حد عمودی - VERTICAL LIMIT

سال تولید : ۲۰۰۰
کشور تولیدکننده : آمریکا و آلمان
محصول : لوید فیلیپس، رابرت کینگ، مارشا ناساتیر و مارتین کامبل
کارگردان : کامبل
فیلمنامه‌نویس : تری هیز و کینگ، بر مبنای داستانی نوشتهٔ کینگ
فیلمبردار : دیوید تاترسال
آهنگساز(موسیقی متن) : جیمز نیوتن هوارد
هنرپیشگان : کریس اودانل، رابین تانی، اسکات گلن، ایزابلا اسکوروپکو، بیل پاکستن، استیو له مارکوان، نیکلاس لی، الکساندر صدیق، رابرت تیلر، استوارت ویلسن و بن مندلسن
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۴ دقیقه


̎پیتر گارت̎ (اودانل) و خواهرش، ̎آنی̎ (تانی) از کودکی همراه پدرشان ̎رویس̎ (ویلسن) کوه‌نوردی می‌کرده‌اند و طی یک حادثه در کوه، پدر را از دست داده‌اند. (آنان، سه نفری، به یک طناب آویزان مانده‌اند و پدر برای نجات جان بچه‌ها از ̎پیتر̎ خواسته که اتصال با پدر را قطع کند.) سال‌ها پس از آن حادثه، ̎پیتر̎ کوه‌نوردی را رها کرده و به یک عکاس مناظر طبیعی بدل شده است. اما ̎آنی̎، که برادرش را مسئول مرگ پدر می‌داند، هم‌چنان به این ورزش ادامه داده و اکنون به یک کوه‌نورد مشهور و درجه یک تبدیل شده است. ̎الیوت وون̎ (پاکستن) که میلیاردری علاقه‌مند به کوه‌نوردی است، ̎آنی̎ را به خدمت می‌گیرد تا همراه هم قلهٔ ̎ک ۲ ̎ در هیمالیا را فتح کنند. در میانهٔ صعود به قله، با تغییرات آب و هوائی، ̎آنی̎، ̎الیوت̎ و گروهشان غافل‌گیر و در غاری اسیر می‌شوند که بهمن نیز دهانهٔ آن را مسدود کرده است. ̎پیتر̎ که در همان منطقه عکس‌برداری می‌کند، از ماجرا آگاه می‌شود و به سرعت گروهی برای نجات آنان گرد می‌آورد. اما وقت تنگ است و گروه نجات فرصت کوتاهی برای اقدام و رهائی آنان دارد، چون گروهِ گرفتار با کمبود هوا روبه‌رو هستند. گروهی که ̎پیتر̎ گرد می‌آورد شامل پزشکی به نام ̎مونیک̎ (اسکوروپکو)، دو کوه‌نورد حرفه‌ای به‌ نام‌های ̎سیریل̎ (له مارکوان) و ̎مالکوم̎ (مندلسن)، یک راهنمای پاکستانی به نام ̎کریم̎ (صدیق) و یک ماجراجو به نام ̎مونتگامری̎ (گلن) است.
● از دههٔ ۱۹۳۰ و دورهٔ اوج فیلم‌های کوهستانی آلمانی (بعضی با همکاری لنی ریفنشتال) هالیوودی‌ها هم تمایل داشتند در این عرصه زورآزمائی کنند، اما کمتر به جائی رسیده بودند. حالا کامبل (پس از موفقیت در گیشهٔ چشم طلائی، ۱۹۹۵ و نقاب زورو، ۱۹۹۸) تریلر حد عمودی را عرضه می‌کند که حداقل در زمینهٔ اکشن، توجه تماشاگر را جلب می‌کند. از نظر کوه‌نوردان حرفه‌ای، صعود به ک ۲ از اورست (که فقط حدود دویست متر از ک ۲ بلندتر است) دشوارتر است. این قله را در سال ۱۹۵۴ گروهی ایتالیائی فتح کردند. تا اواخر دههٔ ۱۹۹۰، صد و سیزده نفر به آن صعود کردند و سی و هفت نفر در این راه جان خود را از دست دادند. بنابراین حد عمودی، نگاهی به واقعیت‌های پشت سر نیز داشته است. فیلم ترکیبی از مزد ترس (هانری ژرژ کلوزو، ۱۹۵۲) و صخره‌نورد (رنی هارلین، ۱۹۹۲) است و مشکل آن (اگر سطح توقع تماشاگر بالا باشد) از نظر انسانی است (این که شخصیت‌ها پرورانده نشده‌اند و بازیگرانِ دست چندم، نقش‌های اصلی آن را به عهده دارند.) عنوان فیلم اشاره به حداکثر ارتفاعی دارد که بدن انسان می‌تواند کمبود اکسیژن را تحمل کند.