بررسی پتانسیل برانگیخته چشمی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه و افراد با سابقه پیوند کلیه

● زمینه و اهداف:
در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه علاوه بر نوروپاتی پریفرال که باعث کاهش سرعت هدایت عصبی محیطی می شود، اختلال هدایتی در مسیر بینایی به صورت مختل شدن پتانسیل برانگیخته چشمی (Visual Evoked Potential) نیز گزارش شده است. در این مطالعه پتانسیل برانگیخته چشمی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه تحت همودیالیز و بیماران پیوند شده انجام و مقایسه شد.
● روش بررسی:
مطالعه روی ۳۳ بیمار انجام شد که شامل دو گروه بودند: ۱۷ بیمار تحت همودیالیز در محدوده سنی ۶۰-۱۹ سال و ۱۶ بیمار با سابقه پیوند کلیه در محدوده سنی ۵۷-۱۹ سال.
بعد از رد دیابت و معاینه افتالمولوژیک، PSVEP (Pattern Shift VEP) در زاویه ۳۴ دقیقه در شرایط یکسان برای تمام افراد انجام شد و زمان تاخیر (Latency) و دامنه (Amplitude) موج P۱۰۰ بین دو گروه با T-Test مقایسه گردید.
● یافته ها:
۳۵% بیماران همودیالیزی اختلال VEP به صورت طولانی شدن P۱۰۰ داشتند در حالی که در تمام بیماران پیوند شده VEP نرمال بود.
میانگین زمان تاخیر موج P۱۰۰ در زاویه ۳۴ دقیقه در بیماران دیالیزی ۱۱۰ msو در بیماران پیوند شده۱۰۳ ms بود و بین دو گروه از نظر آماری اختلاف معنی دار وجود داشت(P<۰.۰۵) . دامنه موج P۱۰۰ در بیماران همودیالیزی۶.۹ µv و در بیماران پیوندیµv ۹.۴ به دست آمد(P>۰.۰۵) . ارتباط VEP با فشار خون، کراتینین، هموگلوبین، PTH سرم، طول مدت دیالیز و مدت پیوند معنی دار نبود .(p<۰.۰۵)
● نتیجه گیری:
نتایج فوق نشانگر اختلاف عملکرد مسیر بینایی به صورت طولانی شدن موج P۱۰۰ در VEP در نارسایی مزمن کلیه است که بعد از پیوند موفقیت آمیز کلیه بهبود قابل توجه نشان می دهد.

وحید توپچی زاده تبریزیان
محمدصادق صدیق مستوفی
حسن ارگانی
محمد انعامی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی