۱۲مرداد ۱۳۸۶ ــ ۳ اوت ــ مهاجرت قوم ایرانی «سکاها» به جنوب روسیه

مهاجرت سكاها (به نوشته مورخان یونان باستان: سیتی ها) به جنوب روسیه كه یك قوم ایرانی بودند در تابستان ۷۰۰ سال پیش از میلاد پایان یافت. سكاها از سغد و بقیه نقاط تاجیكستان امروز و مناطق اطراف آن به حركت درآمده بودند. دسته ای از آنان راهی جنوب شده بودند كه در سیستان مستقر شده اند و نام سیستان (سكاستان ـ سكستان) از نام این قوم گرفته شده است. سكاها در پی پارسها، مادها و پارتها كه یك تبار آریایی را تشكیل می دادند از آسیای میانه وارد مناطق جنوبی تر فلات ایران و جنوب روسیه شده بودند. مادها قبلا پس از عبور از جنوب روسیه خود را به شمال غربی فلات ایران رسانده بودند. سكاهای مهاجر كوشیدند كه وارد منطقه ای كه امروز مسكو نام دارد نشوند زیرا كه این منطقه قبلا توسط اقوام فینو ـ یوگریك كه غیر آریایی بودند اشغال شده بود. این دو قوم از اورال به حركت در آمده بودند و اینك عمدتا در فنلاند و استونی زندگی می كنند. از خصوصیات اقوام ایرانی از جمله سكاها این بود كه از اسب برای سواری استفاده و با كمان تیراندازی می كردند و مردگان را در اطاقكی در طبقه بالا (دخمه) قرار می دادند و این رسم تا افتادن فلات ایران به دست اعراب مسلمان ادامه داشت. از خصوصیات دیگر قوم ایرانی علاقه مندی وافر به بستگان و متعهد بودن به نگهداری از سالخوردگان فامیل، حفظ پاكیزگی بدن و محیط زیست، پوشش كامل بدن و پرهیز از فساد و دروغ بود. كمانداران را « سكوزا ـ اسكوزا» می خواندند كه واژه اسكود (یك نوع موشك ساخت روسیه) از همان كلمه گرفته شده است. بسیاری از مردمان ساكن میان دو رود «دن» و «دنیپر» با این كه چند قرن حكومت مغولها را تحمل كردند، هنوز واژه های پارسی باستان را بكار می برند و رسوم كهن قوم ایرانی را مراعات می كنند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز