چشم‏انداز صنعت حمل و نقل امریکا

حمل و نقل ریلی، جاده‏ای و هوایی از بخش‏هایی هستند كه از شكوفایی تجارت جهانی بیشترین بهره را می‏برند. به گفته جف هامفریز مدیر مركز رشد اقتصادی دانشگاه جورجیا و نویسنده چشم‏انداز اقتصادی این ایالت در سال ۲۰۰۶: »آنچه كه بیش از همه به صنعت حمل و نقل امریكا كمك می‏كند، اینست كه كشتی‏هایی كه از سواحل شرقی بار حمل می‏كنند، بیش از بنادر سواحل غربی است.«این تغییر رویه بیشتر مبتنی بر افزایش حمل و نقل دریایی از آسیاست. با این كه بنادری مانند لس‏آنجلس نزدیكتر هستند، بسیاری از شركت‏ها ترجیح می‏دهند راه تمام آبی را تا مراكز پرجمعیت شرقی بپیمایند. هامفریز در این باره افزود: این شرایط به دلیل تراكم بنادر در ساحل غربی و مشكلات حمل و نقل ریلی در كشور تشدید می‏شود. بندر ساوانا در سال ۲۰۰۵، در عرض سه ماه به ركورد رشد حمل و نقل كانتینری رسید. حمل كانتینرهای بیست فوتی با ۲۹/۶ درصد افزایش در ماه سپتامبر نسبت به سال گذشته به ركوردی معادل ۱۶۹ هزار و ۷۵۶ دست یافت. مك ماتینگی مدیر سابق اداره بنادر جورجیا درباره افزایش حمل و نقل دریایی این ایالت گفت: این افزایش بیش از فعالیت اقتصادی منطقه و به این دلیل است كه این بندر نسبت به سایر بنادر مزیت رقابتی دارد. مزیت رقابتی جورجیا به دلیل زیرساخت‏های موجود و سیستم بزرگراهی داخل ایالت است كه از بندر شروع می‏شود و به اقصی نقاط ایالت ادامه می‏یابد. جورجیا برای رقابتی نگه داشتن بنادر خود بیش از ۷۰۰ میلیون دلار در دهه آینده سرمایه‏گذاری خواهد كرد تا امكانات بندر را بهبود بخشد و عمق بندر را نیز از ۴۲ فوت در كم عمق‏ترین نقطه به ۴۸ فوت برساند. سال گذشته ۱۲ میلیون فوت مربع فضای اضافی در بندر ساوانا ساخته شده یا در حال ساخت است یا برای ساخت آن برنامه‏ریزی شده است. جریان رو به رشد كالاها برای شركت‏های حمل و نقل و به خصوص برای آنها كه عملكرد بهتری داشته‏اند، خوش یمن بوده است. حمل و نقل ریلی در این میان از مزایای رقابتی بیشتری برخوردارند چرا كه بهره‏وری آنها بیشتر و هزینه سوختشان پایین‏تر است. هامفریز در این باره گفت: بندر ساوانا خود شبكه راه‏آهن بسیار خوبی دارد كه از آنجا به آتلانتا متصل می‏شود. شبكه ریلی آتلانتا حتی از جورجیا هم بهتر است.پروژه‏های چشم‏انداز اقتصادی برای تعداد حمل و نقل ریلی بیشتر كه سود ظرفیت كمتر در صنایع حمل ونقل را شیرین‏تر می‏كنند به صنعت ریلی كمك می‏كنند تا نرخ‏ها را در مواجهه با تقاضای رو به رشد افزایش دهند.صنایع ریلی از سوخت زغال‏سنگ استفاده می‏كند كه نسبت به سوخت‏های نفتی رشد قیمت بسیار كمتری دارند. بنابراین این صنایع مزایای بیشتری نسبت به كامیون دارند به ویژه هنگامی كه مسافت‏ها طولانی‏تر شوند. از طرف دیگر، حمل و نقل جاده‏ای در مسافت‏های كوتاه‏تر هم باید بهتر عمل كنند چرا كه حمل و نقل در مسافت‏های طولانی از بنادر سواحل غربی به شدت كاهش یافته‏اند. به علاوه كامیون‏ها در حال حاضر مجبور به پرداخت هزینه سوخت بیشتری هستند. هامفریز ادامه داد: اكنون مهمترین مسئله هزینه سوخت نیست، بلكه مهمترین مسئله این است كه دسترسی به سوخت محدود شده است. تاكنون كامیون‏ها می‏توانستند هرقدر سوخت كه لازم دارند بخرند، اما تهیه سوخت در حال حاضر به مشكلی نگران‏كننده تبدیل شده است. تنها ابری كه در آسمان صنعت حمل و نقل امریكا دیده می‏شود، حمل و نقل هوایی مسافر و به خصوص خطوط هوایی دلتا و مشكلات مالی اخیر آنست. در حالیكه حمل ونقل بار به رغم هزینه‏های سوخت بالا، عملكرد قابل قبولی دارد. حمل و نقل مسافر با مشكلات هزینه‏های قانونی بالا برای زیرساخت‏ها، سرمایه‏های جاری و حقوق كارمندان دست به گریبان است. هامفریز دراین باره گفت: تصور می‏كنم خوب است كه این شركت ورشكست شده زیرا اكنون می‏تواند فرایند بازسازی را آغاز كند و هزینه‏های قانونی را پشت سر بگذارد. هامفریز اعتقاد دارد در حالیكه قراردادهای كوتاه مدت در طول یكی، دو سال ملغی می‏شوند، سطح جابجایی مسافر می‏تواند به مقدار قبلی خود بازگردد و مجموع كارمندان نیز به سطح حقوق پایینتری بازگردند.

مرجان شهریاری

منبع : مجله گسترش صنعت