نوعی لبخند

نوعی لبخند [Un Certain sourire]. رمانی از فرانسواز ساگان (۱) (۱۹۳۵-۲۰۰۴)، بانوی نویسنده فرانسوی، که در ۱۹۵۶ منتشر شد. دومینیک (۲) زندگی بی‌حالی را با عشقی که برتران (۳) به او دارد می‌گذراند تا روزی که با لوک (۴)، عموی برتران، ملاقات می‌کند. دومینیک بی‌درنگ در وجود او انسانی از جنس خود می‌بیند و همدستی آن دو تا جایی پیش می‌رود که به شکل رابطه درمی‌آید. فرانسواز، همسر بی‌نقص لوک، درسکوت رنج می‌برد؛ برتران خشمگین می‌شود و با دومینیک قطع رابطه می‌کند. هیچ‌یک از آن دو نتوانست بفهمد که در آن «بازی خطرناک میان دو نفر که به راستی به هم علاقه‌مندند و می‌توانند در وجود یکدیگر نقصانی، حتی موقت، بر تنهایی خود بیابند» چه چیز عجیبی هست. تنهاییی که دومینیک بی‌هیچ تعجبی بازخواهد یافت، حال آنکه می‌تواند به دیدن لوک ادامه دهد: او می‌داند که هرگز نخواهند توانست این وعده را که برای یکدیگر ساخته شده‌اند عملی کنند؛ بدون آنکه هیچ‌کدام خود را سرزنش کند. فرانسواز ساگان در این دومین رمان خود با استادی شایان توجه و پیراستگی بسیار در بیان، عشق را به منزله وسیله‌ای برای فرار از تنهایی تحلیل می‌کند؛ تنهایی ناگزیری که در قلب زن راوی است و نخست آن را چون آزمونی آشنا با خود حمل می‌کند و اشتیاق او بر آن روشنی می‌بخشد تا دردناک‌ترش سازد.

منبع : کتاب نیوز