کپی پشتیبان را فراموش نکنید!

چندین بار چنین اتفاقی برایم پیش آمده بود، ولی هر بار با یك استارت مجدد سیستم، مشكل حل می‌شد. این بار نیز به امید آن كه مشكل حل خواهد شد، كامپیوتر خودم را خاموش و مجدداً آن را روشن كردم و منتظر ماندم تا ویندوز بالا بیاید. ولی این اتفاق نیفتاد. حدس می‌زنید چه اتفاقی پیش آمد؟ با یك صفحه مشكی مواجه شدم كه روی آن نوشته بود:
abort،ignore ،retry ،Drive C not present
من هم دكمه R را فشردم تا سیستم، دوباره سعی كند. ولی با یك صفحه سیاه مواجه شدم. سعی كردم یك بار دیگر سیستم خودم را استارت مجدد كنم. این كار را چند بار انجام دادم، ولی هیچ فایده‌ای نداشت. چشمانم واقعاً سیاهی می‌رفت و در آن لحظه به قدری نگران و ناراحت بودم كه درك آن جز برای كسی كه در موقعیت من قرار گرفته باشد، میسر نیست. پس از ساعت‌ها تلاش و رفتن به قسمت setup اصلی دستگاه، هیچ نتیجه‌ای به دست نیامد و تصمیم گرفتم با واحد پشتیبانی فنی شركت سازنده لپ‌تاپم تماس بگیرم.
فردای آن روز از شركت آمدند و كامپیوتر مرا به قصد تعمیر با خود بردند. تمام اصرار من در موقع تحویل دستگاه این بود كه اطلاعات درون هارددیسك این سیستم برای من حیاتی است و در اسرع وقت به آن اطلاعات نیاز دارم و حاضرم حتی دو برابر مبلغ تعمیر آن را بدهم، ولی كارم سریع انجام شود.
دو روز بعد سیستم من آماده بود و آن را برای من با پست سفارشی ارسال كردند. خوشحال از این‌كه مشكلاتم حل شده است، سیستم را تحویل گرفتم و آن را روشن كردم. همه چیز خوب پیش رفت و ویندوز با سرعت بالا شروع به كار كرد و پیغام خوش آمدید در صفحه نمایان شد و دسكتاپ آیكون‌های خود را یك به یك به من نشان می‌داد. ولی نه. این دسكتاپ من نبود. آیكون‌های آن همه پیش فرض ویندوز بود و از آیكون‌ها و شورت‌كات‌های من خبری نبود. سریع به my computer رفتم. و درایو C: خودم را چك كردم.
در یك لحظه نفسم بند آمده بود. درایو C هیچ اطلاعاتی جز Windows نداشت. سریع به قسمت پشتیبانی فنی شركتی كه سیستم مرا تعمیر كرده بود تلفن زدم، از آن‌ها سؤال كردم كه چرا اطلاعات من پاك شده است؟ مگر نه آن كه من تأكید كرده بودم كه اطلاعات موجود در این سیستم برای من حیاتی است! تنها جوابی كه به من داده شد، اظهار عذرخواهی بود. وقتی كه با مدیر آن بخش صحبت كردم، سؤالی كه از من شد این بود كه مگر شما از اطلاعات خود كپی پشتیبان ندارید؟ و این سؤالی بود كه من نمی‌توانستم به آن جواب دهم؛ چرا كه آخرین كپی پشتیبانی كه گرفته بودم، مربوط به سال پیش بود.
در آن اتفاق من نزدیك ده گیگابایت اطلاعات از جمله اسناد، تحقیق، جزوه‌های دانشگاه، عكس‌ها و مقالات را از دست دادم. به راستی چرا من از اطلاعات خود بكآپ نگرفتم؟ حقیقت را بگویم فكر می‌كردم همیشه اتفاقات بد برای دیگران پیش میآید و به سراغ من نخواهند آمد. من فكر می‌كردم هارددیسك من هیچ وقت خراب نمی‌شود. چون لپ‌تاپم را تازه خریده بودم. پس از آن اتفاق بد به بازار رفتم و یك USB flash جدید و چندین سی‌دی خام خریدم و از آن به بعد هر هفته سه تا چهار بار از اطلاعاتم كپی می‌گرفتم و در فولدرهای جداگانه با ذكر تاریخ بكآپ می گذاشتم.
شاید برای شما جالب باشد كه سه سال بعد از آن اتفاق روزی در شركتی كه در آن مشغول كار هستم، مشغول آماده‌سازی قسمتی از وب‌سایت شركت بودم كه فایل‌های آن را به IIS منتقل كردم و یك Virtual Directory درست كردم به همان نام دایركتوری كه در ROOT داشتم. وقتی در Visual Studio می‌خواستم وب را Publish كنم، سیستم از من سؤال كرد كه به چه نامی می‌خواهید این وب سایت را داشته باشید.
من نیز نامی هم نام با اسم پوشه آن برنامه را دادم. سیستم از من خواست كه تأیید كنم كه آیا می‌خواهید محتویات این شاخه را بازنویسی كنید یا خیر و من تأیید كردم و در صفحه IE برنامه را اجرا كردم و متوجه شدم كه اطلاعات من در آن پوشه از بین رفته است و فولدری خالی دارم كه هیچ اسكریپتی در آن نیست. یكباره نگران شدم و خاطرات آن لپ‌تاپ و از دست دادن اطلاعاتم برایم زنده شد. ولی این بار شانس با من بود؛ چرا‌كه به تازگی از تمامی اطلاعات دستگاهم در كامپیوتر همكارم كپی پشتیبان گرفته بودم.
بیشتر افراد، شركت‌ها و سازمان‌های بزرگ وقتی به فكر می‌افتند كه اتفاق بدی افتاده و اطلاعاتشان از دست رفته است كه زمان حدیث نوش داروی پس از مرگ سهراب است. البته باز جای شكرش باقی است كه حداقل به فكر افتاده‌اند و برای مشكلات بعدی، راه‌حل‌هایی برگزیده‌اند. البته كپی كردن ایمیج از هارددیسك و جایگزین كردن آن ایمیج با ایمیج‌های جدید، كاری غیرمنطقی به نظر نمی‌رسد و می‌تواند شما را از مشكلاتی از قبیل از دست دادن اطلاعات كامپیوترتان در امان دارد، ولی روشی منطقی برای شركت‌های بزرگ و كسانی نیست كه مثلاً می‌خواهند هر چند ساعت از اطلاعات خود كپی بگیرند.
به جای گرفتن كپی كلی از تمامی فایل‌های خودمان می‌توانیم از نرم‌افزارهای مخصوص backup استفاده كنیم. این نرم‌افزارها اطلاعات ما را فشرده می‌سازند و می‌توانیم اطلاعاتمان را حتی روی deviceهایی كه ظرفیت كمی دارند نیز بریزیم. به یاد داشته باشید كه اطلاعاتی كه از آن كپی پشتیبان گرفته‌اید را تنها در كامپیوتر خودتان ذخیره نكنید و آن را در چند كامپیوتر به فاصله مكانی دور قرار دهید.
مثلاً از اطلاعات كامپیوتر خود در اداره نسخه‌ای در منزل داشته باشید و از اطلاعات كامپیوتر منزل نسخه‌ای كپی پشتیبان در محل كار. حتی می توانید مانند من در جی‌میل برخی از اطلاعات مهم خود را ذخیره كنید تا اگر هر دو هارددیسك منزل و محل كار از كار افتاد، اطلاعاتتان در امان باشد. یكی از كارهایی كه می‌توانید انجام دهید، ایجاد كپی پشتیبان از اطلاعات سایت خویش و ارسال خودكار آن به ایمیل خود است. مثلاً طوری سرور را تنظیم نمایید تا مثلاً از برنامه‌ای استفاده كنید كه در آن از تمام جداول بانك‌اطلاعات دو بار در روز كپی‌برداری ‌كند و این اطلاعات را در یك فایل متنی به ایمیل شما بفرستد.

امین صفایی

منبع : ماهنامه شبکه