکوویچ است.
او مدتی است که به طور پیوسته، محکم و موفق کار می کند و ریتم بالنسبه ثابتی دارد و رسیدن او به مرحله نیمه نهایی ۳ گرنداسلم متوالی نشانگر همین امر است که این البته اصلاً کار آسانی نیست و حضورش در دیدار نهایی یو.اس.اوپن که نخستین فینال او را رقم زده، بر روند فوق افزوده و آن را جدی تر و محکم تر ساخته است. ژوکوویچ واقعاً استعدادهای زیادی دارد و می تواند از این هم بهتر شود و اگر ته خط را ببینیم، تبدیل به تنیسور شماره یک جهان می شود.»
اگر گمانه زنی فوق را بپذیریم، آن گاه باید بپرسیم این انتقال قدرت کی شکل خواهد گرفت و فده رر چه زمانی رتبه نخست در جدول جهانی تنیس مردان را به این حریف جوان وتشنه که از قضا بسیار هم منظم و برنامه دار است، خواهد سپرد. جوابی دقیق بر این سؤال متصور و قابل تشخیص نیست ولی این نکته نیز محرز است که فده رر هنوز مرد شماره یک بدون گفت وگوی تنیس جهان است و همان طور که پیش تر گفتیم سلطه و رجحان او بر رقبای اصلی اش و مثلاً کسانی که مانند او به مراحل نهایی پیکارهای امسال یو.اس.اوپن رسیدند، شگفت انگیز بوده است. به عنوان مثال فده رر در برابر داوید فرر با نتیجه کل ۰-۷ پیش است و ژوکوویچ که وصف و تمجیدش به کرات در این مطلب آمده است در قبال یک برد، ۵ شکست در برابر تنیسور راست دست و مقتدر سوئیسی داشته است.
● نخستین پس از بکر
باوجود رسیدن ژوکوویچ به فینال یو.اس.اوپن، این نمایش جالب او در مونترال و در صحنه رقابت های چندی پیش اوپن کانادا بوده که بهترین کارنامه را برای وی در سال های کوتاه پرداختن اش به تنیس حرفه ای شکل داده است. او در آن پیکارها هم نادال و رادیک و هم فده رر راشکست داد و پس از بوریس بکر معروف و آلمانی در تورنمنت سال ۱۹۹۴ استکهلم سوئد به نخستین تنیس بازی بدل شد که توانسته است در یک تورنمنت بین المللی رسمی هر ۳ تنیسور اول تا سوم دنیا را مغلوب کند.
ژوکوویچ در اوایل پائیز ،۲۰۰۷ می گوید: «همین که فده رر را در مونترال بردم، باوجود فاصله کم و نتیجه نزدیکی که به ثبت رسید، مرا به لحاظ روحی و فکری به شرایطی بسیار بهتر رساند و صاحب این باور کرد که ازعهده او بر می آیم و می توانم برترین تنیسور دنیا باشم. از آن پس همیشه هدف جدی ام تقابل مجدد با فدره رر در نخستین فرصت ممکن و مقدور بوده است و تنها به چنین چیزی می اندیشیده ام. امروز بدون شک اعتماد به نفسی بیشتر از دیروز دارم و می دانم که وقتی فده رر را آزار می دهم و پا به پای او می آیم، پس فرد دیگری وجود ندارد که نتوانم از عهده اش برآیم.
این قدرت در من هست که با همه تنیسورهای مطرح دنیا به طور پایاپای بجنگم و نتیجه هم بگیرم و این یک امتیاز و قوت بزرگ است. تجربه حضور در گرنداسلم ها با این احساس و باور که می توانید فاتح آن باشید، نخستین باری است که در فصل جاری در من شکل گرفته و محصول پیشرفت محسوس روحی ام در این فصل و در مسابقه های امسال است. من از لحظه راهیابی به مرحله یک چهارم نهایی رقابت های یو. اس. اوپن، به این باور رسیدم که توان فینالیست و قهرمان شدن را هم دارم و همین احساس است که یک ورزشکار را از سد های دشوار و بلند عبور می دهد. بازی های من با فده رر و همچنین دیگر بزرگان تنیس از این پس سخت و سنگین خواهد بود و بعید است که بسیاری از آنها با پیروزی من خاتمه نیابد و یا این که نپذیریم که در آنها هر اتفاقی برای من و حریفانم میسر است.»
● تا سر حد امکان
حرف آخر درباره ژوکوویچ را فده رر می زند. «او فوق العاده بازی می کند و جوان و قوی است و براحتی قادر است نفر شماره یک جهان در این ورزش شود، اما این که چقدر طول می کشد تا چنین گردد، شک دارم و تنها امیدوارم آن را تا سر حد امکان طولانی تر کنم و شاید ۶-۵ سال زمان مناسبی باشد. او بیشتر ضربات رایج و لازم در این ورزش را شگرد دارد و از جمله ضربات بک هند را. او هرچه را که در زمین تنیس و درجریان مسابقه های بزرگ تنیس به آن احتیاج است، انجام می دهد.» خطر ی که فده رر را تهدید می کند، دقیقاً مسأله فوق و کارایی ژوکوویچ حتی در شرایط دشوار است.

منبع : New york times

منبع : روزنامه ایران