چالش‌های عمده تلفن همراه در کشور و نشست‌های ...

چند روز گذشته مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام نشستی تحت عنوان «نشست تخصصی بررسی مسایل تلفن همراه» برگزار کرد. در دعوت‌نامه این نشست آماده بود: «امروزه با گسترش خدمات تلفن همراه در ایران و افزایش تعداد خطوط تلفن همراه توسط اپراتورهای مختلف؛ مسایل اجتماعی و فرهنگی جدیدی گریبانگیر جامعه شده است که بررسی ابعاد مختلف آن نیازمند مطالعه؛ تحقیق و بحث و گفت‌وگو است. از سوی دیگر این فناوری ارتباطی که دارای کاربردهای متعدد در امور اجتماعی و اقتصادی است مسایل و مشکلات، خاصی را به همراه داشته و نحوه سرویس‌دهی شبکه‌های مخابراتی، اختلالات شبکه، هزینه‌های مکالمات تبعات و آثار اجتماعی و فرهنگی آن از جمله مسایل چالش برانگیز در حوزه عمومی جامعه بوده است.»
قرار بود در این نشست دست‌اندرکاران اپراتورهای تلفن همراه در ایران در کنار مسئولان و کارشناسان اپراتورهای پیامک، مسئولان نهادهای صنفی تولید و توزیع گوشی تلفن همراه و اساتید و کارشناسان و پژوهشگران این حوزه گرد هم آیند تا به بحث و بررسی درباره این مسایل و مشکلات پرداخته و راهکارهای موردنظر خود را ارایه دهند. فارغ از برگزاری چنین نشست‌هایی که بدون شک جای خالی آن در حوزه تلفن همراه کشور احساس می‌شود اما برداشت شخصی که بعد از حضور در این نشست داشتم بیانگر حقایق تلخی است که متاسفانه طعم آن از چندی پیش زیر زبان کارشناسان حوزه احساس می‌شود.
متاسفانه یا خوشبختانه هیچکدام از مدیران‌عامل اپراتورهای اول و دوم نه تنها برای بررسی مشکلات دستور جلسه حاضر به شرکت در این نشست نشدند بلکه افراد جایگزین نیز بدون شک در جایگاه پاسخگویی به مشکلات پیش روی این حوزه نبودند. رئوس مطالب مطرح شده در این نشست نیز تنها بیان تیتروار گزارش‌هایی بود که پیش از این در مطبوعات و رسانه‌های گروهی منتشر شده بود و طبیعتا پاسخ افراد حاضر در جلسه نیز همان پاسخ‌های تکراری و کلیشه‌ای بود که بارها و بارها اعلام شده بود. آنچه به نظر می‌رسید نشان از عدم تسلط و یا حتی تحقیق مدیران جلسه نسبت به مسایل تلفن همراه داشت. آیا واقعا با بازگو کردن تیتر خبرهای روزنامه‌ها و رادیو می‌توان بر اداره جلسه‌ای که قرار است چالش‌های مربوط به حوزه تلفن همراه را پیگیری می‌کند اشراف داشت؟
آیا حضور نمایندگانی که در پاره‌ای از مسایل جواب پیش پا افتاده‌ترین سوال‌ها را به مدیران بالادستی خود ( که از حضور در جلسه سرباز زدن) می‌سپارند می‌تواند در پیشبرد اهداف این نشست موثر باشد؟ آیا استفاده از بلوتوث و ارزان شدن قیمت سیم‌کارت دولتی در بازار آزاد نسبت به قیمت ثبت‌نامی آن چالش پیش روی حوزه تلفن همراه است؟! چرا در این نشست از قرارداد سطح خدمات مشترکان تلفن همراه که به باور تمام کارشناسان معضل اصلی این حوزه بوده هیچ صحبتی به میان نیامد؟ چرا افزایش خودسرانه تعرفه پیامک علیرغم مخالفت کارشناسان جایی در چالش‌های مدنظر مجمع تشخیص مصلحت نظام نداشت؟
چرا استفاده از سرویس‌های ارزش افزوده تنها به رویایی برای ۳۰ میلیون کاربر همراه اول تبدیل شده است و زمانی که از مسولان امر پیرامون عدم ارایه سرویس‌هایی از این دست سوال می‌شود با پاسخی همچون انشاالله در آینده‌ای نزدیک و یا فعلا افزایش مشترک مهمترین برنامه است، سر و ته قضیه هم آورده می‌شود؟ چرا زمانی که فرستاده شرکت ارتباطات سیار در ابتدای سخنان خود ارایه پاسخ به سوالات هرچند جزیی ابتدای بحث را منوط به ارسال کتبی سوالات به مجموعه زیربطش دانست هیچ واکنشی از سوی مدیران جلسه داده نشد؟ مگر قرار نبود که پاسخ این سوالات در این نشست ارایه شود؟ اگر قرار نبود چرا ۲۰ دقیقه زمان در ابتدای جلسه برای طرح این مسایل مطرح شد؟
آیا مدیران این جلسه از فعالیت منسجم بخش خصوصی در زمینه ارایه نرم‌افزارهای ویژه تلفن همراه اطلاع دارند؟ اگر پاسخ این سوال مثبت است چطور زمانی که نماینده همراه اول خبر واگذاری خدماتی از این دست را به قطب علمی و دانشگاهی کشور داد ( آن هم قطبی که در اولین تجربه‌اش با شکست بی‌چون و چرا روبرو بود) نمایندگان نهادی که (مجمج تشخیص مصلحت نظام) خود را در راس دفاع از اصل ۴۴ و واگذاری امور به بخش خصوص می‌دادند موضعی از خود نشان ندادند؟ آیا مرکز تحقیقات استراتژیک تا به حال نظرسنجی‌ای از میزان رضایت مشترکان همراه اول انجام داده است؟ قطعا پاسخ این سوال منفی است. چرا که اگر این چنین نبود در برابر اظهارنظر نماینده این شرکت پیرامون افزایش میزان رضایت‌مندی کاربران همراه اول از این اپراتور، سکوت فضای سالن را پر نمی‌کرد!.
اگر قرار است مشکلات و چالش‌های پیش روی تلفن همراه در کشور بررسی شود چرا پیش از برگزاری این نشست تعامل و یا گفت‌وگویی با خبرنگاران تخصصی این حوزه صورت نگرفت؟! به هر حال آنچه مسلم است آنست که مراسم فوق تنها قطره‌ای بسیار کوچک در برابر سیل مشکلات پیش روی این حوزه بود که ای‌کاش پیش از برگزاری آن اندکی تعامل و تحقیق در این بخش صورت می‌گرفت. در پایان نیز از آنجایی که چندسالی است از نزدیک با مشکلات پیش روی این حوزه روبرو بوده باور دارم که ادامه جلساتی از این دست تنها می‌تواند بر آرشیو مشکلات موجود کمک کند نه حل آن.

منبع : اخبار فن‌آوری اطلاعات ایتنا