مردی که هرگز تسلیم نمی شود

استدلال بیشتر آنها حول این محور بود که فوتبالیست های اروپای شرقی در سری A پاسخ نداده اند و اگر استثناهایی مثل پاول ندود چکی را نادیده بگیریم ، نتوانسته اند کاری از پیش ببرند.
اینک ، یعنی در طلیعه سال ۲۰۰۵ و مدتی پس از اختصاص یافتن توپ طلای ۲۰۰۴ اروپا به شوا، تمام شکاک های اولیه به غلط بودن نظریه خود پی برده و از تحسین کنندگان وی شده اند.
او با زدن ۱۰۲ گل برای میلان طی این مدت و ۲ بار کسب مقام آقای گلی لیگ ایتالیا و همچنین رهنمون شدن قرمز و سیاه های شهر میلان به مقام قهرمانی جام باشگاه های اروپا در سال ۲۰۰۳ و اسکودتو در ۲۰۰۴، قابلیت های کم نظیر خود را به نمایش گذاشته است.سال ۲۰۰۰ وقتی شوا با ۲۴ گل زده در ۳۲ بازی میلان ، آقای گل کالچو شد، اولین بار بود که یک بازیکن در همان نخستین فصل حضورش در سری A بهترین گلزن شناخته می شد.
او فصل بعد (۲۰۰۰-۲۰۰۱) نیز ۲۴ گل زد و با این که دوباره آقای گل نشد، اما نشاندهنده آن بود که واقعه یک فصل پیشتر تصادفی نبوده است.در فینال جام قهرمانان اروپا ۲۰۰۳ در ورزشگاه اولدترافورد شهر منچستر، باز این شوا بود که پنالتی آخر و سرنوشت ساز را در دروازه یوونتوس جای داد و باعث قهرمانی میلان شد.۳ ماه بعد از آن ، وقتی بازی سوپر جام اروپا برپا شد، باز این شوچنکو بود که تک گل پیروزی ساز میلان را برای فتح این جام در دروازه پورتوی پرتغال جای داد.
فصل پیش که اندری دوباره پیشتاز گلزنان کالچو شد، باز ۲۴ گل به نامش خورد و از قضا در این سال ، میلان اولین اسکودتوی خود از ۱۹۹۹ به بعد را دشت کرد.
پاداش این درخشش ها و فتوحات تمدید قرارداد شوچنکو با میلان تا سال ۲۰۰۹ بود.
قیمت کلان پیروزی
این در حالی بود که بارها شایعات انتقال او به باشگاهی دیگر شنیده شد و با این که سران میلان هربار ماجرا را به گونه ای تکذیب می کردند، اما به نظر نمی رسید ماجرا فقط ریشه در شایعه داشته باشد.
امروز او گنج میلان و در آستانه ۲۹ سالگی جزو جدایی ناپذیر این باشگاه محسوب می شود؛ هرچند ادریانو گالیانی ، نایب رئیس میلان لابد با خود فکر می کند که اگر مثلا شوا را در سال ۲۰۰۷ بفروشد حتی یک چهارم قیمتی را که اینک می تواند برای او بگیرد، دریافت نخواهد کرد، اما این بها و قیمتی است که یک تیم طالب موفقیت های درجه اول باید برای آن بپردازد.
یکی از آن موفقیت های احتمالی می تواند تکرار عنوان قهرمانی در سری A باشد. میلان در این ارتباط، ۲۸ آذر مسابقه ای سرنوشت ساز با یوونتوس رقیب اصلی خود و دیگر مدعی این پیکارها در دل آلپی داشت ، ولی فصل طولانی است و نتیجه هیچ تک دیداری و حتی این مسابقه هم به تنهایی نمی تواند چیزی را تعیین کند.
طبعا دیگر هدف تیم کارلو آنچلوتی در این فصل ، فتح جام قهرمانان اروپا همچون سال ۲۰۰۳ است. میلان باید در مرحله یک هشتم نهایی ۲ بار با منچستر یونایتد رودررو شود که بدیهی است نبردهایی بس سنگین خواهد بود.
شروع کار در کی یف
شوا پیش از این که به میلان بیاید و فراتر از امثال فیلیپو اینتزاگی ؛ یان دال توماسون و هرنان کرسپو، گلزن اول این تیم شود به مدت ۵ سال در دیناموکی یف ، مطرح ترین باشگاه اکراین توپ می زد و همان جا بود که ضمن فتح جامهای بیشمار داخلی ، شهرت و اعتبارش را به عنوان یک گلزن بین المللی در رقابت های جام قهرمانان اروپا پایه گذاری کرد.
در فصل ۱۹۹۷-۹۸ بود که او در شب باور نکردنی به تنهایی ۳ گل تکاندهنده زد تا دیناموکی یف در جام اول باشگاهی قاره در زمین بارسلونای اسپانیا به برتری خیره کننده صفر ۴ برسد.
در فصل بعدی ، او ۸ گل دیگر زد تا دیناموکی یف به مرحله نیمه نهایی این جام برسد و اینچنین بود که در جدول رده بندی مردان سال فیفا در جای سوم ایستاد.
او زمان عضویتش در دیناموکی یف و در حالی که ساختار دونتسک مثل امروز یک مدعی پایاپای نشده بود، با این باشگاه ۵بار پیاپی قهرمان لیگ اکراین و ۲مرتبه نیز فاتح جام حذفی این کشور شد.
جای خالی
شوا چه آن موقع و چه حالا، همواره نماد و مظهر تیم ملی اکراین محسوب شده ، ولی با این که در رقابت های انتخابی جامهای ملی مختلفی شرکت کرده و گلهای زیادی هم به ثمر رسانده ، تاکنون همراه این تیمها، نه در دور نهایی جامهای جهانی شرکت کرده و نه در مراحل پایانی جام ملتهای اروپا.
نه این که او نخواسته یا ندرخشیده باشد. مساله این است که دیگر بازیکنان تیم با او همپا نبوده اند و نتوانسته اند وی را همراهی و کامل کنند. همین مساله باعث شده یکی از کارسازترین مهاجمان چند سال اخیر دنیا در صحنه هایی مثل جامهای بزرگ گفته شده ، غایب باشد و دستاوردهایش در سطح ملی به حداقل برسد و جای خالی چنین مساله ای در کارنامه او محسوس باشد.
سومین اکراینی
وقتی او با چنین تداومی برای میلان گل می زند و موثر واقع می شود کارشناسان اجازه دادند او را امسال در صدر فوتبال قاره سبز بنشانند.
به واقع در رای گیری فرانس فوتبال که یک نشریه معتبر فرانسوی و اهداکننده توپ طلاست شوا با برتری محسوس بر دکو، هافبک برزیلی تبار و تبعه پرتغالی بارسلونا و رونالدینیو، ستاره برزیلی همین باشگاه اسپانیایی در صدر ایستاد و پس از اولگ بلوخین در سال ۱۹۷۵ و ایگور بلانوف در ۱۹۸۶ به سومین اکراینی برنده مهمترین جایزه انفرادی فوتبال اروپا بدل شد.
این بازیکن با هوش و سریع که دست پرورده مکتب دیناموکی یف و بهتر بگوییم یکی از شاگردان شایق پرشمار والری لویانوفسکی ، مربی افسانه ای پیشین آن باشگاه است.
حتی سال ۲۰۰۰ نیز در جدول رده بندی مردان سال فیفا برای دومین بار متوالی صاحب رتبه سوم شد. امسال نیز او کنار رونالدینیو و تی یری هانری فرانسوی و آرسنالی نامزد مجدد تصاحب این عنوان بود و دوشنبه شب ۳۰ آذر که نتیجه آرای مربوط در جشن سالانه فیفا در کشور سوئیس اعلام شد، باز به نوعی یک شب فراموش نشدنی برای شوا بود.
جوان مصمم
شوا که پسر یک افسر سابق ارتش سرخ است و همچون اعضای خانواده اش از ۱۹۹۱ به بعد و با استقلال یافتن اکراین از اتحاد شوروی سابق فقط به بهورزی کشورش اندیشیده است ، دلیل اصلی تمام توفیق های پر شمار خود را مصمم بودنش می شمارد.
او جوانی است که هیچگاه خلال و ضعف و بدبینی را به ذهنش راه نمی دهد و خودش می گوید: من هیچ گاه تسلیم نمی شوم و آنقدر تلاش می کنم تا به نتیجه برسم و شاید فرق من با شماری از ورزشکاران برنده کشورم همین مساله باشد. برخی از آنها با هر واقعه ناملایمی از پای در می آیند، اما من دست بردار نیستم.
و یک آدم سیاسی
همین خصلت بود که سبب شد شوچنکو پس از ناکامی نسبی در فصول ۲۰۰۰-۲۰۰۱ و ۲۰۰۱-۲۰۰۲ کالچو و بسیار کم گل زدن در این رقابت ها و مصدومیت ها و نزول آشکار، از فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۳ دوباره اوج بگیرد و مردی شود که می شناسیم ؛ مردی که سیاسی هم هست و در قبال وقایع و ناآرامی های اخیر در کی یف و کشمکش های مربوط به انتخابات ریاست جمهوری در اکراین گفته است:
مردم ما در درجه اول آزادی و دمکراسی را می خواهند و این مساله باید حتما شامل حالشان شود. جایزه توپ طلای من هم هدیه ای است به همه آنها و به تمامی اکراین و شاید وسیله ای در راه رسیدن به این موهبت.