قرصهای اکستازی،این شادی آوران قاتل

در دهه ۱۹۵۰ نظامیان آمریكا آن را به صورت دارویی مركب مورد آزمایش قرار دادند و در دهه ۱۹۶۰ مصرف وسیع آن توسط انسان‌ها آغاز گردیدو تا سال ۱۹۸۵ به دلیل توانایی MDMA در ایجاد روابط گرم و صمیمی و باز پزشكان و متخصصان آن را به عنوان درمان كننده بیماران روانی مورد استفاده قرار می‌دادند. این دارو به طور معمول از طریق خورانی به مقدار ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلی‌گرم مصرف و اثرات اولیه بین ۲۰ تا ۴۰ دقیقه پس از مصرف تجویز می‌شود و در ۲ تا ۴ ساعت پس از مصرف به مرحله اوج می‌رسد. MDMA با تأثیر بر نرون‌های حاوی سروتونین و آكسون‌ها باعث اختلال در حواس شده و آثار چون: تغییر در ادراك زمانی، تغییر در ادراك بینایی، تغییرات گفتاری، كاهش دفاعی بدن و ... را ۲ تا ۴ دقیقه پس از مصرف ایجاد می‌كند و در ادامه باعث كاهش خواب، كاهش توان و تمایل به انجام كارهای فكری و بدنی، خستگی و ... می‌شود.توطئه گران غربی به سركردگی آمریكا با حضور طالبان در افغانستان و ایجاد چهره‌ای ناخوشایند از اسلام در ادامه میزان تولید موادمخدر در افغانستان را روز به روز افزایش دادند تا اینكه این میزان در سال ۱۹۹۹ بالغ بر ۴۵۰۰ تن گردید. در سال ۲۰۰۰ نیز براساس نقشه از پیش طراحی شده تولید در افغانستان توسط طالبان ممنوع اعلام شد و تولید ۴۵۰۰ تنی سال قبل ناگهان به ۲۸۰ تن كاهش یافت. لذا از همان سال یعنی سال ۲۰۰۰ ورود و مصرف قرصهای روانگردان اكسی تیسی در كشور ایران رواج بیشتری یافت و این تولیدات دنیای غرب وارد كشور شد نكته جالب اینكه در سال ۲۰۰۱ با توجه به اینكه مهره‌ای بنام طالبان دیگر خوشایند جامعه نبود و مأموریت آن هم به اتمام رسیده بود با اجرای نقشه ۱۱ سپتامبر این مهره جای خود را به نظامیان آمریكایی داد تا با حضور در افغانستان ضمن افزایش تولید مواد افیونی نظارتی مستقیم بر ورود قرصهای روانگردان و مواد افیونی به كشور جمهوری اسلامی ایران بر عهده بگیرند. اكس‌تیسی از سال ۲۰۰۱ براساس توطئه غریبان به سركردگی آمریكا با تحولاتی كه توسط گروه طالبان در منطقه علی‌الخصوص افغانستان ایجاد شد رواج یافت و در بین جامعه و مخصوصاً نسل جوان مصرف كنندگانی را جذب نمود.متلین دیوكسی مت آمفنامین MDMA كه بعنوان اكس تیسی، آدام، E ، XTC و X هم شناخته میشود شبه – آمفتامین مصنوعی است با خواص توهم زایی و تحریك‌كنندگی. این دارو كه دارای خواص و اثرات مخرب كم نظیری است از تولید و مصرف آن در جولای ۱۹۸۵ با قرار گرفتن در طبقه I داروها (مواد غیر مجازی كه دارای هیچگونه خواص و كاربردهای دارویی و پزشكی نیستند ) غیر قانونی اعلام گردید ولی در سالهای اخیر مصرف آن بطور روز افزون در سراسر جهان رواج یافته است و شاید بتوان گفت مهمترین اثر مصرف تركیبی آن با سایر داروها ایجاد احساسات عمیق و پایدار در دلبستگی و پیوستگی می‌باشد. مصرف حتی یک بار قرص های روانگردان می تواند به مرگ فرد بینجامد .کارشناسان و آسیب شناسان اجتماعی در بررسی عوارض و خطرات مصرف قرصهای اکستازی، ضمن برشمردن خطرات بی شمار قرص های توهم زا و روانگردان، تاکید کردند حتی یک بار مصرف آنها برای امتحان یا تجربه بسیار خطرناک است و ممکن است عوارض جبران ناپذیر طولانی مدت و حتی مرگ را به همراه داشته باشد. دکتر نوری روانپزشک ، با تاکید بر این که اکستازی یک ماده مخدر نیست افزود: اکستازی مثل آمفتامین و کوکائین یک محرک است اما این دلیل نمی شود بپنداریم که وابستگی و اعتیاد به دنبال ندارد. مخدر ایجاد تخدیر می کند ولی در مورد اکستازی فرد بی خواب و بی قرار و بیش فعال می شود و در نتیجه این فعالیت زیاد، روزهای بعد دچار کوفتگی و بی حالی است. به گفته وی اوج اثر ماده موثر در این قرص ها دو تا سه ساعت بعد که فرد انرژیک است. سپس میزان این ماده در خون پایین می آید و ۲۴ ساعت طول می کشد تا این ماده کاملا از خون خارج شود. دیده شده که در ساعات کاهش میزان این ماده در خون( دقیقا شبیه موارد مشابه گزارش شده در مورد مصرف کوکائین) فرد حاضر است برای حفظ حالتی که دارد و مصرف دوباره آن، دست به هر کاری بزند. بعلاوه فرد به شدت نیاز به تکرار تجربه قبلی دارد و از نظر علمی هرگونه مصرف اجباری حتی بدون وابستگی جسمانی، اعتیاد نام دارد.دکتر نوری در ادامه تشریح کرد: اگرچه در صورت عدم مصرف اکستازی، عوارضی از قبیل آنچه برای تریاک یا حشیش و سایر مواد اعتیاد آور می شناسیم، رخ نمی دهد اما این نباید ما را دچار اشتباه کند که فکر کنیم مصرف اکستازی به دلیل
عدم ایجاد عوارض جسمی اعتیاد آور نیست. برعکس، فرد به شدت مایل به تکرارحالت پس از مصرف است و طبق تعریف، این وابستگی روانی مترادف اعتیاد است. وی افزود : برای ترک کردن مصرف این ماده لازم است حتما به یک روان شناس یا روان پزشک مراجعه کرد.روانشناس با روشها و دارو و درمان های خاصی می تواند اثرات سوء این ماده را بکاهد و به فرد کمک کند زودتر به زندگی عادی برگردد. اگرچه بعضی حالات مثل حالات پارانویا یا حملات جنون و توهمات فرد که می پندارد تحت تعقیب است یا بدبینی به اطرافیان و مشاهده چیزهایی که دیگران نمی بینند ممکن است هرگز درمان نشوند.
عوارض اکستازی
دکتر نوری اعتقاد دارد : حواس کسی که از این ماده مصرف می کند، قوی می شود و به دلیل تقویت ادراک، فرد از موسیقی یا حتی خوردن و آشامیدن نیز احساس لذت فوق العاده می کند و می پندارد خلاقیت دوچندان یافته است. به دلیل افزایش حس ها، توانایی برقراری ارتباط تقویت می شود و در نتیجه فرد علاقه به صحبت کردن با دیگران، برقراری رابطه عاطفی و در آغوش گرفتن دیگران دارد که همین افزایش کاذب شعور عاطفی می تواند عامل انجام رفتارهای پرخطر جنسی باشد. این روانشناس تاکید کرد : گهگاه انسان های کمرو که در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل هستند، می پندارند با مصرف این قرص می توانند این مشکل را برطرف کنند. از طرف دیگر شنیده می شود که بسیاری از آنها که افسردگی های خفیف یا مزمن دارند، از این قرص مصرف می کنند غافل از آنکه روزهای بعد از مصرف این قرص، حتی تا هفته ها افسردگی شدید تری گریبان مصرف کننده را می گیرد. دکتر نوری افزود : از دیگر عوارض مصرف این قرص ها، اختلالات بینایی، کاهش اشتها، توهمات بینایی، افزایش ضربان قلب و فشارخون، بی قراری، تغییر نامناسب دمای بدن، نیاز به نوشیدن آب و مایعات است. اما اکستازی عوارض خطرناک دیگری هم دارد، از آن جمله مختل شدن فعالیت هیپوتالاموس، از دست رفتن کنترل فرد بر گفتار و رفتار، اختلال حافظه کوتاه مدت، احتمال ورم مغز به دلیل مصرف زیاد آب و عدم خروج آن از بدن، کاهش نمک و الکترولیت ها، وجود مشکلات جنسی، احساس افسردگی در دراز مدت، سردرد، سرگیجه و بی خوابی، جنون، حملات هراس و مرگ هستند. به گفته این کارشناس آنچه بیش از همه خطرناک است، وجود ناخالصی هایی است که در ساخت این قرص به کار می رود و ممکن است منجر به مرگ شود. مخصوصا که در کشور ما عده ای سودجو گچ یا دیازپام و حتی مواد خطرناک دیگری را به این قرص می افزایند که خالص بودن آن را پایین می آورد و به دلیل ناهمگونی با ماده MDMA می تواند بسیار خطرناک تر از مصرف MDMA به تنهایی باشد. ضمن اینکه اغلب این قرص ها در ایران فاقد ماده اصلی آن است. از سوی دیگر مصرف همزمان آن با مشروبات الکلی یا سایر مخدر ها می تواند اثرات مرگبار آن را صدچندان کند.وی مهم ترین عوامل ترغیب کننده افراد به مصرف این قرص را خجالت، ناتوانی از رد کردن درخواست دیگران و فشار دوستان، حس بزرگ شدن، کاهش افسردگی، افزایش تمایلات عاطفی، دست کم گرفتن خطر و ماجراجویی عنوان کرد و گفت: فرد می پندارد برای او هم همان حس هایی که برای دوستش رخ داده، رخ می دهد بی اینکه دچار عوارض آن شود، غافل از اینکه اثر و عملکرد این ماده مثل همه مواد های دیگر در بدن افراد مختلف متفاوت است و نه تنها ممکن است فرد را دچار خلسه مورد نظر نکند که بسیار امکان دارد اورا دچار عوارض جبران ناپذیر آن کند. او اظهار کرد : بعلاوه در مورد ترک آن باید گفت تقریبا ربط مستقیمی میان اراده و اعتیاد وجود ندارد. آنچه در مورد این مواد رخ می دهد، اثر بر چرخه پاداش ذهنی است و فرد برای تکرار لذت مایل است استفاده از آن ماده را -هرقدر خطرناک- تکرار کند.

منبع : مجله خانواده سبز