آرامگاه دهقان سامانی ، شهر کرد

ابوالفتح دهقان سامانی (سیف‌الشعرا) مردی صوفی مسلك و عارف بود كه در میان ایلات بختیاری می‌زیست و در سال 1326 هجری قمری درگذشت. وی كه جهان را در منشور اشراق و عرفان می‌دید، زندگی پررمز و رازی داشت. مقبره این عارف ایلیاتی در حدود 28 كیلومتری شمال شهركرد قرار دارد و مانند زندگی‌اش به شكل عجیب و پررمز و رازی بنا گردیده است. این آرامگاه نزدیك پل زمانخان قرار دارد كه بر روی رودخانه سامان ایجاد شده است. بنای آرامگاه دهقان سامانی از لحاظ شیوه ساخت و نوع معماری بسیار درخور توجه می‌باشد.
غزل زیر از سروده‌های زیبای دهقان سامانی است :
بـاده زنـم، روزگــار اگــر بگـــذارد گردِش چشــمِ نگـار اگــر بگــذارد
پای به ساحـل بـه اختیـار گـذارم گریــه بی‌اختیــار اگــر بگــــذارد
دسـت بـر آن زلـف بیقـرار بـرآرم عشق تو، بر من قرار اگر بگذارد
مـن دگـر از خانه راهِ دشت نگیرم جنبــشِ بــادِ بهــار اگــر بگذارد
از بـرِ تیـرم گریختـن بـوَد آســان غمزه آن شهسـوار اگــر بگــذارد
بانگِ مؤذّن مرا كِشد سویِ مسجد ناله جانسـوز تــار اگــر بگــذارد
پـای دل از حلقه جنون به در آرم سلسلــه زلــفِ یــار اگـر بگـذارد
توبه كند پیشِ پیرِ صومعه دهقان
مغبچــه میگســـار اگـــر بگـــذارد