جان تاکر باید بمیرد - JOHN TUCKER MUST DIE

سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : کارن لاندر، باب کوپر و مایکل برنبام
کارگردان : بتی تامس
فیلمنامه‌نویس : جف لوئل
فیلمبردار : آنتونی ب. ریچموند
آهنگساز(موسیقی متن) : ریچارد گیبز
هنرپیشگان : جسی متکاف، سوفیا بوش، آشانتی، آری‌یل کبل، بریتانی اسنو، پن بجلی، جنی مکارتی، فاستو فاسانو، کوین مک‌نالتی و پاتریشا دریک
نوع فیلم : رنگی، ۸۷ دقیقه


̎جان تاکر̎ (متکاف) مهم‌ترین شاگرد دبیرستان‌شان است: او کاپیتان و ستارهٔ تیم بسکت‌بال مدرسه است، حسابی پولدار و خوش‌سیما و جذاب است و با هرکس می‌تواند حشر و نشر داشته باشد، اما همین ویژگی اخیر دردسر بزرگی برایش می‌تراشد: سه تن از دخترهای هم‌مدرسه‌ای‌اش، ̎هیتر̎ (آشانتی)، ̎بتی̎ (بوش) و ̎کری̎ (کبل) کاشف به عمل می‌آورند که هم‌زمان، با او رفت‌وآمد دارند. دخترها برای بی‌آبرو کردن ̎جان̎، نقشه‌ای می‌چینند ـ آنان ̎کیت̎ (اسنو)، دختری جذاب ولی دست‌وپاچلفتی را که از بچه‌های تازهٔ مدرسه است انتخاب می‌کنند و خیلی زود یادش می‌دهند که چه‌طور دل ̎جان̎ را به‌دست آورد. وقتی ̎کیت̎ در این کارش موفق می‌شود. قرار است بلافاصله ̎جان̎ را ول کند و بدین ترتیب یادش دهد که شکستن قلب مردم یعنی چه. اما این‌طور که پیداست، ظاهراً نخستین مراحل این نقشه چنان خوب اجرا می‌شود که ̎جان̎ و ̎کیت̎ واقعاً دل‌باختهٔ یک‌دیگر می‌شوند.
● این کمدی انتقامِ جوانانه ـ که البته خشونتش کمتر از آن چیزی است که عنوانش القا می‌کند ـ از فرمول متحد کردن یک قهرمان احساساتی با سه دختر دبیرستانی سلطه‌جو استفاده کرده است؛ ولی این بار مأموریت این‌ها از میان برداشتن دختران بدجنس نیست بلکه کم کردن روی پسرش است که قلب خیلی‌ها را شکسته است. چرخش‌های قابل پیش‌بینی‌ روائی با کارگردانی پرانرژی و گرم و بازیگرانی توانا و خوش‌سیما نجات یافته است. مایهٔ اصلی داستان، شباهت‌هائی با رابطه‌های خطرناک (استیون فریرز، ۱۹۸۸) دارد. چرخش اضافی داستان هم این است که دختر و پسر ماجرا، هر دو علیه هم توطئه می‌چینند. فیلم‌نامه را لوئل نوشته که بیشتر برای تلویزیون کار می‌کند و با وجود ساختار محکم و چند تک‌جملهٔ هوشمندانه، آشکار است که بعضی از صحنه‌ها را از مجموعهٔ تلویزیونی دوستان (۱۹۹۴ ـ ۲۰۰۴) برداشت کرده است. تامس سبک کارگردانی فرز و سریع و گیرائی دارد و نقطهٔ ضعفش هم استفاده از شوخی‌های تکراری است؛ ولی لااقل سعی نکرده تا این فانتزی کمیک را به‌عنوان ̎فیلمی مدرسه‌ای̎ جا بزند؛ ضمن آن‌که اجازه داده جذابیت و ̎کاریزما̎ی شخصیت‌ها حرف اول را بزند و با این کار هاله‌ای جذاب دور شخصیت‌هایش به وجود آورده است.