به مناسبت میلاد امام حسن(ع)

● پسر آسمانی
کتاب امام حسن(ع) از مجموعه با علی یاعلی نوشته فریبا کلهر است و تصویرهای آن را علیرضا گلدوزیان کشیده است. این مجموعه که امامان بزرگوارمان را به ما می شناساند توسط انتشارات آستان قدس رضوی چاپ و منتشر شده است.
اگر می خواهید با لحظه هایی از زندگی امام حسن(ع)، امام دوم ما، آشنا شوید بیایید چند صفحه از کتاب را باهم بخوانیم.
● پسر آسمانی
▪ فاطمه:
پسرمان به دنیا آمده است. چشممان روشن علی جان! اسم او را چه بگذاریم؟
▪ علی:
پسرمان چه زیباست! پسرمان چه آسمانی است! اما اسمش؟ من بگویم؟! هرگز، هرگز تا رسول خدا هست من اسمی برای پسرم انتخاب نمی کنم.
▪ فاطمه:
پدرجان! برای او نامی انتخاب کنید!
▪ رسول خدا:
کودک را به من بدهید می خواهم در گوش راستش اذان بگویم. می خواهم در گوش چپش اِقامه بگویم و نامش حسن اسم نوه ام را حسن می گذارم اسمی که قبل از این بر هیچ کودکی گذاشته نشده است…
بگذار سگ را دور کنم
سگی گرسنه و رانده شده چشم به لقمه ای داشت که در دست امام حسن(ع) بود.
لقمه اول نصیب سگ شد.
لقمه بعد، برای خود امام بود.
لقمهٌ سوم، باز هم نصیب سگ شد.
مردی گفت: ای امام اجازه می دهی سگ را دور کنم؟
امام حسن فرمود: بگذار بماند. از خدا خجالت می کشم که من، چیزی بخورم و جانداری نگاهم کند.
شیرین ترین دعا
نخل، خاموش
بی یار، بی میوه، تنها
مرد می گوید:
کاش این درخت بی بار نبود
بی خرما نبود
میوه داشت.
امام حسن می پرسد:
پس دلت خرما می خواهد؟
سپس دست ها رو به خدا…
کمی بعد،
خرمایی تازه در دامان مرد!
مرد می گوید:
این سحر است
جادوست!
درخت بی بار
بار داده است
میوه داده است
این سحر و جادوست!
امام حسن می گوید:
این نه سحر است
نه جادوست.
فقط دعای من مستجاب شد
دعای پسر رسول خدا(ص).
کمی بعد؛
نخلی پر هیاهو
و مرد بالای درخت
دامنش پر از خرمای شیرین
رسیده…

منبع : روزنامه اطلاعات