نوشیدنی های آرام بخش

●چای گلاسه:
عده ای عادت دارند، چای را به صورت گلاسه میل كنند؛ بنابراین آن را سرد می كنند و یا فنجان خود را كنار یخ قرار می دهند. اما صرف چای به این طریق خوب نیست و طعم و مزه ی خوبی هم ندارد. در مقابل با روش پیش نهادی زیر می توان چای گلاسه ی مطبوع تری تهیه كرد.
●طرز تهیه ی چای گلاسه:
برای تهیه ی چای گلاسه بهتر است لیوان بزرگی را انتخاب كرده و چند تكه ی كوچك یخ در ته آن بیاندازید و سپس چای را بر روی آن ریخته و چند قطره آب لیموی ترش تازه به آن اضافه كنید. چای گلاسه، خوش طعم آماده است؛ می توانید آن را با قند میل كنید.
●چای سفید:
این چای، نوع دیگری ازخانواده ی چای و به رنگ سفید است كه به علت گران بودن قیمت و ناشناخته بودن خواص درمانی آن برای عموم، چندان مورد استقبال قرار نگرفته است. برگ های این چای، سفید رنگ و دارای مزه طعم خاص است كه اگر به آن عادت پیدا كنید، چایی بسیارگوارا و خوش مزه است.
●خواص چای سفید:
چای سفید ، یك آرام بخش قوی و موثر برای اعصاب (به ویژه در موارد پرخاشگری ) می باشد. هم چنین تا حدودی قابض بوده و به كودكان، می تواند علاوه بر جبران كم آبی بدن نقش درمانی را نیز ایفا كند.
●طریقه ی مصرف چای سفید:
چای سفید می تواند جانشین چای روزانه شود؛ از این رو می توان یك یا دو نوبت از مصرف چای روزانه را به آن اختصاص داد. طرز تهیه ی چای سفید همانند دیگر چای هاست و در هنگام شروع بیماری اسهال در كودكان، اگر همراه با استفراغ نباشد می توان از آن استفاده كرد.
●چای قرمز یاچای ترش:
در میان گیاهانی كه نام چای را به خود گرفته اند، چای قرمز یا چای ترش كه به آن چای مكه هم می گویند، به علت رنگ، طعم و خاصیت ویژه ای كه دارد، جایگاه بس عظیم و مهمی را در به خود اختصاص داده است.
گل برگ های این گیاه همان طور كه از نامش بر می آید، دارای رنگی قرمز و طعمی ترش مزه هستند .
●خواص چای قرمز:
چای قرمز، خون را تصفیه و رقیق میكند و دارای خواص درمانی است.
●طریقه ی مصرف چای قرمز:
افرادی كه دارای قند، چربی و فشارخون بالا هستند، می توانند یك تا دو نوبت از چای روزانه خود را به چای قرمز اختصاص دهند. و برای هر بار مصرف، ۵ گرم از گل برگ های چای قرمز را در داخل یك فنجان ریخته و سپس آب جوش بر روی آن بریزند و سرپوشی گذاشته، ۱۰ دقیقه بماند تا دم بكشد، سپس صاف كرده و میل نمایند.
●چای فرانسه:
دارویی عالی برای آرامش
بادرنجبویه (MELISSE) در میان ادویه های معطر موقعیتی عالی دارد . در كتاب های داروشناسی قدیم یونان از آن این گونه یاد كرده اند:
«ملیس مفرح قلب است؛ به هضم غذا كمك میكند، راه تغذیه ی مغز را می گشاید و قلب را تقویت میكند. در ناراحتی های شبانه و بی خوابی ها، افكار ناهنجار به خصوص غم زدگی ها را از مغز بیرون می راند».
«ابن سینا» نیز بر این موارد تاكید كرده و در موارد فوق از آن استفاده می كرده است.
گیاه شناسان ملیس راشفای اغلب دردها می دانند و معتقدند كه عصاره ی ملیس قوت و سلامتی را به بیماران و افراد خسته باز میگرداند.
«لمری» گیاه شناس معروف گفته است؛ نام این گیاه از نام عسل گرفته شده است. یعنی گلی كه زنبور عسل به آن راغب است. ملیس یا بادرنجبویه ی طبی را فلفل زنبور عسل یا چای فرانسه نیز نامیده اند.
●اثرات درمانی بادرنجبویه:
این گیاه به خصوص آرام كننده، ضد فشارهای عصبی، ضد خستگی و كمبودهای بدنی است، و به عنوان یك آرام بخش درناراحتی عصبی، سرگیجه، سنكوپ، برونشیت، تشنج و قولنج كاربرد دارد
افرادی كه ناراحتی های گوارشی با منشاء عصبی دارند، یك تقویت كننده، به ویژه برای تقویت معده، استفراغ های عصبی و دل پیچه ها استفاده نمایند. ملیس معرق (عرق آور) بوده و لذا سموم بدن را خارج كرده و خون را صاف میكند.
ملیس را داروی شفابخش هیستری (hysteria) نیز خوانده اند. اشخاص عصبی، زودرنج و حساس، در آب ملیس دارویی عالی برای آرامش خود خواهند یافت.هم چنین ملیس را داروی تقویت قلبی به ویژه در موارد (آریتمی، هیجان، تشنج و...) دانسته اند.
●طریقه ی مصرف بادرنجبویه:
طریقه ی مصرف این گیاه همانند چای است و می توان آن را مانند چای دم كرده و روزی ۳-۲ فنجان از آن جای گزین چای نمود. مصرف طولانی مدت این گیاه، هیچ گونه سمیتی نداشته و می توانند تاثیر خوبی روی سلامت و شادابی داشته باشد. برای این منظور می توان هر بار ۵ گرم مخلوطی از سرشاخه های ملیس كه به آن بادرنجبویه هم می گویند، با برگ ملیس مخلوط نموده و با یك فنجان آب جوش آن را به مدت ۲۰ دقیقه دم كرده، سپس صاف نموده و استفاده كرد.
●عرق بادرنجبویه (آب ملیس):
آب ملیس واقعی از تبخیر این گیاه (گیاه تازه) تهیه می شود و مقدار مصرف روزانه ی آن بدین قرار است:
یك فنجان از عرق گیاه را با یك لیوان آب سرد مخلوط كرده و دو قسمت می نماییم و روزی ۲ بار و هر بار تیمی از مخلوط فوق را مصرف می كنیم.
●چای ورون یا چای عربی:
شربت های سحرآمیز و شفابخش
این گیاه را به علت كمك به خروج سنگ از مثانه ورون نامیده اند. علاوه بر آن، ورون را علف مقدس یا علف جادوگر نیز، نامگذاری كرده اند. زیرا كه جادوگران با آن، روغن ها و شربت های سحرآمیز و شفابخش می ساختند. اصل ورون متعلق به آمریكای جنوبی است و از آن جا به جنوب فرانسه و آفریقا آورده شده است.
ورون یا «شاسترن»، انواع مختلفی دارد. اما نوع معطر آن كه عطر لیمویی دارد و به همین جهت نیز به آن به لیمو هم می گویند مورد نظر است. ورون معطر به چای عربی نیز معروف است. این گیاه در قدیم ونوس نامیده می شده است. زیرا كه معتقد بودند كه این گیاه دارای خاصیت تقویت كنندگی و محرك بوده و موجب توالد و تناسل می باشد.
●ورون (ونوس) نیروی جوانی را به انسان باز میگرداند.
خواص ورون: ورون گیاهی است؛ آرام كننده های دردهای عصبی از جمله سردردهای میگرنی ،ضد تشنج و خستگی های روحی، تقویت كننده ی قلب و دستگاه گوارش، تب بر و قابض و دافع سنگ های مثانه. علاوه بر اینها ورون چایی است مفرح و نشاطانگیز كه شورو نشاط و انرژی های جوانی را به انسان باز می گرداند.
●طریقه ی مصرف چای ورون:
این چای در آفریقای شمالی مصرف بسیار معمولی دارد، و برای تهیه آن ۲۰-۱۵ گرم از برگ آن را در ۴ لیوان آب جوش ریخته و دم می كنند و مانند چای، بعد از غذای مصرف می نمایند. مصرف چای ورون بعد از غذا، برخلاف چای معمولی، اختلال در جذب آهن به وجود نمی آورد.
برای مصرف فردی، می توان مقدار ۵ گرم از برگ ورون را در یك لیوان آب جوش ریخته و پس از دم كشیدن، صاف نموده و با نبات میل كرد.
در سالهای اخیر ،برخی از شركت های سازنده ی داروهای گیاهی، اقدام به تهیه و بسته بندی چای ورون به صورت كیسه ای، و در بسته های ۲۰ تایی نموده اند كه این گونه مصرف چای ورون هم از نظر بهداشتی و هم به جهت سهولت مصرف، مناسب تر است و همانند چای می توان یك كیسه ازچای ورون را در یك لیوان آب جوش قرارداد، و ۵ دقیقه ی بعد آن را شیرین كرده و مصرف نمود. طرز تهیه ی شربت ورون، شربت ورون همانند چای گلاسه است. كافی است یك لیوان از چای آماده شده ی ورون را با كمی شكر و چند قطعه یخ مخلوط نموده و پس از سرد شدن نوش جان كنید.