۳۰ آذر ـ ۲۱ دسامبر ـ نظر یک استاد دانشگاه درباره تاریخ نویسی در روزنامه های تهران

یك استاد دانشگاه با ذكر نام و نشانی، در پیامی در دسامبر ۲۰۰۵ از تهران چنین نوشته است: اشاره به «رویدادهای تاریخ» در روزنامه های تهران كاری است مورد تایید، ولی باید به صورتی باشد كه در كشورهای دیگر در رسانه ها منعكس می شود: با هدف «یادآوری» و به مناسبت.
جز مطالب شما كه آن را از روزنامه «ایران» آغاز كرده اید، مطالب سایر نشریات داخلی درباره تاریخ، به صورت كتاب نویسی است. در قرن گذشته، چند استاد در اروپا و آمریكا روش تاریخ نویسی برای رسانه ها را ابداع كردند به نام «جرنالیستیك هیستریوگرافی»، كه اصول و قواعد ویژه دارد و روزنامه های ما نیز باید این قواعد و طرز نگارش را رعایت كنند. به حساب تحقیق اخیر من (فرستنده پیام)، تاریخ نویسی كتابی (آكادمیك) خواننده معمولی را جلب نمی كند و چنین خواننده ای به خواندن تیتر و مشاهده عكس مطالب اكتفا می كند و در نتیجه، اتلاف انرژی و صفحات روزنامه است. من برای نوشتن یك رساله كه آماده شده است، در این زمینه شخصا بررسی كرده و برای یكصد دبیر تاریخ (در دبیرستان ها) پرسشنامه فرستاده بودم. نتیجه این بررسی كتبی ثابت می كند كه ۷۳ درصد دانش آموزان در درس تاریخ نمره خوب نگرفته بودند. از این «درصد»، میزان مخاطبان مطالب تاریخ در یك روزنامه را اگر به صورت كتاب نویسی باشد می توان استنباط كرد و حدس زد.
نظر نگارنده: در درستی نظر استاد تردید نیست. در مورد تاریخ نگاری ژورنالیستی كه استاد گرامی به آن اشاره كرده است، این كار در وطن ما از «روزنامه ایران» آغاز نشد، این نگارنده برای نخستین بار از بهمن ماه سال ۱۳۵۰خورشیدی مطلب «امروز در تاریخ» را برای كانال دوم تلویزیون ملی ( در آن زمان تلویزیون رنگی) تنظیم كردم و بعدا آن را در بولتن روزانه خبرگزاری پارس (ایرنای امروز) برای استفاده مطبوعات قرار دادم و از زمستان سال ۱۳۵۶ هم در صفحه ششم روزنامه اطلاعات منتشر كردم. پیش از روزنامه ایران، این مطالب در ستونی با عكس، در صفحه «دور دنیا» كه در اختیار این نگارنده در «همشهری» بود به چاپ می رسید كه مهندس عطریانفر سردبیركل این روزنامه خواست به «برگی از تاریخ» تغییر عنوان دهد و در صفحه آخر این روزنامه چاپ شود و ....

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز